1 ὁ φοβούμενος κύριον ποιήσει αὐτό καὶ ὁ ἐγκρατὴς τοῦ νόμου αὐτήν 2 καὶ αὐτῷ ὡς μήτηρ καὶ ὡς γυνὴ παρθενίας αὐτόν 3 ψωμιεῖ αὐτὸν ἄρτον συνέσεως καὶ ὕδωρ σοφίας ποτίσει αὐτόν 4 στηριχθήσεται ἐπ' αὐτὴν καὶ οὐ μὴ κλιθῇ καὶ ἐπ' αὐτῆς καὶ οὐ μὴ 5 καὶ ὑψώσει αὐτὸν παρὰ τοὺς πλησίον αὐτοῦ καὶ ἐν μέσῳ ἐκκλησίας τὸ στόμα αὐτοῦ 6 εὐφροσύνην καὶ στέφανον ἀγαλλιάματος εὑρήσει καὶ ὄνομα αἰῶνος 7 οὐ μὴ αὐτὴν ἄνθρωποι ἀσύνετοι καὶ ἄνδρες ἁμαρτωλοὶ οὐ μὴ ἴδωσιν αὐτήν 8 μακράν ἐστιν ὑπερηφανίας καὶ ἄνδρες ψεῦσται οὐ μὴ μνησθήσονται αὐτῆς 9 οὐχ ὡραῖος αἶνος ἐν στόματι ἁμαρτωλοῦ ὅτι οὐ παρὰ κυρίου 10 ἐν γὰρ σοφίᾳ ῤηθήσεται αἶνος καὶ ὁ κύριος εὐοδώσει αὐτόν 11 μὴ εἴπῃς ὅτι διὰ κύριον ἃ γὰρ ἐμίσησεν οὐ ποιήσει 12 μὴ εἴπῃς ὅτι αὐτός με ἐπλάνησεν οὐ γὰρ χρείαν ἔχει ἀνδρὸς ἁμαρτωλοῦ 13 πᾶν βδέλυγμα ἐμίσησεν ὁ κύριος καὶ οὐκ ἔστιν ἀγαπητὸν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν 14 αὐτὸς ἐξ ἀρχῆς ἐποίησεν ἄνθρωπον καὶ αὐτὸν ἐν χειρὶ διαβουλίου αὐτοῦ 15 ἐὰν θέλῃς ἐντολὰς καὶ πίστιν ποιῆσαι εὐδοκίας 16 σοι πῦρ καὶ ὕδωρ οὗ ἐὰν θέλῃς τὴν χεῖρά σου 17 ἔναντι ἀνθρώπων ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος καὶ ὃ ἐὰν εὐδοκήσῃ δοθήσεται αὐτῷ 18 ὅτι πολλὴ ἡ σοφία τοῦ κυρίου ἰσχυρὸς ἐν δυναστείᾳ καὶ βλέπων τὰ πάντα 19 καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν καὶ αὐτὸς πᾶν ἔργον ἀνθρώπου 20 οὐκ οὐδενὶ ἀσεβεῖν καὶ οὐκ ἔδωκεν ἄνεσιν οὐδενὶ ἁμαρτάνειν