14
μακάριος ἀνήρ ὃς οὐκ ὠλίσθησεν ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καὶ οὐ ἐν λύπῃ ἁμαρτιῶν μακάριος οὗ οὐ ψυχὴ αὐτοῦ καὶ ὃς οὐκ ἔπεσεν ἀπὸ τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ ἀνδρὶ μικρολόγῳ οὐ καλὸς πλοῦτος καὶ ἀνθρώπῳ βασκάνῳ ἵνα τί χρήματα ἀπὸ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ἄλλοις καὶ ἐν τοῖς ἀγαθοῖς αὐτοῦ τρυφήσουσιν ἕτεροι πονηρὸς ἑαυτῷ τίνι ἀγαθὸς ἔσται καὶ οὐ μὴ εὐφρανθήσεται ἐν τοῖς χρήμασιν αὐτοῦ τοῦ βασκαίνοντος ἑαυτὸν οὐκ ἔστιν πονηρότερος καὶ τοῦτο ἀνταπόδομα τῆς κακίας αὐτοῦ κἂν εὖ ποιῇ ἐν λήθῃ ποιεῖ καὶ ἐπ' ἐσχάτων τὴν κακίαν αὐτοῦ πονηρὸς βασκαίνων ὀφθαλμῷ πρόσωπον καὶ ψυχάς πλεονέκτου ὀφθαλμὸς οὐκ μερίδι καὶ ἀδικία πονηρὰ ψυχήν 10 ὀφθαλμὸς πονηρὸς φθονερὸς ἐπ' ἄρτῳ καὶ ἐλλιπὴς ἐπὶ τῆς τραπέζης αὐτοῦ 11 τέκνον καθὼς ἐὰν ἔχῃς εὖ ποίει σεαυτὸν καὶ προσφορὰς κυρίῳ ἀξίως 12 μνήσθητι ὅτι θάνατος οὐ χρονιεῖ καὶ διαθήκη ᾅδου οὐχ σοι 13 πρίν σε τελευτῆσαι εὖ ποίει φίλῳ καὶ κατὰ τὴν ἰσχύν σου καὶ δὸς αὐτῷ 14 μὴ ἀπὸ ἀγαθῆς ἡμέρας καὶ μερὶς ἐπιθυμίας ἀγαθῆς μή σε 15 οὐχὶ ἑτέρῳ τοὺς πόνους σου καὶ τοὺς κόπους σου εἰς διαίρεσιν κλήρου 16 δὸς καὶ λαβὲ καὶ ἀπάτησον τὴν ψυχήν σου ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν ᾅδου ζητῆσαι τρυφήν 17 πᾶσα σὰρξ ὡς ἱμάτιον παλαιοῦται γὰρ διαθήκη ἀπ' αἰῶνος θανάτῳ 18 ὡς φύλλον θάλλον ἐπὶ δένδρου δασέος τὰ μὲν ἄλλα δὲ φύει οὕτως γενεὰ σαρκὸς καὶ αἵματος μὲν τελευτᾷ ἑτέρα δὲ γεννᾶται 19 πᾶν ἔργον σηπόμενον καὶ ἐργαζόμενος αὐτὸ μετ' αὐτοῦ 20 μακάριος ἀνήρ ὃς ἐν σοφίᾳ μελετήσει καὶ ὃς ἐν συνέσει αὐτοῦ 21  τὰς ὁδοὺς αὐτῆς ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς ἀποκρύφοις αὐτῆς 22 ὀπίσω αὐτῆς ὡς ἰχνευτὴς καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῆς ἐνέδρευε 23  διὰ τῶν θυρίδων αὐτῆς καὶ ἐπὶ τῶν θυρωμάτων αὐτῆς ἀκροάσεται 24  σύνεγγυς τοῦ οἴκου αὐτῆς καὶ πήξει πάσσαλον ἐν τοῖς τοίχοις αὐτῆς 25 στήσει τὴν σκηνὴν αὐτοῦ κατὰ χεῖρας αὐτῆς καὶ ἐν καταλύματι ἀγαθῶν 26 θήσει τὰ τέκνα αὐτοῦ ἐν τῇ σκέπῃ αὐτῆς καὶ ὑπὸ τοὺς κλάδους αὐτῆς αὐλισθήσεται 27 σκεπασθήσεται ὑπ' αὐτῆς ἀπὸ καύματος καὶ ἐν τῇ δόξῃ αὐτῆς