1 τοῦτον τὸν τρόπον ταῖς τοῦ τυράννου παρηγορίαις οἱ δορυφόροι πικρῶς ἔσυραν ἐπὶ τὰ βασανιστήρια τὸν Ελεαζαρον 2 καὶ πρῶτον μὲν τὸν γεραιὸν τῇ περὶ τὴν εὐσέβειαν εὐσχημοσύνῃ 3 ἔπειτα ἑκατέρωθεν μάστιξιν 4 πείσθητι ταῖς τοῦ βασιλέως ἐντολαῖς ἑτέρωθεν κήρυκος 5 ὁ δὲ μεγαλόφρων καὶ εὐγενὴς ὡς ἀληθῶς Ελεαζαρος ὥσπερ ἐν ὀνείρῳ βασανιζόμενος κατ' οὐδένα τρόπον 6 ἀλλὰ ὑψηλοὺς εἰς οὐρανὸν τοὺς ὀφθαλμοὺς ταῖς μάστιξιν τὰς σάρκας ὁ γέρων καὶ τῷ αἵματι καὶ τὰ πλευρὰ 7 καὶ πίπτων εἰς τὸ ἔδαφος ἀπὸ τοῦ μὴ φέρειν τὸ σῶμα τὰς ἀλγηδόνας ὀρθὸν εἶχεν καὶ ἀκλινῆ τὸν λογισμόν 8 λάξ γέ τοι τῶν πικρῶν τις δορυφόρων εἰς τοὺς κενεῶνας ἔτυπτεν ὅπως πίπτων 9 ὁ δὲ τοὺς πόνους καὶ τῆς ἀνάγκης καὶ τοὺς αἰκισμούς 10 καὶ καθάπερ γενναῖος ἀθλητὴς τυπτόμενος ἐνίκα τοὺς βασανίζοντας ὁ γέρων 11 ἱδρῶν γέ τοι τὸ πρόσωπον καὶ ἐπασθμαίνων σφοδρῶς καὶ ὑπ' αὐτῶν τῶν βασανιζόντων ἐθαυμάζετο ἐπὶ τῇ εὐψυχίᾳ 12 ὅθεν τὰ μὲν ἐλεῶντες τὰ τοῦ γήρως αὐτοῦ 13 τὰ δὲ ἐν συμπαθείᾳ τῆς συνηθείας ὄντες τὰ δὲ ἐν θαυμασμῷ τῆς καρτερίας αὐτῷ τινες τοῦ βασιλέως ἔλεγον 14 τί τοῖς κακοῖς τούτοις σεαυτὸν ἀλογίστως ἀπόλλεις Ελεαζαρ 15 ἡμεῖς μέν τοι τῶν ἡψημένων βρωμάτων σὺ δὲ τῶν ὑείων σώθητι 16 καὶ ὁ Ελεαζαρος ὥσπερ πικρότερον διὰ τῆς συμβουλίας αἰκισθεὶς 17 μὴ οὕτως κακῶς φρονήσαιμεν οἱ Αβρααμ παῖδες ὥστε μαλακοψυχήσαντας ἀπρεπὲς ἡμῖν δρᾶμα 18 καὶ γὰρ ἀλόγιστον εἰ πρὸς ἀλήθειαν ζήσαντες τὸν μέχρι γήρως βίον καὶ τὴν ἐπ' αὐτῷ δόξαν νομίμως φυλάσσοντες νῦν 19 καὶ αὐτοὶ μὲν ἡμεῖς γενοίμεθα τοῖς νέοις ἀσεβείας τύπος ἵνα παράδειγμα γενώμεθα τῆς μιαροφαγίας 20 αἰσχρὸν δὲ εἰ ὀλίγον χρόνον καὶ τοῦτον πρὸς ἁπάντων ἐπὶ δειλίᾳ 21 καὶ ὑπὸ μὲν τοῦ τυράννου ὡς ἄνανδροι τὸν δὲ θεῖον ἡμῶν νόμον μέχρι θανάτου μὴ 22 πρὸς ταῦτα ὑμεῖς μέν ὦ Αβρααμ παῖδες εὐγενῶς ὑπὲρ τῆς εὐσεβείας τελευτᾶτε 23 οἱ δὲ τοῦ τυράννου δορυφόροι τί μέλλετε 24 πρὸς τὰς ἀνάγκας οὕτως μεγαλοφρονοῦντα αὐτὸν ἰδόντες καὶ μηδὲ πρὸς τὸν οἰκτιρμὸν αὐτῶν ἐπὶ τὸ πῦρ αὐτὸν 25 ἔνθα διὰ κακοτέχνων ὀργάνων αὐτὸν καὶ δυσώδεις χυλοὺς εἰς τοὺς μυκτῆρας αὐτοῦ 26 ὁ δὲ μέχρι τῶν ὀστέων ἤδη καὶ μέλλων λιποθυμεῖν τὰ ὄμματα πρὸς τὸν θεὸν καὶ εἶπεν 27 σὺ οἶσθα θεέ μοι σῴζεσθαι βασάνοις καυστικαῖς διὰ τὸν νόμον 28 ἵλεως γενοῦ τῷ ἔθνει σου ἀρκεσθεὶς τῇ ἡμετέρᾳ ὑπὲρ αὐτῶν δίκῃ 29 καθάρσιον αὐτῶν ποίησον τὸ ἐμὸν αἷμα καὶ ἀντίψυχον αὐτῶν λαβὲ τὴν ἐμὴν ψυχήν 30 καὶ ταῦτα εἰπὼν ὁ ἱερὸς ἀνὴρ εὐγενῶς ταῖς βασάνοις καὶ μέχρι τῶν τοῦ θανάτου βασάνων τῷ λογισμῷ διὰ τὸν νόμον 31 ὁμολογουμένως οὖν δεσπότης τῶν παθῶν ἐστιν ὁ εὐσεβὴς λογισμός 32 εἰ γὰρ τὰ πάθη τοῦ λογισμοῦ κεκρατήκει τούτοις ἂν τὴν τῆς ἐπικρατείας μαρτυρίαν 33 νυνὶ δὲ τοῦ λογισμοῦ τὰ πάθη νικήσαντος αὐτῷ προσηκόντως τὴν τῆς ἡγεμονίας ἐξουσίαν 34 καὶ δίκαιόν ἐστιν ὁμολογεῖν ἡμᾶς τὸ κράτος εἶναι τοῦ λογισμοῦ ὅπου γε καὶ τῶν ἔξωθεν ἀλγηδόνων ἐπεὶ καὶ γελοῖον 35 καὶ οὐ μόνον τῶν ἀλγηδόνων κεκρατηκέναι τὸν λογισμόν ἀλλὰ καὶ τῶν ἡδονῶν κρατεῖν καὶ μηδὲν αὐταῖς