2 μὴ σεαυτὸν ἐν βουλῇ ψυχῆς σου ἵνα μὴ ὡς ταῦρος ἡ ψυχή σου 3 τὰ φύλλα σου καὶ τοὺς καρπούς σου καὶ σεαυτὸν ὡς ξύλον ξηρόν 4 ψυχὴ πονηρὰ τὸν κτησάμενον αὐτὴν καὶ ἐπίχαρμα ἐχθρῶν ποιήσει αὐτόν 5 λάρυγξ γλυκὺς πληθυνεῖ φίλους αὐτοῦ καὶ γλῶσσα εὔλαλος πληθυνεῖ εὐπροσήγορα 6 οἱ εἰρηνεύοντές σοι ἔστωσαν πολλοί οἱ δὲ σύμβουλοί σου εἷς ἀπὸ χιλίων 7 εἰ κτᾶσαι φίλον ἐν πειρασμῷ κτῆσαι αὐτὸν καὶ μὴ ταχὺ αὐτῷ 8 ἔστιν γὰρ φίλος ἐν καιρῷ αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς σου 9 καὶ ἔστιν φίλος εἰς ἔχθραν καὶ μάχην ὀνειδισμοῦ σου 10 καὶ ἔστιν φίλος κοινωνὸς τραπεζῶν καὶ οὐ μὴ ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς σου 11 καὶ ἐν τοῖς ἀγαθοῖς σου ἔσται ὡς σὺ καὶ ἐπὶ τοὺς οἰκέτας σου παρρησιάσεται 12 ἐὰν ταπεινωθῇς ἔσται κατὰ σοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου κρυβήσεται 13 ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν σου καὶ ἀπὸ τῶν φίλων σου 14 φίλος πιστὸς σκέπη κραταιά ὁ δὲ εὑρὼν αὐτὸν εὗρεν θησαυρόν 15 φίλου πιστοῦ οὐκ ἔστιν ἀντάλλαγμα καὶ οὐκ ἔστιν σταθμὸς τῆς καλλονῆς αὐτοῦ 16 φίλος πιστὸς φάρμακον ζωῆς καὶ οἱ φοβούμενοι κύριον εὑρήσουσιν αὐτόν 17 ὁ φοβούμενος κύριον εὐθυνεῖ φιλίαν αὐτοῦ ὅτι κατ' αὐτὸν οὕτως καὶ ὁ πλησίον αὐτοῦ 18 τέκνον ἐκ νεότητός σου παιδείαν καὶ ἕως πολιῶν εὑρήσεις σοφίαν 19 ὡς ὁ ἀροτριῶν καὶ ὁ σπείρων αὐτῇ καὶ τοὺς ἀγαθοὺς καρποὺς αὐτῆς ἐν γὰρ τῇ ἐργασίᾳ αὐτῆς ὀλίγον κοπιάσεις καὶ ταχὺ φάγεσαι τῶν γενημάτων αὐτῆς 20 ὡς τραχεῖά ἐστιν σφόδρα τοῖς ἀπαιδεύτοις καὶ οὐκ ἐν αὐτῇ ἀκάρδιος 21 ὡς λίθος δοκιμασίας ἰσχυρὸς ἔσται ἐπ' αὐτῷ καὶ οὐ χρονιεῖ αὐτήν 22 σοφία γὰρ κατὰ τὸ ὄνομα αὐτῆς ἐστιν καὶ οὐ πολλοῖς ἐστιν φανερά 23 ἄκουσον τέκνον καὶ γνώμην μου καὶ μὴ τὴν συμβουλίαν μου 24 καὶ τοὺς πόδας σου εἰς τὰς πέδας αὐτῆς καὶ εἰς τὸν κλοιὸν αὐτῆς τὸν τράχηλόν σου 25 τὸν ὦμόν σου καὶ βάσταξον αὐτὴν καὶ μὴ τοῖς δεσμοῖς αὐτῆς 26 ἐν πάσῃ ψυχῇ σου αὐτῇ καὶ ἐν ὅλῃ δυνάμει σου τὰς ὁδοὺς αὐτῆς 27 καὶ ζήτησον καὶ γνωσθήσεταί σοι καὶ ἐγκρατὴς γενόμενος μὴ αὐτήν 28 ἐπ' ἐσχάτων γὰρ εὑρήσεις τὴν ἀνάπαυσιν αὐτῆς καὶ στραφήσεταί σοι εἰς εὐφροσύνην 29 καὶ ἔσονταί σοι αἱ πέδαι εἰς σκέπην ἰσχύος καὶ οἱ κλοιοὶ αὐτῆς εἰς στολὴν δόξης 30 κόσμος γὰρ χρύσεός ἐστιν ἐπ' αὐτῆς καὶ οἱ δεσμοὶ αὐτῆς κλῶσμα ὑακίνθινον 31 στολὴν δόξης αὐτὴν καὶ στέφανον ἀγαλλιάματος σεαυτῷ 32 ἐὰν θέλῃς τέκνον παιδευθήσῃ καὶ ἐὰν τὴν ψυχήν σου πανοῦργος ἔσῃ 33 ἐὰν ἀγαπήσῃς ἀκούειν καὶ ἐὰν κλίνῃς τὸ οὖς σου σοφὸς ἔσῃ 34 ἐν πλήθει πρεσβυτέρων στῆθι καὶ τίς σοφός αὐτῷ 35 πᾶσαν διήγησιν θείαν θέλε ἀκροᾶσθαι καὶ παροιμίαι συνέσεως μὴ σε 36 ἐὰν ἴδῃς συνετόν ὄρθριζε πρὸς αὐτόν καὶ βαθμοὺς θυρῶν αὐτοῦ ὁ πούς σου 37 ἐν τοῖς προστάγμασιν κυρίου καὶ ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ μελέτα διὰ παντός αὐτὸς στηριεῖ τὴν καρδίαν σου καὶ ἡ ἐπιθυμία τῆς σοφίας δοθήσεταί σοι