4
τέκνον τὴν ζωὴν τοῦ πτωχοῦ μὴ καὶ μὴ ὀφθαλμοὺς ἐπιδεεῖς ψυχὴν πεινῶσαν μὴ λυπήσῃς καὶ μὴ ἄνδρα ἐν ἀπορίᾳ αὐτοῦ καρδίαν μὴ καὶ μὴ δόσιν ἱκέτην θλιβόμενον μὴ καὶ μὴ τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ πτωχοῦ ἀπὸ δεομένου μὴ ὀφθαλμὸν καὶ μὴ δῷς τόπον ἀνθρώπῳ σε καταρωμένου γάρ σε ἐν πικρίᾳ ψυχῆς αὐτοῦ τῆς δεήσεως αὐτοῦ ποιήσας αὐτόν προσφιλῆ συναγωγῇ σεαυτὸν ποίει καὶ μεγιστᾶνι ταπείνου τὴν κεφαλήν σου κλῖνον πτωχῷ τὸ οὖς σου καὶ αὐτῷ εἰρηνικὰ ἐν πραΰτητι ἀδικούμενον ἐκ χειρὸς ἀδικοῦντος καὶ μὴ ὀλιγοψυχήσῃς ἐν τῷ κρίνειν σε 10 γίνου ὀρφανοῖς ὡς πατὴρ καὶ ἀντὶ ἀνδρὸς τῇ μητρὶ αὐτῶν καὶ ἔσῃ ὡς υἱὸς ὑψίστου καὶ ἀγαπήσει σε μᾶλλον μήτηρ σου 11  σοφία υἱοὺς αὐτῆς καὶ τῶν ζητοῦντων αὐτήν 12  ἀγαπῶν αὐτὴν ἀγαπᾷ ζωήν καὶ οἱ ὀρθρίζοντες πρὸς αὐτὴν εὐφροσύνης 13  κρατῶν αὐτῆς κληρονομήσει δόξαν καὶ οὗ εὐλογεῖ κύριος 14 οἱ λατρεύοντες αὐτῇ λειτουργήσουσιν ἁγίῳ καὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτὴν ἀγαπᾷ κύριος 15  αὐτῆς κρινεῖ ἔθνη καὶ αὐτῇ πεποιθώς 16 ἐὰν αὐτήν καὶ ἐν κατασχέσει ἔσονται αἱ γενεαὶ αὐτοῦ 17 ὅτι διεστραμμένως πορεύσεται μετ' αὐτοῦ ἐν πρώτοις φόβον καὶ δειλίαν ἐπ' αὐτὸν καὶ βασανίσει αὐτὸν ἐν παιδείᾳ αὐτῆς ἕως οὗ τῇ ψυχῇ αὐτοῦ καὶ πειράσει αὐτὸν ἐν τοῖς δικαιώμασιν αὐτῆς 18 καὶ πάλιν κατ' εὐθεῖαν πρὸς αὐτὸν καὶ εὐφρανεῖ αὐτὸν καὶ αὐτῷ τὰ κρυπτὰ αὐτῆς 19 ἐὰν αὐτὸν καὶ αὐτὸν εἰς χεῖρας πτώσεως αὐτοῦ 20 καιρὸν καὶ φύλαξαι ἀπὸ πονηροῦ καὶ περὶ τῆς ψυχῆς σου μὴ αἰσχυνθῇς 21 ἔστιν γὰρ αἰσχύνη ἁμαρτίαν καὶ ἔστιν αἰσχύνη δόξα καὶ χάρις 22 μὴ λάβῃς πρόσωπον κατὰ τῆς ψυχῆς σου καὶ μὴ εἰς πτῶσίν σου 23 μὴ κωλύσῃς λόγον ἐν καιρῷ χρείας 24 ἐν γὰρ λόγῳ γνωσθήσεται σοφία καὶ παιδεία ἐν ῤήματι γλώσσης 25 μὴ τῇ ἀληθείᾳ καὶ περὶ τῆς ἀπαιδευσίας σου 26 μὴ αἰσχυνθῇς ὁμολογῆσαι ἐφ' ἁμαρτίαις σου καὶ μὴ βιάζου ῤοῦν ποταμοῦ 27 καὶ μὴ ἀνθρώπῳ μωρῷ σεαυτὸν καὶ μὴ λάβῃς πρόσωπον δυνάστου 28 ἕως θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας καὶ κύριος θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ 29 μὴ γίνου θρασὺς ἐν γλώσσῃ σου καὶ νωθρὸς καὶ ἐν τοῖς ἔργοις σου 30 μὴ ἴσθι ὡς λέων ἐν τῷ οἴκῳ σου καὶ φαντασιοκοπῶν ἐν τοῖς οἰκέταις σου 31 μὴ ἔστω χείρ σου εἰς τὸ λαβεῖν καὶ ἐν τῷ