1 τίμα ἰατρὸν πρὸς τὰς χρείας αὐτοῦ τιμαῖς αὐτοῦ καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισεν κύριος 2 παρὰ γὰρ ὑψίστου ἐστὶν ἴασις καὶ παρὰ βασιλέως λήμψεται δόμα 3 ἐπιστήμη ἰατροῦ κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἔναντι μεγιστάνων θαυμασθήσεται 4 κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς φάρμακα καὶ ἀνὴρ φρόνιμος οὐ αὐτοῖς 5 οὐκ ἀπὸ ξύλου ἐγλυκάνθη ὕδωρ εἰς τὸ γνωσθῆναι τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ 6 καὶ αὐτὸς ἔδωκεν ἀνθρώποις ἐπιστήμην ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐτοῦ 7 ἐν αὐτοῖς ἐθεράπευσεν καὶ ἦρεν τὸν πόνον αὐτοῦ μυρεψὸς ἐν τούτοις ποιήσει μεῖγμα 8 καὶ οὐ μὴ ἔργα αὐτοῦ καὶ εἰρήνη παρ' αὐτοῦ ἐστιν ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς 9 τέκνον ἐν ἀρρωστήματί σου μὴ ἀλλ' εὖξαι κυρίῳ καὶ αὐτὸς ἰάσεταί σε 10 πλημμέλειαν καὶ εὔθυνον χεῖρας καὶ ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας καθάρισον καρδίαν 11 δὸς εὐωδίαν καὶ μνημόσυνον σεμιδάλεως καὶ λίπανον προσφορὰν ὡς μὴ 12 καὶ ἰατρῷ δὸς τόπον καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισεν κύριος καὶ μὴ σου καὶ γὰρ αὐτοῦ χρεία 13 ἔστιν καιρὸς ὅτε καὶ ἐν χερσὶν αὐτῶν εὐοδία 14 καὶ γὰρ αὐτοὶ κυρίου δεηθήσονται ἵνα εὐοδώσῃ αὐτοῖς ἀνάπαυσιν καὶ ἴασιν χάριν ἐμβιώσεως 15 ὁ ἁμαρτάνων ἔναντι τοῦ ποιήσαντος αὐτὸν εἰς χεῖρας ἰατροῦ 16 τέκνον ἐπὶ νεκρῷ δάκρυα καὶ ὡς δεινὰ πάσχων θρήνου κατὰ δὲ τὴν κρίσιν αὐτοῦ τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ μὴ τὴν ταφὴν αὐτοῦ 17 πίκρανον κλαυθμὸν καὶ θέρμανον κοπετὸν καὶ ποίησον τὸ πένθος κατὰ τὴν ἀξίαν αὐτοῦ ἡμέραν μίαν καὶ δύο χάριν διαβολῆς καὶ λύπης ἕνεκα 18 ἀπὸ λύπης γὰρ θάνατος καὶ λύπη καρδίας κάμψει ἰσχύν 19 ἐν ἐπαγωγῇ καὶ λύπη καὶ βίος πτωχοῦ κατὰ καρδίας 20 μὴ δῷς εἰς λύπην τὴν καρδίαν σου αὐτὴν μνησθεὶς τὰ ἔσχατα 21 μὴ οὐ γάρ ἐστιν ἐπάνοδος καὶ τοῦτον οὐκ ὠφελήσεις καὶ σεαυτὸν κακώσεις 22 μνήσθητι τὸ κρίμα μου ὅτι οὕτως καὶ τὸ σόν ἐμοὶ ἐχθὲς καὶ σοὶ σήμερον 23 ἐν ἀναπαύσει νεκροῦ τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ καὶ ἐν αὐτῷ ἐν ἐξόδῳ πνεύματος αὐτοῦ 24 σοφία γραμματέως ἐν εὐκαιρίᾳ σχολῆς καὶ ὁ ἐλασσούμενος πράξει αὐτοῦ σοφισθήσεται 25 τί σοφισθήσεται ὁ κρατῶν ἀρότρου καὶ καυχώμενος ἐν δόρατι κέντρου βόας ἐλαύνων καὶ ἐν ἔργοις αὐτῶν καὶ ἡ διήγησις αὐτοῦ ἐν υἱοῖς ταύρων 26 καρδίαν αὐτοῦ δώσει αὔλακας καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ εἰς χορτάσματα δαμάλεων 27 οὕτως πᾶς τέκτων καὶ ἀρχιτέκτων ὅστις νύκτωρ ὡς ἡμέρας οἱ γλύφοντες γλύμματα σφραγίδων καὶ ἡ ἐπιμονὴ αὐτοῦ ἀλλοιῶσαι ποικιλίαν καρδίαν αὐτοῦ δώσει εἰς ὁμοιῶσαι ζωγραφίαν καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ τελέσαι ἔργον 28 οὕτως χαλκεὺς ἐγγὺς ἄκμονος καὶ ἔργα σιδήρου ἀτμὶς πυρὸς τήξει σάρκας αὐτοῦ καὶ ἐν θέρμῃ καμίνου φωνῇ σφύρης κλινεῖ τὸ οὖς αὐτοῦ καὶ κατέναντι ὁμοιώματος σκεύους οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ καρδίαν αὐτοῦ δώσει εἰς συντέλειαν ἔργων καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ κοσμῆσαι ἐπὶ συντελείας 29 οὕτως κεραμεὺς ἐν ἔργῳ αὐτοῦ καὶ ἐν ποσὶν αὐτοῦ τροχόν ὃς ἐν μερίμνῃ κεῖται διὰ παντὸς ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ καὶ ἐναρίθμιος πᾶσα ἡ ἐργασία αὐτοῦ 30 ἐν βραχίονι αὐτοῦ τυπώσει πηλὸν καὶ πρὸ ποδῶν κάμψει ἰσχὺν αὐτοῦ καρδίαν τὸ χρῖσμα καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ καθαρίσαι κάμινον 31 πάντες οὗτοι εἰς χεῖρας αὐτῶν καὶ ἕκαστος ἐν τῷ ἔργῳ αὐτοῦ σοφίζεται 32 ἄνευ αὐτῶν οὐκ οἰκισθήσεται πόλις καὶ οὐ οὐδὲ 33 ἀλλ' εἰς βουλὴν λαοῦ οὐ ζητηθήσονται καὶ ἐν ἐκκλησίᾳ οὐχ ἐπὶ δίφρον δικαστοῦ οὐ καὶ διαθήκην κρίματος οὐ 34 οὐδὲ μὴ παιδείαν καὶ κρίμα καὶ ἐν παραβολαῖς οὐχ εὑρεθήσονται ἀλλὰ κτίσμα αἰῶνος στηρίσουσιν καὶ ἡ δέησις αὐτῶν ἐν ἐργασίᾳ τέχνης