1 τῷ φοβουμένῳ κύριον οὐκ κακόν ἀλλ' ἐν πειρασμῷ καὶ πάλιν 2 ἀνὴρ σοφὸς οὐ μισήσει νόμον ὁ δὲ ἐν αὐτῷ ὡς ἐν καταιγίδι πλοῖον 3 ἄνθρωπος συνετὸς νόμῳ καὶ ὁ νόμος αὐτῷ πιστὸς ὡς ἐρώτημα δήλων 4 ἑτοίμασον λόγον καὶ οὕτως ἀκουσθήσῃ παιδείαν καὶ 5 τροχὸς ἁμάξης σπλάγχνα μωροῦ καὶ ὡς ἄξων στρεφόμενος ὁ διαλογισμὸς αὐτοῦ 6 ἵππος εἰς ὀχείαν ὡς φίλος μωκός ὑποκάτω παντὸς χρεμετίζει 7 διὰ τί ἡμέρα ἡμέρας καὶ πᾶν φῶς ἡμέρας ἐνιαυτοῦ ἀφ' ἡλίου 8 ἐν γνώσει κυρίου καὶ ἠλλοίωσεν καιροὺς καὶ ἑορτάς 9 ἀπ' αὐτῶν καὶ ἡγίασεν καὶ ἐξ αὐτῶν ἔθηκεν εἰς ἀριθμὸν ἡμερῶν 10 καὶ ἄνθρωποι πάντες ἀπὸ ἐδάφους καὶ ἐκ γῆς ἐκτίσθη Αδαμ 11 ἐν πλήθει ἐπιστήμης κύριος αὐτοὺς καὶ ἠλλοίωσεν τὰς ὁδοὺς αὐτῶν 12 ἐξ αὐτῶν εὐλόγησεν καὶ καὶ ἐξ αὐτῶν ἡγίασεν καὶ πρὸς αὐτὸν ἤγγισεν ἀπ' αὐτῶν καὶ ἐταπείνωσεν καὶ αὐτοὺς ἀπὸ στάσεως αὐτῶν 13 ὡς πηλὸς κεραμέως ἐν χειρὶ αὐτοῦ πᾶσαι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ οὕτως ἄνθρωποι ἐν χειρὶ τοῦ ποιήσαντος αὐτοὺς αὐτοῖς κατὰ τὴν κρίσιν αὐτοῦ 14 ἀπέναντι τοῦ κακοῦ τὸ ἀγαθόν καὶ ἀπέναντι τοῦ θανάτου ἡ ζωή οὕτως ἀπέναντι εὐσεβοῦς ἁμαρτωλός 15 καὶ οὕτως εἰς πάντα τὰ ἔργα τοῦ ὑψίστου δύο δύο ἓν κατέναντι τοῦ ἑνός 16 κἀγὼ ἔσχατος ἠγρύπνησα ὡς καλαμώμενος ὀπίσω τρυγητῶν 17 ἐν εὐλογίᾳ κυρίου ἔφθασα καὶ ὡς τρυγῶν ἐπλήρωσα ληνόν 18 ὅτι οὐκ ἐμοὶ μόνῳ ἐκοπίασα ἀλλὰ πᾶσιν τοῖς ζητοῦσιν παιδείαν 19 ἀκούσατέ μου μεγιστᾶνες λαοῦ καὶ οἱ ἡγούμενοι ἐκκλησίας ἐνωτίσασθε 20 υἱῷ καὶ γυναικί ἀδελφῷ καὶ φίλῳ μὴ δῷς ἐξουσίαν ἐπὶ σὲ ἐν ζωῇ σου καὶ μὴ δῷς ἑτέρῳ τὰ χρήματά σου ἵνα μὴ δέῃ περὶ αὐτῶν 21 ἕως ἔτι ζῇς καὶ πνοὴ ἐν σοί μὴ ἀλλάξῃς σεαυτὸν ἐν πάσῃ σαρκί 22 κρεῖσσον γάρ ἐστιν τὰ τέκνα δεηθῆναί σου ἢ σὲ εἰς χεῖρας υἱῶν σου 23 ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου γίνου μὴ δῷς μῶμον ἐν τῇ δόξῃ σου 24 ἐν ἡμέρᾳ συντελείας ἡμερῶν ζωῆς σου καὶ ἐν καιρῷ τελευτῆς κληρονομίαν 25 χορτάσματα καὶ ῤάβδος καὶ φορτία ὄνῳ ἄρτος καὶ παιδεία καὶ ἔργον οἰκέτῃ 26 ἔργασαι ἐν παιδί καὶ εὑρήσεις ἀνάπαυσιν χεῖρας αὐτῷ καὶ ζητήσει ἐλευθερίαν 27 ζυγὸς καὶ ἱμὰς τράχηλον κάμψουσιν καὶ οἰκέτῃ κακούργῳ στρέβλαι καὶ βάσανοι 28 αὐτὸν εἰς ἐργασίαν ἵνα μὴ ἀργῇ πολλὴν γὰρ κακίαν ἐδίδαξεν ἡ ἀργία 29 εἰς ἔργα καθὼς πρέπει αὐτῷ κἂν μὴ πειθαρχῇ βάρυνον τὰς πέδας αὐτοῦ 30 καὶ μὴ περισσεύσῃς ἐπὶ πάσῃ σαρκὶ καὶ ἄνευ κρίσεως μὴ ποιήσῃς μηδέν 31 εἰ ἔστιν σοι οἰκέτης ἔστω ὡς σύ ὅτι ἐν αἵματι ἐκτήσω αὐτόν 32 εἰ ἔστιν σοι οἰκέτης ἄγε αὐτὸν ὡς ἀδελφόν ὅτι ὡς ἡ ψυχή σου αὐτῷ 33 ἐὰν κακώσῃς αὐτὸν καὶ ἐν ποίᾳ ὁδῷ ζητήσεις αὐτόν