22
1 λίθῳ ἠρδαλωμένῳ ὀκνηρός καὶ πᾶς ἐπὶ τῇ ἀτιμίᾳ αὐτοῦ
2 βολβίτῳ κοπρίων ὀκνηρός πᾶς ὁ αὐτὸν χεῖρα
3 αἰσχύνη πατρὸς ἐν γεννήσει ἀπαιδεύτου θυγάτηρ δὲ ἐπ' ἐλαττώσει γίνεται
4 θυγάτηρ φρονίμη κληρονομήσει ἄνδρα αὐτῆς καὶ ἡ εἰς λύπην γεννήσαντος
5 πατέρα καὶ ἄνδρα ἡ θρασεῖα καὶ ὑπὸ ἀμφοτέρων ἀτιμασθήσεται
6 μουσικὰ ἐν πένθει ἄκαιρος διήγησις μάστιγες δὲ καὶ παιδεία ἐν παντὶ καιρῷ σοφίας
9 ὄστρακον ὁ διδάσκων μωρόν ἐκ βαθέος ὕπνου
10 νυστάζοντι ὁ μωρῷ καὶ ἐπὶ συντελείᾳ ἐρεῖ τί ἐστιν
11 ἐπὶ νεκρῷ κλαῦσον γὰρ φῶς καὶ ἐπὶ μωρῷ κλαῦσον γὰρ σύνεσιν ἥδιον κλαῦσον ἐπὶ νεκρῷ ὅτι τοῦ δὲ μωροῦ ὑπὲρ θάνατον ἡ ζωὴ πονηρά
12 πένθος νεκροῦ ἑπτὰ ἡμέραι μωροῦ δὲ καὶ ἀσεβοῦς πᾶσαι αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς αὐτοῦ
13 μετὰ ἄφρονος μὴ πληθύνῃς λόγον καὶ πρὸς ἀσύνετον μὴ πορεύου φύλαξαι ἀπ' αὐτοῦ ἵνα μὴ κόπον ἔχῃς καὶ οὐ μὴ μολυνθῇς ἐν τῷ ἐντιναγμῷ αὐτοῦ ἀπ' αὐτοῦ καὶ εὑρήσεις ἀνάπαυσιν καὶ οὐ μὴ ἀκηδιάσῃς ἐν τῇ ἀπονοίᾳ αὐτοῦ
14 ὑπὲρ μόλιβον τί βαρυνθήσεται καὶ τί αὐτῷ ὄνομα ἀλλ' ἢ μωρός
15 ἄμμον καὶ ἅλα καὶ βῶλον σιδήρου εὔκοπον ἢ ἄνθρωπον ἀσύνετον
16 ἱμάντωσις ξυλίνη εἰς οἰκοδομὴν ἐν συσσεισμῷ οὐ οὕτως καρδία ἐστηριγμένη ἐπὶ διανοήματος βουλῆς ἐν καιρῷ οὐ δειλιάσει
17 καρδία ἡδρασμένη ἐπὶ διανοίας συνέσεως ὡς κόσμος ψαμμωτὸς τοίχου ξυστοῦ
18 χάρακες ἐπὶ μετεώρου κείμενοι κατέναντι ἀνέμου οὐ μὴ οὕτως καρδία δειλὴ ἐπὶ διανοήματος μωροῦ κατέναντι παντὸς φόβου οὐ μὴ
19 ὁ νύσσων ὀφθαλμὸν δάκρυα καὶ νύσσων καρδίαν αἴσθησιν
20 βάλλων λίθον ἐπὶ πετεινὰ αὐτά καὶ ὁ ὀνειδίζων φίλον φιλίαν
21 ἐπὶ φίλον ἐὰν σπάσῃς ῤομφαίαν μὴ ἔστιν γὰρ ἐπάνοδος
22 ἐπὶ φίλον ἐὰν στόμα μὴ εὐλαβηθῇς ἔστιν γὰρ διαλλαγή πλὴν ὀνειδισμοῦ καὶ ὑπερηφανίας καὶ μυστηρίου ἀποκαλύψεως καὶ πληγῆς δολίας ἐν τούτοις πᾶς φίλος
23 πίστιν κτῆσαι ἐν πτωχείᾳ μετὰ τοῦ πλησίον ἵνα ἐν τοῖς ἀγαθοῖς αὐτοῦ ὁμοῦ πλησθῇς ἐν καιρῷ θλίψεως αὐτῷ ἵνα ἐν τῇ κληρονομίᾳ αὐτοῦ
24 πρὸ πυρὸς ἀτμὶς καμίνου καὶ καπνός οὕτως πρὸ αἱμάτων λοιδορίαι
25 φίλον σκεπάσαι οὐκ αἰσχυνθήσομαι καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οὐ μὴ κρυβῶ
26 καὶ εἰ κακά μοι δι' αὐτόν πᾶς ὁ ἀκούων φυλάξεται ἀπ' αὐτοῦ
27 τίς δώσει ἐπὶ στόμα μου φυλακὴν καὶ ἐπὶ τῶν χειλέων μου σφραγῖδα πανοῦργον ἵνα μὴ πέσω ἀπ' αὐτῆς καὶ ἡ γλῶσσά μου με