1 ἔστιν ἔλεγχος ὃς οὐκ ἔστιν ὡραῖος καὶ ἔστιν σιωπῶν καὶ αὐτὸς φρόνιμος 2 ὡς καλὸν ἐλέγξαι ἢ θυμοῦσθαι 3 καὶ ὁ ἀπὸ ἐλαττώσεως κωλυθήσεται 4 ἐπιθυμία εὐνούχου νεάνιδα οὕτως ὁ ποιῶν ἐν βίᾳ κρίματα 5 ἔστιν σιωπῶν εὑρισκόμενος σοφός καὶ ἔστιν μισητὸς ἀπὸ πολλῆς λαλιᾶς 6 ἔστιν σιωπῶν οὐ γὰρ ἔχει ἀπόκρισιν καὶ ἔστιν σιωπῶν εἰδὼς καιρόν 7 ἄνθρωπος σοφὸς σιγήσει ἕως καιροῦ ὁ δὲ λαπιστὴς καὶ ἄφρων καιρόν 8 ὁ πλεονάζων λόγῳ βδελυχθήσεται καὶ ὁ μισηθήσεται 9 ἔστιν εὐοδία ἐν κακοῖς ἀνδρί καὶ ἔστιν εὕρεμα εἰς ἐλάττωσιν 10 ἔστιν δόσις ἣ οὐ λυσιτελήσει σοι καὶ ἔστιν δόσις ἧς τὸ ἀνταπόδομα διπλοῦν 11 ἔστιν ἐλάττωσις ἕνεκεν δόξης καὶ ἔστιν ὃς ἀπὸ ταπεινώσεως ἦρεν κεφαλήν 12 ἔστιν ἀγοράζων πολλὰ ὀλίγου καὶ αὐτὰ ἑπταπλάσιον 13 ὁ σοφὸς ἐν λόγοις ἑαυτὸν προσφιλῆ ποιήσει χάριτες δὲ μωρῶν 14 δόσις ἄφρονος οὐ λυσιτελήσει σοι οἱ γὰρ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀνθ' ἑνὸς πολλοί 15 ὀλίγα δώσει καὶ πολλὰ ὀνειδίσει καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς κῆρυξ σήμερον δανιεῖ καὶ αὔριον μισητὸς ἄνθρωπος ὁ τοιοῦτος 16 μωρὸς ἐρεῖ οὐχ μοι φίλος καὶ οὐκ ἔστιν χάρις τοῖς ἀγαθοῖς μου 17 οἱ ἔσθοντες τὸν ἄρτον αὐτοῦ φαῦλοι γλώσσῃ ποσάκις καὶ ὅσοι αὐτοῦ 18 ὀλίσθημα ἀπὸ ἐδάφους μᾶλλον ἢ ἀπὸ γλώσσης οὕτως πτῶσις κακῶν κατὰ σπουδὴν ἥξει 19 ἄνθρωπος ἄχαρις μῦθος ἄκαιρος ἐν στόματι ἀπαιδεύτων 20 ἀπὸ στόματος μωροῦ παραβολή οὐ γὰρ μὴ εἴπῃ αὐτὴν ἐν καιρῷ αὐτῆς 21 ἔστιν κωλυόμενος ἁμαρτάνειν ἀπὸ ἐνδείας καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει αὐτοῦ οὐ 22 ἔστιν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ δι' αἰσχύνην καὶ ἀπὸ ἄφρονος προσώπου αὐτήν 23 ἔστιν χάριν αἰσχύνης φίλῳ καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν ἐχθρὸν δωρεάν 24 μῶμος πονηρὸς ἐν ἀνθρώπῳ ψεῦδος ἐν στόματι ἀπαιδεύτων 25 αἱρετὸν κλέπτης ἢ ὁ ψεύδει ἀμφότεροι δὲ ἀπώλειαν κληρονομήσουσιν 26 ἦθος ἀνθρώπου ψευδοῦς ἀτιμία καὶ ἡ αἰσχύνη αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ ἐνδελεχῶς 27 ὁ σοφὸς ἐν λόγοις ἑαυτόν καὶ ἄνθρωπος φρόνιμος ἀρέσει μεγιστᾶσιν 28 ὁ ἐργαζόμενος γῆν θιμωνιὰν αὐτοῦ καὶ ὁ ἀρέσκων μεγιστᾶσιν ἀδικίαν 29 ξένια καὶ δῶρα ὀφθαλμοὺς σοφῶν καὶ ὡς φιμὸς ἐν στόματι ἐλεγμούς 30 σοφία κεκρυμμένη καὶ θησαυρὸς ἀφανής τίς ὠφέλεια ἐν ἀμφοτέροις 31 κρείσσων ἄνθρωπος τὴν μωρίαν αὐτοῦ ἢ ἄνθρωπος τὴν σοφίαν αὐτοῦ