17
1 κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς ἄνθρωπον καὶ πάλιν αὐτὸν εἰς αὐτήν
2 ἡμέρας ἀριθμοῦ καὶ καιρὸν ἔδωκεν αὐτοῖς καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τῶν ἐπ' αὐτῆς
3 καθ' ἑαυτὸν αὐτοὺς ἰσχὺν καὶ κατ' εἰκόνα αὐτοῦ ἐποίησεν αὐτούς
4 ἔθηκεν τὸν φόβον αὐτοῦ ἐπὶ πάσης σαρκὸς καὶ θηρίων καὶ πετεινῶν
6 διαβούλιον καὶ γλῶσσαν καὶ ὀφθαλμούς ὦτα καὶ καρδίαν ἔδωκεν αὐτοῖς
7 ἐπιστήμην συνέσεως αὐτοὺς καὶ ἀγαθὰ καὶ κακὰ αὐτοῖς
8 ἔθηκεν τὸν ὀφθαλμὸν αὐτοῦ ἐπὶ τὰς καρδίας αὐτῶν δεῖξαι αὐτοῖς τὸ μεγαλεῖον τῶν ἔργων αὐτοῦ
10 καὶ ὄνομα ἁγιασμοῦ αἰνέσουσιν ἵνα τὰ μεγαλεῖα τῶν ἔργων αὐτοῦ
11 αὐτοῖς ἐπιστήμην καὶ νόμον ζωῆς ἐκληροδότησεν αὐτοῖς
12 διαθήκην αἰῶνος ἔστησεν μετ' αὐτῶν καὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ αὐτοῖς
13 μεγαλεῖον δόξης εἶδον οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν καὶ δόξαν φωνῆς αὐτοῦ ἤκουσεν τὸ οὖς αὐτῶν
14 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἀπὸ παντὸς ἀδίκου καὶ αὐτοῖς ἑκάστῳ περὶ τοῦ πλησίον
15 αἱ ὁδοὶ αὐτῶν ἐναντίον αὐτοῦ διὰ παντός οὐ κρυβήσονται ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ
17 ἑκάστῳ ἔθνει ἡγούμενον καὶ μερὶς κυρίου Ισραηλ ἐστίν
19 ἅπαντα τὰ ἔργα αὐτῶν ὡς ὁ ἥλιος ἐναντίον αὐτοῦ καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἐνδελεχεῖς ἐπὶ τὰς ὁδοὺς αὐτῶν
20 οὐκ ἐκρύβησαν αἱ ἀδικίαι αὐτῶν ἀπ' αὐτοῦ καὶ πᾶσαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν ἔναντι κυρίου
22 ἐλεημοσύνη ἀνδρὸς ὡς σφραγὶς μετ' αὐτοῦ καὶ χάριν ἀνθρώπου ὡς κόρην
23 μετὰ ταῦτα καὶ αὐτοῖς καὶ τὸ ἀνταπόδομα αὐτῶν εἰς κεφαλὴν αὐτῶν
24 πλὴν ἔδωκεν ἐπάνοδον καὶ ὑπομονήν
25 ἐπὶ κύριον καὶ ἁμαρτίας δεήθητι κατὰ πρόσωπον καὶ σμίκρυνον πρόσκομμα
26 ἐπὶ ὕψιστον καὶ ἀπὸ ἀδικίας καὶ σφόδρα μίσησον βδέλυγμα
27 ὑψίστῳ τίς αἰνέσει ἐν ᾅδου ἀντὶ ζώντων καὶ διδόντων ἀνθομολόγησιν
28 ἀπὸ νεκροῦ ὡς μηδὲ ὄντος ἐξομολόγησις ζῶν καὶ ὑγιὴς αἰνέσει τὸν κύριον
29 ὡς μεγάλη ἡ ἐλεημοσύνη τοῦ κυρίου καὶ ἐξιλασμὸς τοῖς ἐπ' αὐτόν
30 οὐ γὰρ δύναται πάντα εἶναι ἐν ἀνθρώποις ὅτι οὐκ ἀθάνατος υἱὸς ἀνθρώπου
31 τί φωτεινότερον ἡλίου καὶ τοῦτο καὶ πονηρὸν σὰρξ καὶ αἷμα
32 δύναμιν ὕψους οὐρανοῦ αὐτὸς καὶ ἄνθρωποι πάντες γῆ καὶ σποδός