1 ἐὰν εὖ ποιῇς γνῶθι τίνι ποιεῖς καὶ ἔσται χάρις τοῖς ἀγαθοῖς σου 2 εὖ ποίησον εὐσεβεῖ καὶ εὑρήσεις ἀνταπόδομα καὶ εἰ μὴ παρ' αὐτοῦ ἀλλὰ παρὰ τοῦ ὑψίστου 3 οὐκ ἔσται ἀγαθὰ τῷ εἰς κακὰ καὶ τῷ ἐλεημοσύνην μὴ χαριζομένῳ 4 δὸς τῷ εὐσεβεῖ καὶ μὴ τοῦ ἁμαρτωλοῦ 5 εὖ ποίησον ταπεινῷ καὶ μὴ δῷς ἀσεβεῖ τοὺς ἄρτους αὐτοῦ καὶ μὴ δῷς αὐτῷ ἵνα μὴ ἐν αὐτοῖς σε δυναστεύσῃ διπλάσια γὰρ κακὰ εὑρήσεις ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖς οἷς ἂν ποιήσῃς αὐτῷ 6 ὅτι καὶ ὁ ὕψιστος ἐμίσησεν ἁμαρτωλοὺς καὶ τοῖς ἀσεβέσιν ἐκδίκησιν 7 δὸς τῷ ἀγαθῷ καὶ μὴ τοῦ ἁμαρτωλοῦ 8 οὐκ ἐν ἀγαθοῖς ὁ φίλος καὶ οὐ κρυβήσεται ἐν κακοῖς ὁ ἐχθρός 9 ἐν ἀγαθοῖς ἀνδρὸς οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ ἐν λύπῃ καὶ ἐν τοῖς κακοῖς αὐτοῦ καὶ ὁ φίλος 10 μὴ πιστεύσῃς τῷ ἐχθρῷ σου εἰς τὸν αἰῶνα ὡς γὰρ ὁ χαλκὸς ἰοῦται οὕτως ἡ πονηρία αὐτοῦ 11 καὶ ἐὰν ταπεινωθῇ καὶ πορεύηται τὴν ψυχήν σου καὶ φύλαξαι ἀπ' αὐτοῦ καὶ ἔσῃ αὐτῷ ὡς ἔσοπτρον καὶ γνώσῃ ὅτι οὐκ εἰς τέλος κατίωσεν 12 μὴ στήσῃς αὐτὸν παρὰ σεαυτῷ μὴ σε στῇ ἐπὶ τὸν τόπον σου μὴ αὐτὸν ἐκ δεξιῶν σου μήποτε ζητήσῃ τὴν καθέδραν σου καὶ ἐπ' ἐσχάτων τοὺς λόγους μου καὶ ἐπὶ τῶν ῤημάτων μου 13 τίς ἐλεήσει ἐπαοιδὸν ὀφιόδηκτον καὶ πάντας τοὺς θηρίοις 14 οὕτως τὸν ἀνδρὶ ἁμαρτωλῷ καὶ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις αὐτοῦ 15 ὥραν μετὰ σοῦ καὶ ἐὰν οὐ μὴ καρτερήσῃ 16 καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ γλυκανεῖ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ βουλεύσεται σε εἰς βόθρον ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ δακρύσει ὁ ἐχθρός καὶ ἐὰν εὕρῃ καιρόν οὐκ ἀφ' αἵματος 17 κακὰ ἐὰν σοι εὑρήσεις αὐτὸν πρότερον ἐκεῖ σου καὶ ὡς βοηθῶν πτέρναν σου 18 τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ κινήσει καὶ ταῖς χερσὶν αὐτοῦ καὶ πολλὰ καὶ ἀλλοιώσει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ