1 μετ' οὐ πολὺν δὲ χρόνον ὁ βασιλεὺς γέροντα Ἀθηναῖον τοὺς Ιουδαίους ἀπὸ τῶν πατρίων νόμων καὶ τοῖς τοῦ θεοῦ νόμοις μὴ πολιτεύεσθαι 2 μολῦναι δὲ καὶ τὸν ἐν Ιεροσολύμοις νεὼ καὶ Διὸς Ὀλυμπίου καὶ τὸν ἐν Γαριζιν καθὼς ἐτύγχανον οἱ τὸν τόπον οἰκοῦντες Διὸς Ξενίου 3 χαλεπὴ δὲ καὶ τοῖς ὅλοις ἦν δυσχερὴς ἡ ἐπίτασις τῆς κακίας 4 τὸ μὲν γὰρ ἱερὸν ἀσωτίας καὶ κώμων ὑπὸ τῶν ἐθνῶν ῤᾳθυμούντων μεθ' ἑταιρῶν καὶ ἐν τοῖς ἱεροῖς περιβόλοις γυναιξὶ πλησιαζόντων ἔτι δὲ τὰ μὴ ἔνδον 5 τὸ δὲ θυσιαστήριον τοῖς ἀπὸ τῶν νόμων ἀθεμίτοις ἐπεπλήρωτο 6 ἦν δ' οὔτε σαββατίζειν οὔτε πατρῴους ἑορτὰς οὔτε ἁπλῶς Ιουδαῖον ὁμολογεῖν εἶναι 7 ἤγοντο δὲ μετὰ πικρᾶς ἀνάγκης εἰς τὴν κατὰ μῆνα τοῦ βασιλέως γενέθλιον ἡμέραν ἐπὶ σπλαγχνισμόν γενομένης δὲ Διονυσίων ἑορτῆς κισσοὺς ἔχοντες πομπεύειν τῷ Διονύσῳ 8 ψήφισμα δὲ εἰς τὰς ἀστυγείτονας Ἑλληνίδας πόλεις Πτολεμαίου τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν κατὰ τῶν Ιουδαίων ἄγειν καὶ σπλαγχνίζειν 9 τοὺς δὲ μὴ ἐπὶ τὰ ἑλληνικὰ οὖν ὁρᾶν τὴν ταλαιπωρίαν 10 δύο γὰρ γυναῖκες τὰ τέκνα τούτων δὲ ἐκ τῶν μαστῶν κρεμάσαντες τὰ βρέφη καὶ δημοσίᾳ αὐτὰς τὴν πόλιν κατὰ τοῦ τείχους ἐκρήμνισαν 11 ἕτεροι δὲ πλησίον εἰς τὰ σπήλαια λεληθότως ἄγειν τὴν ἑβδομάδα μηνυθέντες τῷ Φιλίππῳ διὰ τὸ εὐλαβῶς ἔχειν βοηθῆσαι ἑαυτοῖς κατὰ τὴν δόξαν τῆς σεμνοτάτης ἡμέρας 12 οὖν τοὺς τῇδε τῇ βίβλῳ μὴ συστέλλεσθαι διὰ τὰς συμφοράς λογίζεσθαι δὲ τὰς τιμωρίας μὴ πρὸς ὄλεθρον ἀλλὰ πρὸς παιδείαν τοῦ γένους ἡμῶν εἶναι 13 καὶ γὰρ τὸ μὴ πολὺν χρόνον ἐᾶσθαι τοὺς δυσσεβοῦντας ἀλλ' εὐθέως ἐπιτίμοις μεγάλης εὐεργεσίας σημεῖόν ἐστιν 14 οὐ γὰρ καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν μακροθυμῶν ὁ δεσπότης μέχρι τοῦ αὐτοὺς πρὸς ἐκπλήρωσιν ἁμαρτιῶν κολάσαι οὕτως καὶ ἐφ' ἡμῶν ἔκρινεν εἶναι 15 ἵνα μὴ πρὸς τέλος ἡμῶν τῶν ἁμαρτιῶν ὕστερον ἡμᾶς 16 διόπερ οὐδέποτε μὲν τὸν ἔλεον ἀφ' ἡμῶν παιδεύων δὲ μετὰ συμφορᾶς οὐκ τὸν ἑαυτοῦ λαόν 17 πλὴν ἕως ὑπομνήσεως ταῦθ' ἡμῖν εἰρήσθω δι' ὀλίγων δ' ἐλευστέον ἐπὶ τὴν διήγησιν 18 Ελεάζαρός τις τῶν πρωτευόντων γραμματέων ἀνὴρ ἤδη τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν πρόσοψιν τοῦ προσώπου κάλλιστος φαγεῖν ὕειον κρέας 19 ὁ δὲ τὸν μετ' εὐκλείας θάνατον μᾶλλον ἢ τὸν μετὰ μύσους βίον αὐθαιρέτως ἐπὶ τὸ τύμπανον 20 δὲ καθ' ὃν ἔδει τρόπον τοὺς ἀμύνασθαι ὧν οὐ θέμις γεύσασθαι διὰ τὴν πρὸς τὸ ζῆν φιλοστοργίαν 21 οἱ δὲ πρὸς τῷ παρανόμῳ σπλαγχνισμῷ τεταγμένοι διὰ τὴν ἐκ τῶν παλαιῶν χρόνων πρὸς τὸν ἄνδρα γνῶσιν αὐτὸν κατ' ἰδίαν ἐνέγκαντα κρέα οἷς αὐτῷ χρᾶσθαι δι' αὐτοῦ δὲ ὡς ἐσθίοντα τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέως τῶν ἀπὸ τῆς θυσίας κρεῶν 22 ἵνα τοῦτο πράξας τοῦ θανάτου καὶ διὰ τὴν ἀρχαίαν πρὸς αὐτοὺς φιλίαν τύχῃ φιλανθρωπίας 23 ὁ δὲ λογισμὸν ἀστεῖον καὶ ἄξιον τῆς ἡλικίας καὶ τῆς τοῦ γήρως ὑπεροχῆς καὶ τῆς ἐπικτήτου καὶ ἐπιφανοῦς πολιᾶς καὶ τῆς ἐκ παιδὸς καλλίστης ἀναστροφῆς μᾶλλον δὲ τῆς ἁγίας καὶ θεοκτίστου νομοθεσίας ἀκολούθως ταχέως λέγων εἰς τὸν ᾅδην 24 οὐ γὰρ τῆς ἡμετέρας ἡλικίας ἄξιόν ἐστιν ἵνα πολλοὶ τῶν νέων Ελεαζαρον τὸν ἐνενηκονταετῆ εἰς ἀλλοφυλισμὸν 25 καὶ αὐτοὶ διὰ τὴν ἐμὴν ὑπόκρισιν καὶ διὰ τὸ μικρὸν καὶ ἀκαριαῖον ζῆν πλανηθῶσιν δι' ἐμέ καὶ μύσος καὶ κηλῖδα τοῦ γήρως 26 εἰ γὰρ καὶ ἐπὶ τοῦ τὴν ἐξ ἀνθρώπων τιμωρίαν ἀλλὰ τὰς τοῦ παντοκράτορος χεῖρας οὔτε ζῶν οὔτε 27 διόπερ ἀνδρείως μὲν νῦν τὸν βίον τοῦ μὲν γήρως ἄξιος φανήσομαι 28 τοῖς δὲ νέοις ὑπόδειγμα γενναῖον εἰς τὸ προθύμως καὶ γενναίως ὑπὲρ τῶν σεμνῶν καὶ ἁγίων νόμων τοσαῦτα δὲ εἰπὼν ἐπὶ τὸ τύμπανον εὐθέως ἦλθεν 29 τῶν δὲ ἀγόντων πρὸς αὐτὸν τὴν μικρῷ πρότερον εὐμένειαν εἰς δυσμένειαν διὰ τὸ τοὺς λόγους ὡς αὐτοὶ ἀπόνοιαν εἶναι 30 μέλλων δὲ ταῖς πληγαῖς τελευτᾶν εἶπεν τῷ κυρίῳ τῷ τὴν ἁγίαν γνῶσιν ἔχοντι φανερόν ἐστιν ὅτι δυνάμενος τοῦ θανάτου σκληρὰς κατὰ τὸ σῶμα ἀλγηδόνας μαστιγούμενος κατὰ ψυχὴν δὲ ἡδέως διὰ τὸν αὐτοῦ φόβον ταῦτα πάσχω 31 καὶ οὗτος οὖν τοῦτον τὸν τρόπον οὐ μόνον τοῖς νέοις ἀλλὰ καὶ τοῖς πλείστοις τοῦ ἔθνους τὸν ἑαυτοῦ θάνατον ὑπόδειγμα γενναιότητος καὶ μνημόσυνον ἀρετῆς