1 αἱρετώτερον ὄνομα καλὸν ἢ πλοῦτος πολύς ὑπὲρ δὲ ἀργύριον καὶ χρυσίον χάρις ἀγαθή 2 πλούσιος καὶ πτωχὸς ἀλλήλοις ἀμφοτέρους δὲ ὁ κύριος ἐποίησεν 3 πανοῦργος ἰδὼν πονηρὸν τιμωρούμενον κραταιῶς αὐτὸς παιδεύεται οἱ δὲ ἄφρονες ἐζημιώθησαν 4 γενεὰ σοφίας φόβος κυρίου καὶ πλοῦτος καὶ δόξα καὶ ζωή 5 τρίβολοι καὶ παγίδες ἐν ὁδοῖς σκολιαῖς ὁ δὲ φυλάσσων τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν αὐτῶν 7 πλούσιοι πτωχῶν ἄρξουσιν καὶ οἰκέται ἰδίοις δεσπόταις δανιοῦσιν 8 ὁ σπείρων φαῦλα θερίσει κακά πληγὴν δὲ ἔργων αὐτοῦ 8a ἄνδρα ἱλαρὸν καὶ δότην εὐλογεῖ ὁ θεός ματαιότητα δὲ ἔργων αὐτοῦ 9 ὁ ἐλεῶν πτωχὸν αὐτὸς τῶν γὰρ ἑαυτοῦ ἄρτων ἔδωκεν τῷ πτωχῷ 9a νίκην καὶ τιμὴν ὁ δῶρα δούς τὴν μέντοι ψυχὴν τῶν κεκτημένων 10 ἐκ συνεδρίου λοιμόν καὶ αὐτῷ νεῖκος ὅταν γὰρ ἐν συνεδρίῳ πάντας ἀτιμάζει 11 ἀγαπᾷ κύριος ὁσίας καρδίας δεκτοὶ δὲ αὐτῷ πάντες ἄμωμοι χείλεσιν ποιμαίνει βασιλεύς 12 οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ κυρίου αἴσθησιν φαυλίζει δὲ λόγους παράνομος 13 καὶ λέγει ὀκνηρός λέων ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐν δὲ ταῖς πλατείαις φονευταί 14 βόθρος βαθὺς στόμα παρανόμου ὁ δὲ μισηθεὶς ὑπὸ κυρίου εἰς αὐτόν 14a εἰσὶν ὁδοὶ κακαὶ ἐνώπιον ἀνδρός καὶ οὐκ ἀγαπᾷ τοῦ ἀπ' αὐτῶν δὲ δεῖ ἀπὸ ὁδοῦ σκολιᾶς καὶ κακῆς 15 ἄνοια καρδίας νέου ῤάβδος δὲ καὶ παιδεία μακρὰν ἀπ' αὐτοῦ 16 ὁ συκοφαντῶν πένητα πολλὰ ποιεῖ τὰ ἑαυτοῦ δίδωσιν δὲ πλουσίῳ ἐπ' ἐλάσσονι 17 λόγοις σοφῶν σὸν οὖς καὶ ἄκουε ἐμὸν λόγον τὴν δὲ σὴν καρδίαν ἵνα γνῷς ὅτι καλοί εἰσιν 18 καὶ ἐὰν αὐτοὺς εἰς τὴν καρδίαν σου εὐφρανοῦσίν σε ἅμα ἐπὶ σοῖς χείλεσιν 19 ἵνα σου γένηται ἐπὶ κύριον ἡ ἐλπὶς καὶ γνωρίσῃ σοι τὴν ὁδὸν αὐτοῦ 20 καὶ σὺ δὲ αὐτὰ σεαυτῷ τρισσῶς εἰς βουλὴν καὶ γνῶσιν ἐπὶ τὸ πλάτος τῆς καρδίας σου 21 διδάσκω οὖν σε ἀληθῆ λόγον καὶ γνῶσιν ἀγαθὴν τοῦ λόγους ἀληθείας τοῖς σοι 22 μὴ πένητα πτωχὸς γάρ ἐστιν καὶ μὴ ἀτιμάσῃς ἀσθενῆ ἐν πύλαις 23 ὁ γὰρ κύριος κρινεῖ αὐτοῦ τὴν κρίσιν καὶ ῤύσῃ σὴν ἄσυλον ψυχήν 24 μὴ ἴσθι ἑταῖρος ἀνδρὶ θυμώδει φίλῳ δὲ ὀργίλῳ μὴ 25 μήποτε μάθῃς τῶν ὁδῶν αὐτοῦ καὶ λάβῃς βρόχους τῇ σῇ ψυχῇ 26 μὴ δίδου σεαυτὸν εἰς ἐγγύην αἰσχυνόμενος πρόσωπον 27 ἐὰν γὰρ μὴ ἔχῃς πόθεν λήμψονται τὸ στρῶμα τὸ ὑπὸ τὰς πλευράς σου 28 μὴ ὅρια αἰώνια ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου 29 ὁρατικὸν ἄνδρα καὶ ὀξὺν ἐν τοῖς ἔργοις αὐτοῦ βασιλεῦσι δεῖ καὶ μὴ ἀνδράσι νωθροῖς