1 ὥσπερ ὁρμὴ ὕδατος οὕτως καρδία βασιλέως ἐν χειρὶ θεοῦ οὗ ἐὰν θέλων νεύσῃ ἐκεῖ ἔκλινεν αὐτήν 2 πᾶς ἀνὴρ φαίνεται ἑαυτῷ δίκαιος δὲ καρδίας κύριος 3 ποιεῖν δίκαια καὶ ἀληθεύειν ἀρεστὰ παρὰ θεῷ μᾶλλον ἢ θυσιῶν αἷμα 4 μεγαλόφρων ἐφ' ὕβρει θρασυκάρδιος λαμπτὴρ δὲ ἀσεβῶν ἁμαρτία 6 ὁ θησαυρίσματα γλώσσῃ ψευδεῖ μάταια διώκει ἐπὶ παγίδας θανάτου 7 ὄλεθρος ἀσεβέσιν οὐ γὰρ βούλονται πράσσειν τὰ δίκαια 8 πρὸς τοὺς σκολιοὺς σκολιὰς ὁδοὺς ὁ θεός ἁγνὰ γὰρ καὶ ὀρθὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ 9 κρεῖσσον οἰκεῖν ἐπὶ γωνίας ὑπαίθρου ἢ ἐν κεκονιαμένοις μετὰ ἀδικίας καὶ ἐν οἴκῳ κοινῷ 10 ψυχὴ ἀσεβοῦς οὐκ ἐλεηθήσεται ὑπ' οὐδενὸς τῶν ἀνθρώπων 11 ζημιουμένου ἀκολάστου πανουργότερος γίνεται ὁ ἄκακος δὲ σοφὸς δέξεται γνῶσιν 12 δίκαιος καρδίας ἀσεβῶν καὶ φαυλίζει ἀσεβεῖς ἐν κακοῖς 13 ὃς φράσσει τὰ ὦτα τοῦ μὴ ἀσθενοῦς καὶ αὐτὸς καὶ οὐκ ἔσται ὁ 14 δόσις λάθριος ὀργάς δώρων δὲ ὁ φειδόμενος θυμὸν ἐγείρει ἰσχυρόν 15 εὐφροσύνη δικαίων ποιεῖν κρίμα ὅσιος δὲ ἀκάθαρτος παρὰ κακούργοις 16 ἀνὴρ πλανώμενος ἐξ ὁδοῦ δικαιοσύνης ἐν συναγωγῇ γιγάντων 17 ἀνὴρ ἐνδεὴς ἀγαπᾷ εὐφροσύνην φιλῶν οἶνον καὶ ἔλαιον εἰς πλοῦτον 18 περικάθαρμα δὲ δικαίου ἄνομος 19 κρεῖσσον οἰκεῖν ἐν γῇ ἐρήμῳ ἢ μετὰ γυναικὸς μαχίμου καὶ γλωσσώδους καὶ ὀργίλου 20 θησαυρὸς ἐπιθυμητὸς ἐπὶ στόματος σοφοῦ ἄφρονες δὲ ἄνδρες αὐτόν 21 ὁδὸς δικαιοσύνης καὶ ἐλεημοσύνης εὑρήσει ζωὴν καὶ δόξαν 22 πόλεις ὀχυρὰς σοφὸς καὶ τὸ ὀχύρωμα ἐφ' ᾧ ἐπεποίθεισαν οἱ ἀσεβεῖς 23 ὃς φυλάσσει τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ τὴν γλῶσσαν ἐκ θλίψεως τὴν ψυχὴν αὐτοῦ 24 θρασὺς καὶ αὐθάδης καὶ ἀλαζὼν λοιμὸς καλεῖται ὃς δὲ μνησικακεῖ παράνομος 25 ἐπιθυμίαι ὀκνηρὸν οὐ γὰρ αἱ χεῖρες αὐτοῦ ποιεῖν τι 26 ἀσεβὴς ὅλην τὴν ἡμέραν ἐπιθυμίας κακάς ὁ δὲ δίκαιος ἐλεᾷ καὶ οἰκτίρει ἀφειδῶς 27 θυσίαι ἀσεβῶν βδέλυγμα κυρίῳ καὶ γὰρ παρανόμως αὐτάς 28 μάρτυς ψευδὴς ἀνὴρ δὲ ὑπήκοος φυλασσόμενος λαλήσει 29 ἀσεβὴς ἀνὴρ ἀναιδῶς προσώπῳ ὁ δὲ εὐθὴς αὐτὸς τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ 30 οὐκ ἔστιν σοφία οὐκ ἔστιν ἀνδρεία οὐκ ἔστιν βουλὴ πρὸς τὸν ἀσεβῆ 31 ἵππος ἑτοιμάζεται εἰς ἡμέραν πολέμου παρὰ δὲ κυρίου ἡ βοήθεια