1 εἰ ἔγνως καιρὸν τοκετοῦ τραγελάφων πέτρας ἐφύλαξας δὲ ὠδῖνας ἐλάφων 2 ἠρίθμησας δὲ αὐτῶν μῆνας πλήρεις τοκετοῦ ὠδῖνας δὲ αὐτῶν ἔλυσας 3 δὲ αὐτῶν τὰ παιδία ἔξω φόβου ὠδῖνας αὐτῶν 4 τὰ τέκνα αὐτῶν πληθυνθήσονται ἐν γενήματι καὶ οὐ μὴ αὐτοῖς 5 τίς δέ ἐστιν ὁ ὄνον ἄγριον ἐλεύθερον δεσμοὺς δὲ αὐτοῦ τίς ἔλυσεν 6 ἐθέμην δὲ τὴν δίαιταν αὐτοῦ ἔρημον καὶ τὰ σκηνώματα αὐτοῦ ἁλμυρίδα 7 πολυοχλίας πόλεως μέμψιν δὲ φορολόγου οὐκ ἀκούων 8 ὄρη νομὴν αὐτοῦ καὶ ὀπίσω παντὸς χλωροῦ ζητεῖ 9 βουλήσεται δέ σοι μονόκερως δουλεῦσαι ἢ κοιμηθῆναι ἐπὶ φάτνης σου 10 δήσεις δὲ ἐν ἱμᾶσι ζυγὸν αὐτοῦ ἢ ἑλκύσει σου αὔλακας ἐν πεδίῳ 11 πέποιθας δὲ ἐπ' αὐτῷ ὅτι πολλὴ ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ δὲ αὐτῷ τὰ ἔργα σου 12 πιστεύσεις δὲ ὅτι σοι τὸν σπόρον δέ σου τὸν ἅλωνα 13 πτέρυξ τερπομένων νεελασα ἐὰν ασιδα καὶ νεσσα 14 ὅτι εἰς γῆν τὰ ᾠὰ αὐτῆς καὶ ἐπὶ χοῦν θάλψει 15 καὶ ὅτι ποὺς σκορπιεῖ καὶ θηρία ἀγροῦ 16 τὰ τέκνα αὐτῆς ὥστε μὴ ἑαυτῇ εἰς κενὸν ἐκοπίασεν ἄνευ φόβου 17 ὅτι αὐτῇ ὁ θεὸς σοφίαν καὶ οὐκ ἐμέρισεν αὐτῇ ἐν τῇ συνέσει 18 κατὰ καιρὸν ἐν ὕψει ὑψώσει ἵππου καὶ τοῦ ἐπιβάτου αὐτοῦ 19 ἦ σὺ ἵππῳ δύναμιν δὲ τραχήλῳ αὐτοῦ φόβον 20 δὲ αὐτῷ πανοπλίαν δόξαν δὲ στηθέων αὐτοῦ τόλμῃ 21 ἐν πεδίῳ γαυριᾷ δὲ εἰς πεδίον ἐν ἰσχύι 22 βέλει καὶ οὐ μὴ ἀπὸ σιδήρου 23 ἐπ' αὐτῷ γαυριᾷ τόξον καὶ μάχαιρα 24 καὶ ὀργῇ τὴν γῆν καὶ οὐ μὴ πιστεύσῃ ἕως ἂν σημάνῃ σάλπιγξ 25 σάλπιγγος δὲ σημαινούσης λέγει εὖγε πόρρωθεν δὲ ὀσφραίνεται πολέμου σὺν ἅλματι καὶ κραυγῇ 26 ἐκ δὲ τῆς σῆς ἐπιστήμης ἕστηκεν ἱέραξ τὰς πτέρυγας ἀκίνητος τὰ πρὸς νότον 27 ἐπὶ δὲ σῷ προστάγματι ὑψοῦται ἀετός γὺψ δὲ ἐπὶ νοσσιᾶς αὐτοῦ αὐλίζεται 28 ἐπ' ἐξοχῇ πέτρας καὶ ἀποκρύφῳ 29 ἐκεῖσε ὢν ζητεῖ τὰ σῖτα πόρρωθεν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ σκοπεύουσιν 30 νεοσσοὶ δὲ αὐτοῦ φύρονται ἐν αἵματι οὗ δ' ἂν ὦσι τεθνεῶτες παραχρῆμα εὑρίσκονται