1 οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ ἄκουσον Ιωβ τὰ ῤήματά μου καὶ λαλιὰν μου 2 ἰδοὺ γὰρ τὸ στόμα μου καὶ ἐλάλησεν ἡ γλῶσσά μου 3 καθαρά μου ἡ καρδία ῤήμασιν σύνεσις δὲ χειλέων μου καθαρὰ νοήσει 4 πνεῦμα θεῖον τὸ ποιῆσάν με πνοὴ δὲ παντοκράτορος ἡ διδάσκουσά με 5 ἐὰν δύνῃ δός μοι ἀπόκρισιν πρὸς ταῦτα στῆθι κατ' ἐμὲ καὶ ἐγὼ κατὰ σέ 6 ἐκ πηλοῦ σὺ ὡς καὶ ἐγώ ἐκ τοῦ αὐτοῦ 7 οὐχ ὁ φόβος μού σε στροβήσει οὐδὲ ἡ χείρ μου βαρεῖα ἔσται ἐπὶ σοί 8 πλὴν εἶπας ἐν ὠσίν μου φωνὴν ῤημάτων σου ἀκήκοα 9 διότι λέγεις καθαρός εἰμι οὐχ ἁμαρτών ἄμεμπτος δέ εἰμι οὐ γὰρ ἠνόμησα 10 μέμψιν δὲ κατ' ἐμοῦ εὗρεν ἥγηται δέ με ὥσπερ ὑπεναντίον 11 ἔθετο δὲ ἐν ξύλῳ τὸν πόδα μου ἐφύλαξεν δέ μου πάσας τὰς ὁδούς 12 πῶς γὰρ λέγεις δίκαιός εἰμι καὶ οὐκ μου αἰώνιος γάρ ἐστιν ὁ ἐπάνω βροτῶν 13 λέγεις δέ διὰ τί τῆς δίκης μου οὐκ πᾶν ῤῆμα 14 ἐν γὰρ τῷ ἅπαξ λαλήσαι ὁ κύριος ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ ἐνύπνιον 15 ἢ ἐν μελέτῃ νυκτερινῇ ὡς ὅταν δεινὸς φόβος ἐπ' ἀνθρώπους ἐπὶ νυσταγμάτων ἐπὶ κοίτης 16 τότε νοῦν ἀνθρώπων ἐν εἴδεσιν φόβου τοιούτοις αὐτοὺς 17 ἄνθρωπον ἐξ ἀδικίας τὸ δὲ σῶμα αὐτοῦ ἀπὸ πτώματος ἐρρύσατο 18 ἐφείσατο δὲ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ἀπὸ θανάτου καὶ μὴ πεσεῖν αὐτὸν ἐν πολέμῳ 19 πάλιν δὲ ἤλεγξεν αὐτὸν ἐν μαλακίᾳ ἐπὶ κοίτης καὶ πλῆθος ὀστῶν αὐτοῦ ἐνάρκησεν 20 πᾶν δὲ βρωτὸν σίτου οὐ μὴ δύνηται καὶ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ βρῶσιν 21 ἕως ἂν σαπῶσιν αὐτοῦ αἱ σάρκες καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ κενά 22 ἤγγισεν δὲ εἰς θάνατον ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἡ δὲ ζωὴ αὐτοῦ ἐν ᾅδῃ 23 ἐὰν ὦσιν χίλιοι ἄγγελοι θανατηφόροι εἷς αὐτῶν οὐ μὴ τρώσῃ αὐτόν ἐὰν νοήσῃ τῇ καρδίᾳ ἐπὶ κύριον δὲ ἀνθρώπῳ τὴν ἑαυτοῦ μέμψιν τὴν δὲ ἄνοιαν αὐτοῦ δείξῃ 24 τοῦ μὴ πεσεῖν αὐτὸν εἰς θάνατον δὲ αὐτοῦ τὸ σῶμα ὥσπερ ἀλοιφὴν ἐπὶ τοίχου τὰ δὲ ὀστᾶ αὐτοῦ μυελοῦ 25 ἁπαλυνεῖ δὲ αὐτοῦ τὰς σάρκας ὥσπερ νηπίου δὲ αὐτὸν ἀνδρωθέντα ἐν ἀνθρώποις 26 εὐξάμενος δὲ πρὸς κύριον καὶ δεκτὰ αὐτῷ ἔσται δὲ προσώπῳ καθαρῷ σὺν ἐξηγορίᾳ δὲ ἀνθρώποις δικαιοσύνην 27 εἶτα τότε ἄνθρωπος αὐτὸς ἑαυτῷ λέγων οἷα καὶ οὐκ ἄξια ἤτασέν με ὧν ἥμαρτον 28 σῶσον ψυχήν μου τοῦ μὴ ἐλθεῖν εἰς διαφθοράν καὶ ἡ ζωή μου φῶς ὄψεται 29 ἰδοὺ πάντα ταῦτα ἐργᾶται ὁ ἰσχυρὸς ὁδοὺς τρεῖς μετὰ ἀνδρός 30 ἀλλ' ἐρρύσατο τὴν ψυχήν μου ἐκ θανάτου ἵνα ἡ ζωή μου ἐν φωτὶ αἰνῇ αὐτόν 31 Ιωβ καὶ ἄκουέ μου κώφευσον καὶ ἐγώ εἰμι λαλήσω 32 εἰ εἰσὶν λόγοι μοι λάλησον θέλω γὰρ δικαιωθῆναί σε 33 εἰ μή σὺ ἄκουσόν μου κώφευσον καὶ διδάξω σε σοφίαν