1 ἡσύχασαν δὲ καὶ οἱ τρεῖς φίλοι αὐτοῦ ἔτι Ιωβ ἦν γὰρ Ιωβ δίκαιος ἐναντίον αὐτῶν 2 ὠργίσθη δὲ Ελιους ὁ τοῦ Βαραχιηλ ὁ Βουζίτης ἐκ τῆς συγγενείας Ραμ τῆς Αυσίτιδος χώρας ὠργίσθη δὲ τῷ Ιωβ σφόδρα διότι ἑαυτὸν δίκαιον ἐναντίον κυρίου 3 καὶ κατὰ τῶν τριῶν δὲ φίλων ὠργίσθη σφόδρα διότι οὐκ ἠδυνήθησαν ἀντίθετα Ιωβ καὶ ἔθεντο αὐτὸν εἶναι ἀσεβῆ 4 Ελιους δὲ δοῦναι ἀπόκρισιν Ιωβ ὅτι πρεσβύτεροι αὐτοῦ εἰσιν ἡμέραις 5 καὶ εἶδεν Ελιους ὅτι οὐκ ἔστιν ἀπόκρισις ἐν στόματι τῶν τριῶν ἀνδρῶν καὶ ἐθυμώθη ὀργὴ αὐτοῦ 6 δὲ Ελιους ὁ τοῦ Βαραχιηλ ὁ Βουζίτης εἶπεν νεώτερος μέν εἰμι τῷ χρόνῳ ὑμεῖς δέ ἐστε πρεσβύτεροι διὸ ἡσύχασα φοβηθεὶς τοῦ ὑμῖν τὴν ἐμαυτοῦ ἐπιστήμην 7 εἶπα δὲ ὅτι ὁ χρόνος ἐστὶν ὁ λαλῶν ἐν πολλοῖς δὲ ἔτεσιν οἴδασιν σοφίαν 8 ἀλλὰ πνεῦμά ἐστιν ἐν βροτοῖς πνοὴ δὲ παντοκράτορός ἐστιν ἡ διδάσκουσα 9 οὐχ οἱ πολυχρόνιοί εἰσιν σοφοί οὐδ' οἱ γέροντες οἴδασιν κρίμα 10 διὸ εἶπα ἀκούσατέ μου καὶ ὑμῖν ἃ οἶδα 11 μου τὰ ῤήματα ἐρῶ γὰρ ὑμῶν ἀκουόντων ἄχρι οὗ ἐτάσητε λόγους 12 καὶ μέχρι ὑμῶν καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν τῷ Ιωβ ἐλέγχων ῤήματα αὐτοῦ ἐξ ὑμῶν 13 ἵνα μὴ εἴπητε εὕρομεν σοφίαν κυρίῳ 14 ἀνθρώπῳ δὲ λαλῆσαι τοιαῦτα ῤήματα 15 ἐπτοήθησαν οὐκ ἔτι ἐπαλαίωσαν ἐξ αὐτῶν λόγους 16 οὐ γὰρ ἐλάλησαν ὅτι ἔστησαν οὐκ 17 δὲ Ελιους λέγει 18 πάλιν λαλήσω πλήρης γάρ εἰμι ῤημάτων ὀλέκει γάρ με τὸ πνεῦμα τῆς γαστρός 19 ἡ δὲ γαστήρ μου ὥσπερ ἀσκὸς γλεύκους ζέων δεδεμένος ἢ ὥσπερ φυσητὴρ χαλκέως ἐρρηγώς 20 λαλήσω ἵνα τὰ χείλη 21 ἄνθρωπον γὰρ οὐ μὴ αἰσχυνθῶ ἀλλὰ μὴν οὐδὲ βροτὸν οὐ μὴ 22 οὐ γὰρ ἐπίσταμαι θαυμάσαι πρόσωπον εἰ δὲ μή καὶ ἐμὲ σῆτες ἔδονται