1 ἔτι δὲ Ιωβ εἶπεν τῷ προοιμίῳ 2 ζῇ κύριος ὃς οὕτω με κέκρικεν καὶ ὁ παντοκράτωρ ὁ πικράνας μου τὴν ψυχήν 3 ἦ μὴν ἔτι τῆς πνοῆς μου πνεῦμα δὲ θεῖον τὸ μοι ἐν ῤισίν 4 μὴ λαλήσειν τὰ χείλη μου ἄνομα οὐδὲ ἡ ψυχή μου μελετήσει ἄδικα 5 μή μοι εἴη δικαίους ὑμᾶς ἕως ἂν οὐ γὰρ μου τὴν ἀκακίαν 6 δικαιοσύνῃ δὲ οὐ μὴ οὐ γὰρ ἐμαυτῷ ἄτοπα πράξας 7 οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ εἴησαν οἱ ἐχθροί μου ὥσπερ ἡ καταστροφὴ τῶν ἀσεβῶν καὶ οἱ ἐπ' ἐμὲ ὥσπερ ἡ ἀπώλεια τῶν παρανόμων 8 καὶ τίς γάρ ἐστιν ἐλπὶς ἀσεβεῖ ὅτι πεποιθὼς ἐπὶ κύριον ἆρα σωθήσεται 9 ἦ τὴν δέησιν αὐτοῦ κύριος ἢ αὐτῷ ἀνάγκης 10 μὴ ἔχει τινὰ παρρησίαν ἔναντι αὐτοῦ ἢ ὡς αὐτοῦ αὐτοῦ 11 ἀλλὰ δὴ ὑμῖν τί ἐστιν ἐν χειρὶ κυρίου ἅ ἐστιν παρὰ παντοκράτορι οὐ ψεύσομαι 12 ἰδοὺ δὴ πάντες οἴδατε ὅτι κενὰ κενοῖς 13 αὕτη ἡ μερὶς ἀνθρώπου ἀσεβοῦς παρὰ κυρίου κτῆμα δὲ δυναστῶν ἐλεύσεται παρὰ παντοκράτορος ἐπ' αὐτούς 14 ἐὰν δὲ πολλοὶ γένωνται οἱ υἱοὶ αὐτοῦ εἰς σφαγὴν ἔσονται ἐὰν δὲ καὶ ἀνδρωθῶσιν 15 οἱ δὲ αὐτοῦ ἐν θανάτῳ τελευτήσουσιν χήρας δὲ αὐτῶν οὐθεὶς ἐλεήσει 16 ἐὰν ὥσπερ γῆν ἀργύριον ἴσα δὲ πηλῷ ἑτοιμάσῃ χρυσίον 17 ταῦτα πάντα δίκαιοι τὰ δὲ χρήματα αὐτοῦ ἀληθινοὶ 18 δὲ ὁ οἶκος αὐτοῦ ὥσπερ σῆτες καὶ ὥσπερ ἀράχνη 19 πλούσιος κοιμηθεὶς καὶ οὐ ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ οὐκ ἔστιν 20 αὐτῷ ὥσπερ ὕδωρ αἱ ὀδύναι νυκτὶ δὲ αὐτὸν γνόφος 21 αὐτὸν καύσων καὶ καὶ λικμήσει αὐτὸν ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ 22 καὶ ἐπ' αὐτὸν καὶ οὐ φείσεται ἐκ χειρὸς αὐτοῦ φυγῇ φεύξεται 23 κροτήσει ἐπ' αὐτοῦ χεῖρας αὐτοῦ καὶ συριεῖ αὐτὸν ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ