1 δὲ Βαλδαδ ὁ Σαυχίτης λέγει 2 μέχρι τίνος οὐ παύσῃ ἵνα καὶ αὐτοὶ λαλήσωμεν 3 διὰ τί ὥσπερ τετράποδα σεσιωπήκαμεν ἐναντίον σου 4 κέχρηταί σοι ὀργή τί γάρ ἐὰν σὺ ἀοίκητος ἡ ὑπ' οὐρανόν ἢ ὄρη ἐκ θεμελίων 5 καὶ φῶς ἀσεβῶν σβεσθήσεται καὶ οὐκ αὐτῶν ἡ φλόξ 6 τὸ φῶς αὐτοῦ σκότος ἐν διαίτῃ ὁ δὲ λύχνος ἐπ' αὐτῷ σβεσθήσεται 7 θηρεύσαισαν ἐλάχιστοι τὰ αὐτοῦ σφάλαι δὲ αὐτοῦ ἡ βουλή 8 δὲ ὁ ποὺς αὐτοῦ ἐν παγίδι ἐν δικτύῳ ἑλιχθείη 9 ἔλθοισαν δὲ ἐπ' αὐτὸν παγίδες ἐπ' αὐτὸν διψῶντας 10 κέκρυπται ἐν τῇ γῇ σχοινίον αὐτοῦ καὶ ἡ σύλλημψις αὐτοῦ ἐπὶ τρίβων 11 κύκλῳ ὀλέσαισαν αὐτὸν ὀδύναι πολλοὶ δὲ περὶ πόδας αὐτοῦ ἔλθοισαν ἐν λιμῷ στενῷ 12 πτῶμα δὲ αὐτῷ ἡτοίμασται ἐξαίσιον 13 βρωθείησαν αὐτοῦ κλῶνες ποδῶν δὲ τὰ ὡραῖα αὐτοῦ θάνατος 14 δὲ ἐκ διαίτης αὐτοῦ ἴασις σχοίη δὲ αὐτὸν ἀνάγκη αἰτίᾳ βασιλικῇ 15 ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ ἐν νυκτὶ αὐτοῦ τὰ εὐπρεπῆ αὐτοῦ θείῳ 16 ὑποκάτωθεν αἱ ῤίζαι αὐτοῦ ξηρανθήσονται καὶ ἐπάνωθεν θερισμὸς αὐτοῦ 17 τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ ἐκ γῆς καὶ ὄνομα αὐτῷ ἐπὶ πρόσωπον ἐξωτέρω 18 αὐτὸν ἐκ φωτὸς εἰς σκότος 19 οὐκ ἔσται ἐπίγνωστος ἐν λαῷ αὐτοῦ οὐδὲ σεσῳσμένος ἐν τῇ ὑπ' οὐρανὸν ὁ οἶκος αὐτοῦ ἀλλ' ἐν τοῖς αὐτοῦ ζήσονται ἕτεροι 20 ἐπ' αὐτῷ ἐστέναξαν ἔσχατοι πρώτους δὲ ἔσχεν θαῦμα 21 οὗτοί εἰσιν οἶκοι ἀδίκων οὗτος δὲ ὁ τόπος τῶν μὴ εἰδότων τὸν κύριον