16
ἐν τῷ νυστάξαι ψυχήν μου ἀπὸ κυρίου παρὰ μικρὸν ὠλίσθησα ἐν καταφορᾷ ὑπνούντων μακρὰν ἀπὸ θεοῦ παρ' ὀλίγον ψυχή μου εἰς θάνατον σύνεγγυς πυλῶν ᾅδου μετὰ ἁμαρτωλοῦ ἐν τῷ ψυχήν μου ἀπὸ κυρίου θεοῦ Ισραηλ εἰ μὴ κύριος μου τῷ ἐλέει αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα ἔνυξέν με ὡς κέντρον ἵππου ἐπὶ τὴν γρηγόρησιν αὐτοῦ σωτὴρ καὶ ἀντιλήπτωρ μου ἐν παντὶ καιρῷ ἔσωσέν με σοι θεός ὅτι μου εἰς σωτηρίαν καὶ οὐκ ἐλογίσω με μετὰ τῶν ἁμαρτωλῶν εἰς ἀπώλειαν μὴ τὸ ἔλεός σου ἀπ' ἐμοῦ θεός μηδὲ τὴν μνήμην σου ἀπὸ καρδίας μου ἕως θανάτου μου θεός ἀπὸ ἁμαρτίας πονηρᾶς καὶ ἀπὸ πάσης γυναικὸς πονηρᾶς σκανδαλιζούσης ἄφρονα καὶ μὴ ἀπατησάτω με κάλλος γυναικὸς καὶ παντὸς ἀπὸ ἁμαρτίας ἀνωφελοῦς τὰ ἔργα τῶν χειρῶν μου ἐν τόπῳ σου καὶ τὰ διαβήματά μου ἐν τῇ μνήμῃ σου 10 τὴν γλῶσσάν μου καὶ τὰ χείλη μου ἐν λόγοις ἀληθείας ὀργὴν καὶ θυμὸν ἄλογον μακρὰν ποίησον ἀπ' ἐμοῦ 11 γογγυσμὸν καὶ ὀλιγοψυχίαν ἐν θλίψει μάκρυνον ἀπ' ἐμοῦ ἐὰν ἁμαρτήσω ἐν τῷ σε παιδεύειν εἰς ἐπιστροφήν 12 εὐδοκίᾳ δὲ μετὰ ἱλαρότητος στήρισον τὴν ψυχήν μου ἐν τῷ σε τὴν ψυχήν μου ἀρκέσει μοι τὸ δοθέν 13 ὅτι ἐὰν μὴ σὺ τίς παιδείαν ἐν πενίᾳ 14 ἐν τῷ ἐλέγχεσθαι ψυχὴν ἐν χειρὶ σαπρίας αὐτοῦ δοκιμασία σου ἐν σαρκὶ αὐτοῦ καὶ ἐν θλίψει πενίας 15 ἐν τῷ δίκαιον ἐν τούτοις ἐλεηθήσεται ὑπὸ κυρίου ψαλμὸς τῷ Σαλωμων μετὰ ᾠδῆς τῷ βασιλεῖ