1 συνέσεως τῷ Ασαφ ἵνα τί ὁ θεός εἰς τέλος ὠργίσθη ὁ θυμός σου ἐπὶ πρόβατα νομῆς σου 2 μνήσθητι τῆς συναγωγῆς σου ἧς ἐκτήσω ἀπ' ἀρχῆς ἐλυτρώσω ῤάβδον κληρονομίας σου ὄρος Σιων τοῦτο ὃ ἐν αὐτῷ 3 τὰς χεῖράς σου ἐπὶ τὰς ὑπερηφανίας αὐτῶν εἰς τέλος ὅσα ἐπονηρεύσατο ὁ ἐχθρὸς ἐν τοῖς ἁγίοις σου 4 καὶ οἱ μισοῦντές σε ἐν μέσῳ τῆς ἑορτῆς σου ἔθεντο τὰ σημεῖα αὐτῶν σημεῖα καὶ οὐκ ἔγνωσαν 5 ὡς εἰς τὴν εἴσοδον ὑπεράνω 6 ὡς ἐν δρυμῷ ξύλων ἀξίναις τὰς θύρας αὐτῆς ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν πελέκει καὶ λαξευτηρίῳ αὐτήν 7 ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ τὸ ἁγιαστήριόν σου εἰς τὴν γῆν ἐβεβήλωσαν τὸ σκήνωμα τοῦ ὀνόματός σου 8 εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν ἡ συγγένεια αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό δεῦτε καὶ πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς 9 τὰ σημεῖα ἡμῶν οὐκ εἴδομεν οὐκ ἔστιν ἔτι προφήτης καὶ ἡμᾶς οὐ γνώσεται ἔτι 10 ἕως πότε ὁ θεός ὀνειδιεῖ ὁ ἐχθρός ὁ ὑπεναντίος τὸ ὄνομά σου εἰς τέλος 11 ἵνα τί τὴν χεῖρά σου καὶ τὴν δεξιάν σου ἐκ μέσου τοῦ κόλπου σου εἰς τέλος 12 ὁ δὲ θεὸς βασιλεὺς ἡμῶν πρὸ αἰῶνος εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς 13 σὺ ἐκραταίωσας ἐν τῇ δυνάμει σου τὴν θάλασσαν σὺ τὰς κεφαλὰς τῶν δρακόντων ἐπὶ τοῦ ὕδατος 14 σὺ τὰς κεφαλὰς τοῦ δράκοντος ἔδωκας αὐτὸν βρῶμα λαοῖς τοῖς Αἰθίοψιν 15 σὺ πηγὰς καὶ χειμάρρους σὺ ἐξήρανας ποταμοὺς Ηθαμ 16 σή ἐστιν ἡ ἡμέρα καὶ σή ἐστιν ἡ νύξ σὺ φαῦσιν καὶ ἥλιον 17 σὺ ἐποίησας πάντα τὰ ὅρια τῆς γῆς θέρος καὶ ἔαρ σὺ ἔπλασας αὐτά 18 μνήσθητι ταύτης ἐχθρὸς ὠνείδισεν τὸν κύριον καὶ λαὸς ἄφρων τὸ ὄνομά σου 19 μὴ τοῖς θηρίοις ψυχὴν σοι τῶν ψυχῶν τῶν πενήτων σου μὴ εἰς τέλος 20 εἰς τὴν διαθήκην σου ὅτι ἐπληρώθησαν οἱ ἐσκοτισμένοι τῆς γῆς οἴκων ἀνομιῶν 21 μὴ τεταπεινωμένος πτωχὸς καὶ πένης αἰνέσουσιν τὸ ὄνομά σου 22 ὁ θεός δίκασον τὴν δίκην σου μνήσθητι τῶν ὀνειδισμῶν σου τῶν ὑπὸ ἄφρονος ὅλην τὴν ἡμέραν 23 μὴ τῆς φωνῆς τῶν ἱκετῶν σου ἡ ὑπερηφανία τῶν μισούντων σε διὰ παντὸς πρὸς σέ