1 τῷ Δαυιδ υἱῶν Ιωναδαβ καὶ τῶν πρώτων αἰχμαλωτισθέντων ὁ θεός ἐπὶ σοὶ ἤλπισα μὴ εἰς τὸν αἰῶνα 2 ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ῤῦσαί με καὶ με κλῖνον πρός με τὸ οὖς σου καὶ σῶσόν με 3 γενοῦ μοι εἰς θεὸν ὑπερασπιστὴν καὶ εἰς τόπον ὀχυρὸν τοῦ σῶσαί με ὅτι στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου εἶ σύ 4 ὁ θεός μου ῤῦσαί με ἐκ χειρὸς ἁμαρτωλοῦ ἐκ χειρὸς καὶ ἀδικοῦντος 5 ὅτι σὺ εἶ ἡ ὑπομονή μου κύριε κύριος ἡ ἐλπίς μου ἐκ νεότητός μου 6 ἐπὶ σὲ ἀπὸ γαστρός ἐκ κοιλίας μητρός μου σύ μου εἶ σκεπαστής ἐν σοὶ ἡ ὕμνησίς μου διὰ παντός 7 ὡσεὶ τέρας ἐγενήθην τοῖς πολλοῖς καὶ σὺ βοηθὸς κραταιός 8 πληρωθήτω τὸ στόμα μου αἰνέσεως ὅπως ὑμνήσω τὴν δόξαν σου ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν μεγαλοπρέπειάν σου 9 μὴ με εἰς καιρὸν γήρους ἐν τῷ τὴν ἰσχύν μου μὴ με 10 ὅτι εἶπαν οἱ ἐχθροί μου ἐμοὶ καὶ οἱ φυλάσσοντες τὴν ψυχήν μου ἐβουλεύσαντο ἐπὶ τὸ αὐτὸ 11 λέγοντες ὁ θεὸς αὐτόν καὶ αὐτόν ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ ῤυόμενος 12 ὁ θεός μὴ μακρύνῃς ἀπ' ἐμοῦ ὁ θεός μου εἰς τὴν βοήθειάν μου 13 αἰσχυνθήτωσαν καὶ οἱ τὴν ψυχήν μου αἰσχύνην καὶ ἐντροπὴν οἱ ζητοῦντες τὰ κακά μοι 14 ἐγὼ δὲ διὰ παντὸς ἐλπιῶ καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν αἴνεσίν σου 15 τὸ στόμα μου τὴν δικαιοσύνην σου ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν σωτηρίαν σου ὅτι οὐκ ἔγνων γραμματείας 16 ἐν δυναστείᾳ κυρίου κύριε μνησθήσομαι τῆς δικαιοσύνης σου μόνου 17 ἐδίδαξάς με ὁ θεός ἐκ νεότητός μου καὶ μέχρι νῦν τὰ θαυμάσιά σου 18 καὶ ἕως γήρους καὶ πρεσβείου ὁ θεός μὴ με ἕως ἂν τὸν βραχίονά σου πάσῃ τῇ γενεᾷ τῇ ἐρχομένῃ τὴν δυναστείαν σου καὶ τὴν δικαιοσύνην σου 19 ὁ θεός ἕως ὑψίστων ἃ ἐποίησας μεγαλεῖα ὁ θεός τίς ὅμοιός σοι 20 ὅσας ἔδειξάς μοι θλίψεις πολλὰς καὶ κακάς καὶ ἐζωοποίησάς με καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆς γῆς πάλιν με 21 ἐπλεόνασας τὴν μεγαλοσύνην σου καὶ με καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆς γῆς πάλιν με 22 καὶ γὰρ ἐγὼ σοι ἐν σκεύει ψαλμοῦ τὴν ἀλήθειάν σου ὁ θεός ψαλῶ σοι ἐν κιθάρᾳ ὁ ἅγιος τοῦ Ισραηλ 23 ἀγαλλιάσονται τὰ χείλη μου ὅταν ψάλω σοι καὶ ἡ ψυχή μου ἣν ἐλυτρώσω 24 ἔτι δὲ καὶ ἡ γλῶσσά μου ὅλην τὴν ἡμέραν μελετήσει τὴν δικαιοσύνην σου ὅταν αἰσχυνθῶσιν καὶ οἱ ζητοῦντες τὰ κακά μοι