69
εἰς τὸ τέλος τῷ Δαυιδ εἰς ἀνάμνησιν εἰς τὸ σῶσαί με κύριον θεός εἰς τὴν βοήθειάν μου αἰσχυνθείησαν καὶ οἱ ζητοῦντές μου τὴν ψυχήν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ οἱ βουλόμενοί μοι κακά παραυτίκα αἰσχυνόμενοι οἱ λέγοντές μοι εὖγε εὖγε ἀγαλλιάσθωσαν καὶ εὐφρανθήτωσαν ἐπὶ σοὶ πάντες οἱ ζητοῦντές σε καὶ λεγέτωσαν διὰ παντός μεγαλυνθήτω θεός οἱ ἀγαπῶντες τὸ σωτήριόν σου ἐγὼ δὲ πτωχὸς καὶ πένης θεός βοήθησόν μοι βοηθός μου καὶ ῤύστης μου εἶ σύ κύριε μὴ χρονίσῃς