1 εἰς τὸ τέλος ἐν ὕμνοις συνέσεως τῷ Δαυιδ 2 ἐνώτισαι ὁ θεός τὴν προσευχὴν μου καὶ μὴ τὴν δέησίν μου 3 μοι καὶ μου ἐλυπήθην ἐν τῇ ἀδολεσχίᾳ μου καὶ ἐταράχθην 4 ἀπὸ φωνῆς ἐχθροῦ καὶ ἀπὸ θλίψεως ἁμαρτωλοῦ ὅτι ἐπ' ἐμὲ ἀνομίαν καὶ ἐν ὀργῇ μοι 5 ἡ καρδία μου ἐταράχθη ἐν ἐμοί καὶ δειλία θανάτου ἐπ' ἐμέ 6 φόβος καὶ τρόμος ἦλθεν ἐπ' ἐμέ καὶ ἐκάλυψέν με σκότος 7 καὶ εἶπα τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεὶ περιστερᾶς καὶ πετασθήσομαι καὶ 8 ἰδοὺ ἐμάκρυνα φυγαδεύων καὶ ηὐλίσθην ἐν τῇ ἐρήμῳ διάψαλμα 9 τὸν σῴζοντά με ἀπὸ ὀλιγοψυχίας καὶ καταιγίδος 10 κύριε καὶ τὰς γλώσσας αὐτῶν ὅτι εἶδον ἀνομίαν καὶ ἀντιλογίαν ἐν τῇ πόλει 11 ἡμέρας καὶ νυκτὸς κυκλώσει αὐτὴν ἐπὶ τὰ τείχη αὐτῆς ἀνομία καὶ κόπος ἐν μέσῳ αὐτῆς καὶ ἀδικία 12 καὶ οὐκ ἐκ τῶν πλατειῶν αὐτῆς τόκος καὶ δόλος 13 ὅτι εἰ ἐχθρὸς ὠνείδισέν με ἄν καὶ εἰ ὁ μισῶν με ἐπ' ἐμὲ ἐμεγαλορρημόνησεν ἐκρύβην ἂν ἀπ' αὐτοῦ 14 σὺ δέ ἄνθρωπε ἰσόψυχε ἡγεμών μου καὶ γνωστέ μου 15 ὃς ἐπὶ τὸ αὐτό μοι ἐγλύκανας ἐδέσματα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ θεοῦ ἐπορεύθημεν ἐν ὁμονοίᾳ 16 ἐλθέτω θάνατος ἐπ' αὐτούς καὶ εἰς ᾅδου ζῶντες ὅτι πονηρίαι ἐν ταῖς παροικίαις αὐτῶν ἐν μέσῳ αὐτῶν 17 ἐγὼ δὲ πρὸς τὸν θεὸν ἐκέκραξα καὶ ὁ κύριος μου 18 ἑσπέρας καὶ πρωὶ καὶ μεσημβρίας καὶ τῆς φωνῆς μου 19 λυτρώσεται ἐν εἰρήνῃ τὴν ψυχήν μου ἀπὸ τῶν ἐγγιζόντων μοι ὅτι ἐν πολλοῖς ἦσαν σὺν ἐμοί 20 ὁ θεὸς καὶ ταπεινώσει αὐτούς ὁ πρὸ τῶν αἰώνων διάψαλμα οὐ γάρ ἐστιν αὐτοῖς ἀντάλλαγμα καὶ οὐκ ἐφοβήθησαν τὸν θεόν 21 τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐν τῷ ἐβεβήλωσαν τὴν διαθήκην αὐτοῦ 22 ἀπὸ ὀργῆς τοῦ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἤγγισεν ἡ καρδία αὐτοῦ ἡπαλύνθησαν οἱ λόγοι αὐτοῦ ὑπὲρ ἔλαιον καὶ αὐτοί εἰσιν βολίδες 23 ἐπὶ κύριον τὴν μέριμνάν σου καὶ αὐτός σε οὐ δώσει εἰς τὸν αἰῶνα σάλον τῷ δικαίῳ 24 σὺ δέ ὁ θεός αὐτοὺς εἰς φρέαρ διαφθορᾶς ἄνδρες αἱμάτων καὶ δολιότητος οὐ μὴ ἡμισεύσωσιν τὰς ἡμέρας αὐτῶν ἐγὼ δὲ ἐλπιῶ ἐπὶ σέ κύριε