141
συνέσεως τῷ Δαυιδ ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τῷ σπηλαίῳ προσευχή φωνῇ μου πρὸς κύριον ἐκέκραξα φωνῇ μου πρὸς κύριον ἐδεήθην ἐναντίον αὐτοῦ τὴν δέησίν μου τὴν θλῖψίν μου ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν τῷ ἐξ ἐμοῦ τὸ πνεῦμά μου καὶ σὺ ἔγνως τὰς τρίβους μου ἐν ὁδῷ ταύτῃ ἐπορευόμην ἔκρυψαν παγίδα μοι εἰς τὰ δεξιὰ καὶ ὅτι οὐκ ἦν με φυγὴ ἀπ' ἐμοῦ καὶ οὐκ ἔστιν τὴν ψυχήν μου ἐκέκραξα πρὸς σέ κύριε εἶπα σὺ εἶ ἐλπίς μου μερίς μου ἐν γῇ ζώντων πρὸς τὴν δέησίν μου ὅτι ἐταπεινώθην σφόδρα ῤῦσαί με ἐκ τῶν με ὅτι ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ ἐκ φυλακῆς τὴν ψυχήν μου τοῦ τῷ ὀνόματί σου κύριε ἐμὲ δίκαιοι ἕως οὗ μοι