129
1 ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σε κύριε
2 κύριε τῆς φωνῆς μου γενηθήτω τὰ ὦτά σου εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου
3 ἐὰν ἀνομίας κύριε κύριε τίς
4 ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐστιν
5 ἕνεκεν τοῦ νόμου σου σε κύριε ἡ ψυχή μου εἰς τὸν λόγον σου
6 ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν κύριον ἀπὸ φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτός ἀπὸ φυλακῆς πρωίας ἐλπισάτω Ισραηλ ἐπὶ τὸν κύριον
7 ὅτι παρὰ τῷ κυρίῳ τὸ ἔλεος καὶ πολλὴ παρ' αὐτῷ λύτρωσις
8 καὶ αὐτὸς λυτρώσεται τὸν Ισραηλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ