1 τῷ Δαυιδ ψαλμός ἔλεος καὶ κρίσιν ᾄσομαί σοι κύριε 2 ψαλῶ καὶ ἐν ὁδῷ ἀμώμῳ πότε ἥξεις πρός με ἐν ἀκακίᾳ καρδίας μου ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου μου 3 οὐ πρὸ ὀφθαλμῶν μου πρᾶγμα παράνομον ποιοῦντας παραβάσεις ἐμίσησα 4 οὐκ ἐκολλήθη μοι καρδία σκαμβή ἀπ' ἐμοῦ τοῦ πονηροῦ οὐκ ἐγίνωσκον 5 τὸν λάθρᾳ τοῦ πλησίον αὐτοῦ τοῦτον ὑπερηφάνῳ ὀφθαλμῷ καὶ ἀπλήστῳ καρδίᾳ τούτῳ οὐ 6 οἱ ὀφθαλμοί μου ἐπὶ τοὺς πιστοὺς τῆς γῆς τοῦ αὐτοὺς μετ' ἐμοῦ πορευόμενος ἐν ὁδῷ ἀμώμῳ οὗτός μοι ἐλειτούργει 7 οὐ ἐν μέσῳ τῆς οἰκίας μου ποιῶν ὑπερηφανίαν λαλῶν ἄδικα οὐ ἐναντίον τῶν ὀφθαλμῶν μου 8 εἰς τὰς πρωίας πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς τῆς γῆς τοῦ ἐκ πόλεως κυρίου πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν