9
1 και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισεν και ειδον αστεÏα εκ του ουÏανου πεπτωκοτα εις την γην και εδοθη αυτω η κλεις του φÏεατος της αβυσσου
2 και ηνοιξεν το φÏÎµÎ±Ï Ï„Î·Ï‚ αβυσσου και ανεβη καπνος εκ του φÏεατος ως καπνος καμινου μεγαλης και εσκοτωθη ο ηλιος και ο Î±Î·Ï ÎµÎº του καπνου του φÏεατος
3 και εκ του καπνου εξηλθον ακÏιδες εις την γην και εδοθη αυταις εξουσια ως εχουσιν εξουσιαν οι σκοÏπιοι της γης
4 και εÏÏεθη αυταις ινα μη αδικησουσιν τον χοÏτον της γης ουδε παν χλωÏον ουδε παν δενδÏον ει μη τους ανθÏωπους οιτινες ουκ εχουσιν την σφÏαγιδα του θεου επι των μετωπων
5 και εδοθη {VAR1: αυταις } {VAR2: αυτοις } ινα μη αποκτεινωσιν αυτους αλλ ινα βασανισθησονται μηνας πεντε και ο βασανισμος αυτων ως βασανισμος σκοÏπιου οταν παιση ανθÏωπον
6 και εν ταις ημεÏαις εκειναις ζητησουσιν οι ανθÏωποι τον θανατον και ου μη ευÏησουσιν αυτον και επιθυμησουσιν αποθανειν και φευγει ο θανατος απ αυτων
7 και τα ομοιωματα των ακÏιδων ομοια ιπποις ητοιμασμενοις εις πολεμον και επι τας κεφαλας αυτων ως στεφανοι ομοιοι χÏυσω και τα Ï€Ïοσωπα αυτων ως Ï€Ïοσωπα ανθÏωπων
8 και ειχον Ï„Ïιχας ως Ï„Ïιχας γυναικων και οι οδοντες αυτων ως λεοντων ησαν
9 και ειχον θωÏακας ως θωÏακας σιδηÏους και η φωνη των πτεÏυγων αυτων ως φωνη αÏματων ιππων πολλων Ï„Ïεχοντων εις πολεμον
10 και εχουσιν ουÏας ομοιας σκοÏπιοις και κεντÏα και εν ταις ουÏαις αυτων η εξουσια αυτων αδικησαι τους ανθÏωπους μηνας πεντε
11 εχουσιν επ αυτων βασιλεα τον αγγελον της αβυσσου ονομα αυτω εβÏαιστι αβαδδων και εν τη ελληνικη ονομα εχει απολλυων
12 η ουαι η μια απηλθεν ιδου εÏχεται ετι δυο ουαι μετα ταυτα
13 και ο εκτος αγγελος εσαλπισεν και ηκουσα φωνην μιαν εκ των {VAR2: [τεσσαÏων] } κεÏατων του θυσιαστηÏιου του χÏυσου του ενωπιον του θεου
14 λεγοντα τω εκτω αγγελω ο εχων την σαλπιγγα λυσον τους τεσσαÏας αγγελους τους δεδεμενους επι τω ποταμω τω μεγαλω ευφÏατη
15 και ελυθησαν οι τεσσαÏες αγγελοι οι ητοιμασμενοι εις την ωÏαν και ημεÏαν και μηνα και ενιαυτον ινα αποκτεινωσιν το Ï„Ïιτον των ανθÏωπων
16 και ο αÏιθμος των στÏατευματων του ιππικου δισμυÏιαδες μυÏιαδων ηκουσα τον αÏιθμον αυτων
17 και ουτως ειδον τους ιππους εν τη οÏασει και τους καθημενους επ αυτων εχοντας θωÏακας πυÏινους και υακινθινους και θειωδεις και αι κεφαλαι των ιππων ως κεφαλαι λεοντων και εκ των στοματων αυτων εκποÏευεται Ï€Ï…Ï ÎºÎ±Î¹ καπνος και θειον
18 απο των Ï„Ïιων πληγων τουτων απεκτανθησαν το Ï„Ïιτον των ανθÏωπων εκ του πυÏος και του καπνου και του θειου του εκποÏευομενου εκ των στοματων αυτων
19 η Î³Î±Ï ÎµÎ¾Î¿Ï…ÏƒÎ¹Î± των ιππων εν τω στοματι αυτων εστιν και εν ταις ουÏαις αυτων αι Î³Î±Ï Î¿Ï…Ïαι αυτων ομοιαι οφεσιν εχουσαι κεφαλας και εν αυταις αδικουσιν
20 και οι λοιποι των ανθÏωπων οι ουκ απεκτανθησαν εν ταις πληγαις ταυταις {VAR1: ου } {VAR2: ουδε } μετενοησαν εκ των εÏγων των χειÏων αυτων ινα μη Ï€Ïοσκυνησουσιν τα δαιμονια και τα ειδωλα τα χÏυσα και τα αÏγυÏα και τα χαλκα και τα λιθινα και τα ξυλινα α ουτε βλεπειν δυνανται ουτε ακουειν ουτε πεÏιπατειν
21 και ου μετενοησαν εκ των φονων αυτων ουτε εκ των φαÏμακων αυτων ουτε εκ της ποÏνειας αυτων ουτε εκ των κλεμματων αυτων