4
1 μετα ταυτα ειδον και ιδου θυÏα ηνεωγμενη εν τω ουÏανω και η φωνη η Ï€Ïωτη ην ηκουσα ως σαλπιγγος λαλουσης μετ εμου λεγων αναβα ωδε και δειξω σοι α δει γενεσθαι μετα ταυτα
2 ευθεως εγενομην εν πνευματι και ιδου θÏονος εκειτο εν τω ουÏανω και επι τον θÏονον καθημενος
3 και ο καθημενος ομοιος οÏασει λιθω ιασπιδι και σαÏδιω και ιÏις κυκλοθεν του θÏονου ομοιος οÏασει σμαÏαγδινω
4 και κυκλοθεν του θÏονου {VAR1: θÏονοι } {VAR2: θÏονους } εικοσι τεσσαÏες και επι τους θÏονους εικοσι τεσσαÏας Ï€ÏεσβυτεÏους καθημενους πεÏιβεβλημενους {VAR2: εν } ιματιοις λευκοις και επι τας κεφαλας αυτων στεφανους χÏυσους
5 και εκ του θÏονου εκποÏευονται αστÏαπαι και φωναι και βÏονται και επτα λαμπαδες πυÏος καιομεναι ενωπιον του θÏονου α εισιν τα επτα πνευματα του θεου
6 και ενωπιον του θÏονου ως θαλασσα υαλινη ομοια κÏυσταλλω και εν μεσω του θÏονου και κυκλω του θÏονου τεσσαÏα ζωα γεμοντα οφθαλμων εμπÏοσθεν και οπισθεν
7 και το ζωον το Ï€Ïωτον ομοιον λεοντι και το δευτεÏον ζωον ομοιον μοσχω και το Ï„Ïιτον ζωον εχων το Ï€Ïοσωπον ως ανθÏωπου και το τεταÏτον ζωον ομοιον αετω πετομενω
8 και τα τεσσαÏα ζωα εν καθ εν αυτων εχων ανα πτεÏυγας εξ κυκλοθεν και εσωθεν γεμουσιν οφθαλμων και αναπαυσιν ουκ εχουσιν ημεÏας και νυκτος λεγοντες αγιος αγιος αγιος κυÏιος ο θεος ο παντοκÏÎ±Ï„Ï‰Ï Î¿ ην και ο ων και ο εÏχομενος
9 και οταν δωσουσιν τα ζωα δοξαν και τιμην και ευχαÏιστιαν τω καθημενω επι {VAR1: του θÏονου } {VAR2: τω θÏονω } τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων
10 πεσουνται οι εικοσι τεσσαÏες Ï€ÏεσβυτεÏοι ενωπιον του καθημενου επι του θÏονου και Ï€Ïοσκυνησουσιν τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων και βαλουσιν τους στεφανους αυτων ενωπιον του θÏονου λεγοντες
11 αξιος ει ο κυÏιος και ο θεος ημων λαβειν την δοξαν και την τιμην και την δυναμιν οτι συ εκτισας τα παντα και δια το θελημα σου ησαν και εκτισθησαν