22
1 και εδειξεν μοι ποταμον υδατος ζωης λαμπÏον ως κÏυσταλλον εκποÏευομενον εκ του θÏονου του θεου και του αÏνιου
2 εν μεσω της πλατειας αυτης και του ποταμου εντευθεν και εκειθεν ξυλον ζωης ποιουν καÏπους δωδεκα κατα μηνα εκαστον αποδιδουν τον καÏπον αυτου και τα φυλλα του ξυλου εις θεÏαπειαν των εθνων
3 και παν καταθεμα ουκ εσται ετι και ο θÏονος του θεου και του αÏνιου εν αυτη εσται και οι δουλοι αυτου λατÏευσουσιν αυτω
4 και οψονται το Ï€Ïοσωπον αυτου και το ονομα αυτου επι των μετωπων αυτων
5 και νυξ ουκ εσται ετι και ουκ εχουσιν χÏειαν φωτος λυχνου και {VAR1: φως } {VAR2: φωτος } ηλιου οτι κυÏιος ο θεος φωτισει {VAR1: [επ] } {VAR2: επ } αυτους και βασιλευσουσιν εις τους αιωνας των αιωνων
6 και ειπεν μοι ουτοι οι λογοι πιστοι και αληθινοι και ο κυÏιος ο θεος των πνευματων των Ï€Ïοφητων απεστειλεν τον αγγελον αυτου δειξαι τοις δουλοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει
7 και ιδου εÏχομαι ταχυ μακαÏιος ο τηÏων τους λογους της Ï€Ïοφητειας του βιβλιου τουτου
8 καγω ιωαννης ο ακουων και βλεπων ταυτα και οτε ηκουσα και εβλεψα επεσα Ï€Ïοσκυνησαι εμπÏοσθεν των ποδων του αγγελου του δεικνυοντος μοι ταυτα
9 και λεγει μοι οÏα μη συνδουλος σου ειμι και των αδελφων σου των Ï€Ïοφητων και των τηÏουντων τους λογους του βιβλιου τουτου τω θεω Ï€Ïοσκυνησον
10 και λεγει μοι μη σφÏαγισης τους λογους της Ï€Ïοφητειας του βιβλιου τουτου ο καιÏος Î³Î±Ï ÎµÎ³Î³Ï…Ï‚ εστιν
11 ο αδικων αδικησατω ετι και ο ÏυπαÏος Ïυπανθητω ετι και ο δικαιος δικαιοσυνην ποιησατω ετι και ο αγιος αγιασθητω ετι
12 ιδου εÏχομαι ταχυ και ο μισθος μου μετ εμου αποδουναι εκαστω ως το εÏγον εστιν αυτου
13 εγω το αλφα και το ω ο Ï€Ïωτος και ο εσχατος η αÏχη και το τελος
14 μακαÏιοι οι πλυνοντες τας στολας αυτων ινα εσται η εξουσια αυτων επι το ξυλον της ζωης και τοις πυλωσιν εισελθωσιν εις την πολιν
15 εξω οι κυνες και οι φαÏμακοι και οι ποÏνοι και οι φονεις και οι ειδωλολατÏαι και πας φιλων και ποιων ψευδος
16 εγω ιησους επεμψα τον αγγελον μου μαÏτυÏησαι υμιν ταυτα επι ταις εκκλησιαις εγω ειμι η Ïιζα και το γενος δαυιδ ο Î±ÏƒÏ„Î·Ï Î¿ λαμπÏος ο Ï€Ïωινος
17 και το πνευμα και η νυμφη λεγουσιν εÏχου και ο ακουων ειπατω εÏχου και ο διψων εÏχεσθω ο θελων λαβετω Ï…Î´Ï‰Ï Î¶Ï‰Î·Ï‚ δωÏεαν
18 μαÏτυÏω εγω παντι τω ακουοντι τους λογους της Ï€Ïοφητειας του βιβλιου τουτου εαν τις επιθη επ αυτα επιθησει ο θεος επ αυτον τας πληγας τας γεγÏαμμενας εν τω βιβλιω τουτω
19 και εαν τις αφελη απο των λογων του βιβλιου της Ï€Ïοφητειας ταυτης αφελει ο θεος το μεÏος αυτου απο του ξυλου της ζωης και εκ της πολεως της αγιας των γεγÏαμμενων εν τω βιβλιω τουτω
20 λεγει ο μαÏτυÏων ταυτα ναι εÏχομαι ταχυ αμην εÏχου κυÏιε ιησου
21 η χαÏις του κυÏιου ιησου {VAR1: [χÏιστου] μετα των αγιων } {VAR2: μετα παντων }