17
1 και ηλθεν εις εκ των επτα αγγελων των εχοντων τας επτα φιαλας και ελαλησεν μετ εμου λεγων δευÏο δειξω σοι το κÏιμα της ποÏνης της μεγαλης της καθημενης επι υδατων πολλων
2 μεθ ης εποÏνευσαν οι βασιλεις της γης και εμεθυσθησαν οι κατοικουντες την γην εκ του οινου της ποÏνειας αυτης
3 και απηνεγκεν με εις εÏημον εν πνευματι και ειδον γυναικα καθημενην επι θηÏιον κοκκινον {VAR1: γεμοντα } {VAR2: <γεμοντα> } ονοματα βλασφημιας εχων κεφαλας επτα και κεÏατα δεκα
4 και η γυνη ην πεÏιβεβλημενη ποÏφυÏουν και κοκκινον και κεχÏυσωμενη χÏυσιω και λιθω τιμιω και μαÏγαÏιταις εχουσα ποτηÏιον χÏυσουν εν τη χειÏι αυτης γεμον βδελυγματων και τα ακαθαÏτα της ποÏνειας αυτης
5 και επι το μετωπον αυτης ονομα γεγÏαμμενον μυστηÏιον βαβυλων η μεγαλη η Î¼Î·Ï„Î·Ï Ï„Ï‰Î½ ποÏνων και των βδελυγματων της γης
6 και ειδον την γυναικα μεθυουσαν εκ του αιματος των αγιων και εκ του αιματος των μαÏτυÏων ιησου και εθαυμασα ιδων αυτην θαυμα μεγα
7 και ειπεν μοι ο αγγελος δια τι εθαυμασας εγω εÏω σοι το μυστηÏιον της γυναικος και του θηÏιου του βασταζοντος αυτην του εχοντος τας επτα κεφαλας και τα δεκα κεÏατα
8 το θηÏιον ο ειδες ην και ουκ εστιν και μελλει αναβαινειν εκ της αβυσσου και εις απωλειαν υπαγει και θαυμασθησονται οι κατοικουντες επι της γης ων ου γεγÏαπται το ονομα επι το βιβλιον της ζωης απο καταβολης κοσμου βλεποντων το θηÏιον οτι ην και ουκ εστιν και παÏεσται
9 ωδε ο νους ο εχων σοφιαν αι επτα κεφαλαι επτα οÏη εισιν οπου η γυνη καθηται επ αυτων
10 και βασιλεις επτα εισιν οι πεντε επεσαν ο εις εστιν ο αλλος ουπω ηλθεν και οταν ελθη ολιγον αυτον δει μειναι
11 και το θηÏιον ο ην και ουκ εστιν και αυτος ογδοος εστιν και εκ των επτα εστιν και εις απωλειαν υπαγει
12 και τα δεκα κεÏατα α ειδες δεκα βασιλεις εισιν οιτινες βασιλειαν ουπω ελαβον αλλα εξουσιαν ως βασιλεις μιαν ωÏαν λαμβανουσιν μετα του θηÏιου
13 ουτοι μιαν γνωμην εχουσιν και την δυναμιν και εξουσιαν αυτων τω θηÏιω διδοασιν
14 ουτοι μετα του αÏνιου πολεμησουσιν και το αÏνιον νικησει αυτους οτι κυÏιος κυÏιων εστιν και βασιλευς βασιλεων και οι μετ αυτου κλητοι και εκλεκτοι και πιστοι
15 και λεγει μοι τα υδατα α ειδες ου η ποÏνη καθηται λαοι και οχλοι εισιν και εθνη και γλωσσαι
16 και τα δεκα κεÏατα α ειδες και το θηÏιον ουτοι μισησουσιν την ποÏνην και ηÏημωμενην ποιησουσιν αυτην και γυμνην και τας σαÏκας αυτης φαγονται και αυτην κατακαυσουσιν {VAR1: [εν] } {VAR2: εν } πυÏι
17 ο Î³Î±Ï Î¸ÎµÎ¿Ï‚ εδωκεν εις τας καÏδιας αυτων ποιησαι την γνωμην αυτου και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αυτων τω θηÏιω αχÏι τελεσθησονται οι λογοι του θεου
18 και η γυνη ην ειδες εστιν η πολις η μεγαλη η εχουσα βασιλειαν επι των βασιλεων της γης