14
1 και ειδον και ιδου το αÏνιον εστος επι το οÏος σιων και μετ αυτου εκατον τεσσεÏακοντα τεσσαÏες χιλιαδες εχουσαι το ονομα αυτου και το ονομα του πατÏος αυτου γεγÏαμμενον επι των μετωπων αυτων
2 και ηκουσα φωνην εκ του ουÏανου ως φωνην υδατων πολλων και ως φωνην βÏοντης μεγαλης και η φωνη ην ηκουσα ως κιθαÏωδων κιθαÏιζοντων εν ταις κιθαÏαις αυτων
3 και αδουσιν {VAR1: ως } {VAR2: [ως] } ωδην καινην ενωπιον του θÏονου και ενωπιον των τεσσαÏων ζωων και των Ï€ÏεσβυτεÏων και ουδεις εδυνατο μαθειν την ωδην ει μη αι εκατον τεσσεÏακοντα τεσσαÏες χιλιαδες οι ηγοÏασμενοι απο της γης
4 ουτοι εισιν οι μετα γυναικων ουκ εμολυνθησαν παÏθενοι Î³Î±Ï ÎµÎ¹ÏƒÎ¹Î½ ουτοι οι ακολουθουντες τω αÏνιω οπου αν {VAR1: υπαγει } {VAR2: υπαγη } ουτοι ηγοÏασθησαν απο των ανθÏωπων απαÏχη τω θεω και τω αÏνιω
5 και εν τω στοματι αυτων ουχ ευÏεθη ψευδος αμωμοι εισιν
6 και ειδον αλλον αγγελον πετομενον εν μεσουÏανηματι εχοντα ευαγγελιον αιωνιον ευαγγελισαι επι τους καθημενους επι της γης και επι παν εθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον
7 λεγων εν φωνη μεγαλη φοβηθητε τον θεον και δοτε αυτω δοξαν οτι ηλθεν η ωÏα της κÏισεως αυτου και Ï€Ïοσκυνησατε τω ποιησαντι τον ουÏανον και την γην και θαλασσαν και πηγας υδατων
8 και αλλος {VAR1: δευτεÏος [αγγελος] } {VAR2: αγγελος δευτεÏος } ηκολουθησεν λεγων επεσεν επεσεν βαβυλων η μεγαλη η εκ του οινου του θυμου της ποÏνειας αυτης πεποτικεν παντα τα εθνη
9 και αλλος αγγελος Ï„Ïιτος ηκολουθησεν αυτοις λεγων εν φωνη μεγαλη ει τις Ï€Ïοσκυνει το θηÏιον και την εικονα αυτου και λαμβανει χαÏαγμα επι του μετωπου αυτου η επι την χειÏα αυτου
10 και αυτος πιεται εκ του οινου του θυμου του θεου του κεκεÏασμενου ακÏατου εν τω ποτηÏιω της οÏγης αυτου και βασανισθησεται εν πυÏι και θειω ενωπιον αγγελων αγιων και ενωπιον του αÏνιου
11 και ο καπνος του βασανισμου αυτων εις αιωνας αιωνων αναβαινει και ουκ εχουσιν αναπαυσιν ημεÏας και νυκτος οι Ï€Ïοσκυνουντες το θηÏιον και την εικονα αυτου και ει τις λαμβανει το χαÏαγμα του ονοματος αυτου
12 ωδε η υπομονη των αγιων εστιν οι τηÏουντες τας εντολας του θεου και την πιστιν ιησου
13 και ηκουσα φωνης εκ του ουÏανου λεγουσης γÏαψον μακαÏιοι οι νεκÏοι οι εν κυÏιω αποθνησκοντες απ αÏτι ναι λεγει το πνευμα ινα αναπαησονται εκ των κοπων αυτων τα Î³Î±Ï ÎµÏγα αυτων ακολουθει μετ αυτων
14 και ειδον και ιδου νεφελη λευκη και επι την νεφελην καθημενον ομοιον υιον ανθÏωπου εχων επι της κεφαλης αυτου στεφανον χÏυσουν και εν τη χειÏι αυτου δÏεπανον οξυ
15 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου κÏαζων εν φωνη μεγαλη τω καθημενω επι της νεφελης πεμψον το δÏεπανον σου και θεÏισον οτι ηλθεν η ωÏα θεÏισαι οτι εξηÏανθη ο θεÏισμος της γης
16 και εβαλεν ο καθημενος επι της νεφελης το δÏεπανον αυτου επι την γην και εθεÏισθη η γη
17 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου του εν τω ουÏανω εχων και αυτος δÏεπανον οξυ
18 και αλλος αγγελος [εξηλθεν] εκ του θυσιαστηÏιου [ο] εχων εξουσιαν επι του πυÏος και εφωνησεν φωνη μεγαλη τω εχοντι το δÏεπανον το οξυ λεγων πεμψον σου το δÏεπανον το οξυ και Ï„Ïυγησον τους βοτÏυας της αμπελου της γης οτι ηκμασαν αι σταφυλαι αυτης
19 και εβαλεν ο αγγελος το δÏεπανον αυτου εις την γην και ετÏυγησεν την αμπελον της γης και εβαλεν εις την ληνον του θυμου του θεου τον μεγαν
20 και επατηθη η ληνος εξωθεν της πολεως και εξηλθεν αιμα εκ της ληνου αχÏι των χαλινων των ιππων απο σταδιων χιλιων εξακοσιων