ΠΕΤΡΟΥ Β΄
1
1 {VAR1: σιμων } {VAR2: συμεων } πετÏος δουλος και αποστολος ιησου χÏιστου τοις ισοτιμον ημιν λαχουσιν πιστιν εν δικαιοσυνη του θεου ημων και σωτηÏος ιησου χÏιστου
2 χαÏις υμιν και ειÏηνη πληθυνθειη εν επιγνωσει του θεου και ιησου του κυÏιου ημων
3 ως παντα ημιν της θειας δυναμεως αυτου τα Ï€Ïος ζωην και ευσεβειαν δεδωÏημενης δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας {VAR1: δια δοξης και αÏετης } {VAR2: ιδια δοξη και αÏετη }
4 δι ων τα τιμια και μεγιστα ημιν επαγγελματα δεδωÏηται ινα δια τουτων γενησθε θειας κοινωνοι φυσεως αποφυγοντες της εν τω κοσμω εν επιθυμια φθοÏας
5 και αυτο τουτο δε σπουδην πασαν παÏεισενεγκαντες επιχοÏηγησατε εν τη πιστει υμων την αÏετην εν δε τη αÏετη την γνωσιν
6 εν δε τη γνωσει την εγκÏατειαν εν δε τη εγκÏατεια την υπομονην εν δε τη υπομονη την ευσεβειαν
7 εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην
8 ταυτα Î³Î±Ï Ï…Î¼Î¹Î½ υπαÏχοντα και πλεοναζοντα ουκ αÏγους ουδε ακαÏπους καθιστησιν εις την του κυÏιου ημων ιησου χÏιστου επιγνωσιν
9 ω Î³Î±Ï Î¼Î· παÏεστιν ταυτα τυφλος εστιν μυωπαζων ληθην λαβων του καθαÏισμου των παλαι αυτου αμαÏτιων
10 διο μαλλον αδελφοι σπουδασατε βεβαιαν υμων την κλησιν και εκλογην ποιεισθαι ταυτα Î³Î±Ï Ï€Î¿Î¹Î¿Ï…Î½Ï„ÎµÏ‚ ου μη πταισητε ποτε
11 ουτως Î³Î±Ï Ï€Î»Î¿Ï…ÏƒÎ¹Ï‰Ï‚ επιχοÏηγηθησεται υμιν η εισοδος εις την αιωνιον βασιλειαν του κυÏιου ημων και σωτηÏος ιησου χÏιστου
12 διο μελλησω αει υμας υπομιμνησκειν πεÏι τουτων ÎºÎ±Î¹Ï€ÎµÏ ÎµÎ¹Î´Î¿Ï„Î±Ï‚ και εστηÏιγμενους εν τη παÏουση αληθεια
13 δικαιον δε ηγουμαι εφ οσον ειμι εν τουτω τω σκηνωματι διεγειÏειν υμας εν υπομνησει
14 ειδως οτι ταχινη εστιν η αποθεσις του σκηνωματος μου καθως και ο κυÏιος ημων ιησους χÏιστος εδηλωσεν μοι
15 σπουδασω δε και εκαστοτε εχειν υμας μετα την εμην εξοδον την τουτων μνημην ποιεισθαι
16 ου Î³Î±Ï ÏƒÎµÏƒÎ¿Ï†Î¹ÏƒÎ¼ÎµÎ½Î¿Î¹Ï‚ μυθοις εξακολουθησαντες εγνωÏισαμεν υμιν την του κυÏιου ημων ιησου χÏιστου δυναμιν και παÏουσιαν αλλ εποπται γενηθεντες της εκεινου μεγαλειοτητος
17 λαβων Î³Î±Ï Ï€Î±Ïα θεου πατÏος τιμην και δοξαν φωνης ενεχθεισης αυτω τοιασδε υπο της μεγαλοπÏεπους δοξης ο υιος μου ο αγαπητος μου ουτος εστιν εις ον εγω ευδοκησα
18 και ταυτην την φωνην ημεις ηκουσαμεν εξ ουÏανου ενεχθεισαν συν αυτω οντες εν τω αγιω οÏει
19 και εχομεν βεβαιοτεÏον τον Ï€Ïοφητικον λογον ω καλως ποιειτε Ï€Ïοσεχοντες ως λυχνω φαινοντι εν αυχμηÏω τοπω εως ου ημεÏα διαυγαση και φωσφοÏος ανατειλη εν ταις καÏδιαις υμων
20 τουτο Ï€Ïωτον γινωσκοντες οτι πασα Ï€Ïοφητεια γÏαφης ιδιας επιλυσεως ου γινεται
21 ου Î³Î±Ï Î¸ÎµÎ»Î·Î¼Î±Ï„Î¹ ανθÏωπου ηνεχθη Ï€Ïοφητεια ποτε αλλα υπο πνευματος αγιου φεÏομενοι ελαλησαν απο θεου ανθÏωποι