8
1 ÎµÎ½ εκειναις ταις ημεραις παλιν πολλου οχλου οντος και μη εχοντων τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος τους μαθητας λεγει αυτοις 2 ÏƒÏ€Î»Î±Î³Ï‡Î½Î¹Î¶Î¿Î¼Î±Î¹ επι τον οχλον οτι ηδη ημεραι τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν 3 ÎºÎ±Î¹ εαν απολυσω αυτους νηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω και τινες αυτων απο μακροθεν {VAR1: εισιν } {VAR2: ηκασιν } 4 ÎºÎ±Î¹ απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου οτι ποθεν τουτους δυνησεται τις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας 5 ÎºÎ±Î¹ ηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε ειπαν επτα 6 ÎºÎ±Î¹ παραγγελλει τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τους επτα αρτους ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παρατιθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω 7 ÎºÎ±Î¹ ειχον ιχθυδια ολιγα και ευλογησας αυτα ειπεν και ταυτα παρατιθεναι 8 ÎºÎ±Î¹ εφαγον και εχορτασθησαν και ηραν περισσευματα κλασματων επτα σπυριδας 9 Î·ÏƒÎ±Î½ δε ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους 10 ÎºÎ±Î¹ ευθυς εμβας εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθα 11 ÎºÎ±Î¹ εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτω ζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτον 12 ÎºÎ±Î¹ αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη ζητει σημειον αμην λεγω {VAR2: υμιν } ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον 13 ÎºÎ±Î¹ αφεις αυτους παλιν εμβας απηλθεν εις το περαν 14 ÎºÎ±Î¹ επελαθοντο λαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω 15 ÎºÎ±Î¹ διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης των φαρισαιων και της ζυμης ηρωδου 16 ÎºÎ±Î¹ διελογιζοντο προς αλληλους οτι αρτους ουκ εχουσιν 17 ÎºÎ±Î¹ γνους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε πεπωρωμενην εχετε την καρδιαν υμων 18 Î¿Ï†Î¸Î±Î»Î¼Î¿Ï…Ï‚ εχοντες ου βλεπετε και ωτα εχοντες ουκ ακουετε και ου μνημονευετε 19 Î¿Ï„ε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιους ποσους κοφινους κλασματων πληρεις ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα 20 Î¿Ï„ε τους επτα εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε και λεγουσιν {VAR1: αυτω } {VAR2: [αυτω] } επτα 21 ÎºÎ±Î¹ ελεγεν αυτοις ουπω συνιετε 22 ÎºÎ±Î¹ ερχονται εις βηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται 23 ÎºÎ±Î¹ επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηνεγκεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπεις 24 ÎºÎ±Î¹ αναβλεψας ελεγεν βλεπω τους ανθρωπους οτι ως δενδρα ορω περιπατουντας 25 ÎµÎ¹Ï„α παλιν {VAR1: εθηκεν } {VAR2: επεθηκεν } τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου και διεβλεψεν και απεκατεστη και ενεβλεπεν τηλαυγως απαντα 26 ÎºÎ±Î¹ απεστειλεν αυτον εις οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμην εισελθης 27 ÎºÎ±Î¹ εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαρειας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι 28 Î¿Î¹ δε ειπαν αυτω λεγοντες {VAR1: οτι } {VAR2: [οτι] } ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοι δε οτι εις των προφητων 29 ÎºÎ±Î¹ αυτος επηρωτα αυτους υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος 30 ÎºÎ±Î¹ επετιμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου 31 ÎºÎ±Î¹ ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι υπο των πρεσβυτερων και των αρχιερεων και των γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι 32 ÎºÎ±Î¹ παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος ο πετρος αυτον ηρξατο επιτιμαν αυτω 33 Î¿ δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν πετρω και λεγει υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων 34 ÎºÎ±Î¹ προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις ει τις θελει οπισω μου {VAR1: ελθειν } {VAR2: ακολουθειν } απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι 35 Î¿Ï‚ γαρ εαν θελη την {VAR1: εαυτου ψυχην } {VAR2: ψυχην αυτου } σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεσει την ψυχην αυτου ενεκεν {VAR1: [εμου και] } {VAR2: εμου και } του ευαγγελιου σωσει αυτην 36 Ï„ι γαρ ωφελει ανθρωπον κερδησαι τον κοσμον ολον και ζημιωθηναι την ψυχην αυτου 37 Ï„ι γαρ δοι ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου 38 Î¿Ï‚ γαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιων