2
1 και εισελθων παλιν εις καφαÏναουμ δι ημεÏων ηκουσθη οτι εν οικω εστιν
2 και συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωÏειν μηδε τα Ï€Ïος την θυÏαν και ελαλει αυτοις τον λογον
3 και εÏχονται φεÏοντες Ï€Ïος αυτον παÏαλυτικον αιÏομενον υπο τεσσαÏων
4 και μη δυναμενοι Ï€Ïοσενεγκαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξοÏυξαντες χαλωσιν τον κÏαβαττον οπου ο παÏαλυτικος κατεκειτο
5 και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παÏαλυτικω τεκνον αφιενται σου αι αμαÏτιαι
6 ησαν δε τινες των γÏαμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καÏδιαις αυτων
7 τι ουτος ουτως λαλει βλασφημει τις δυναται αφιεναι αμαÏτιας ει μη εις ο θεος
8 και ευθυς επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι {VAR1: [ουτως] } {VAR2: ουτως } διαλογιζονται εν εαυτοις λεγει {VAR1: [αυτοις] } {VAR2: αυτοις } τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καÏδιαις υμων
9 τι εστιν ευκοπωτεÏον ειπειν τω παÏαλυτικω αφιενται σου αι αμαÏτιαι η ειπειν {VAR1: εγειÏου [και] } {VAR2: εγειÏε και } αÏον τον κÏαβαττον σου και πεÏιπατει
10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθÏωπου αφιεναι αμαÏτιας επι της γης λεγει τω παÏαλυτικω
11 σοι λεγω εγειÏε αÏον τον κÏαβαττον σου και υπαγε εις τον οικον σου
12 και ηγεÏθη και ευθυς αÏας τον κÏαβαττον εξηλθεν εμπÏοσθεν παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον {VAR1: [λεγοντας] } {VAR2: λεγοντας } οτι ουτως ουδεποτε ειδομεν
13 και εξηλθεν παλιν παÏα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηÏχετο Ï€Ïος αυτον και εδιδασκεν αυτους
14 και παÏαγων ειδεν λευιν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω
15 και γινεται κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαÏτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου ησαν Î³Î±Ï Ï€Î¿Î»Î»Î¿Î¹ και ηκολουθουν αυτω
16 και οι γÏαμματεις των φαÏισαιων ιδοντες οτι εσθιει μετα των αμαÏτωλων και τελωνων ελεγον τοις μαθηταις αυτου οτι μετα των τελωνων και αμαÏτωλων εσθιει
17 και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις [οτι] ου χÏειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατÏου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαÏτωλους
18 και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι φαÏισαιοι νηστευοντες και εÏχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι μαθηται των φαÏισαιων νηστευουσιν οι δε σοι {VAR1: [μαθηται] } {VAR2: μαθηται } ου νηστευουσιν
19 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χÏονον εχουσιν τον νυμφιον μετ αυτων ου δυνανται νηστευειν
20 ελευσονται δε ημεÏαι οταν απαÏθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκεινη τη ημεÏα
21 ουδεις επιβλημα Ïακους αγναφου επιÏαπτει επι ιματιον παλαιον ει δε μη αιÏει το πληÏωμα απ αυτου το καινον του παλαιου και χειÏον σχισμα γινεται
22 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη Ïηξει ο οινος τους ασκους και ο οινος απολλυται και οι ασκοι {VAR1: [αλλα } {VAR2: αλλα } οινον νεον εις ασκους {VAR1: καινους] } {VAR2: καινους }
23 και εγενετο αυτον εν τοις σαββασιν {VAR1: διαποÏευεσθαι } {VAR2: παÏαποÏευεσθαι } δια των σποÏιμων και οι μαθηται αυτου ηÏξαντο οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας
24 και οι φαÏισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν
25 και λεγει αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε χÏειαν εσχεν και επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου
26 {VAR1: [πως] } {VAR2: πως } εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι Î±Î²Î¹Î±Î¸Î±Ï Î±ÏχιεÏεως και τους αÏτους της Ï€Ïοθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τους ιεÏεις και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν
27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθÏωπον εγενετο και ουχ ο ανθÏωπος δια το σαββατον
28 ωστε κυÏιος εστιν ο υιος του ανθÏωπου και του σαββατου