20
1 μετα δε το παυσασθαι τον θοÏυβον μεταπεμψαμενος ο παυλος τους μαθητας και παÏακαλεσας ασπασαμενος εξηλθεν ποÏευεσθαι εις μακεδονιαν
2 διελθων δε τα μεÏη εκεινα και παÏακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την ελλαδα
3 ποιησας τε μηνας Ï„Ïεις γενομενης επιβουλης αυτω υπο των ιουδαιων μελλοντι αναγεσθαι εις την συÏιαν εγενετο γνωμης του υποστÏεφειν δια μακεδονιας
4 συνειπετο δε αυτω σωπατÏος πυÏÏου βεÏοιαιος θεσσαλονικεων δε αÏισταÏχος και σεκουνδος και γαιος δεÏβαιος και τιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και Ï„Ïοφιμος
5 ουτοι δε {VAR1: Ï€Ïοσελθοντες } {VAR2: Ï€Ïοελθοντες } εμενον ημας εν Ï„Ïωαδι
6 ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημεÏας των αζυμων απο φιλιππων και ηλθομεν Ï€Ïος αυτους εις την Ï„Ïωαδα αχÏις ημεÏων πεντε {VAR1: ου } {VAR2: οπου } διετÏιψαμεν ημεÏας επτα
7 εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων κλασαι αÏτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλων εξιεναι τη επαυÏιον παÏετεινεν τε τον λογον μεχÏι μεσονυκτιου
8 ησαν δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπεÏωω ου ημεν συνηγμενοι
9 καθεζομενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επι της θυÏιδος καταφεÏομενος υπνω βαθει διαλεγομενου του παυλου επι πλειον κατενεχθεις απο του υπνου επεσεν απο του Ï„Ïιστεγου κατω και ηÏθη νεκÏος
10 καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συμπεÏιλαβων ειπεν μη θοÏυβεισθε η Î³Î±Ï ÏˆÏ…Ï‡Î· αυτου εν αυτω εστιν
11 αναβας δε {VAR1: [και] } {VAR2: και } κλασας τον αÏτον και γευσαμενος εφ ικανον τε ομιλησας αχÏις αυγης ουτως εξηλθεν
12 ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παÏεκληθησαν ου μετÏιως
13 ημεις δε Ï€Ïοελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν επι την ασσον εκειθεν μελλοντες αναλαμβανειν τον παυλον ουτως Î³Î±Ï Î´Î¹Î±Ï„ÎµÏ„Î±Î³Î¼ÎµÎ½Î¿Ï‚ ην μελλων αυτος πεζευειν
14 ως δε συνεβαλλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις μιτυληνην
15 κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν αντικÏÏ…Ï‚ χιου τη δε ετεÏα παÏεβαλομεν εις σαμον τη δε εχομενη ηλθομεν εις μιλητον
16 κεκÏικει Î³Î±Ï Î¿ παυλος παÏαπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω χÏονοτÏιβησαι εν τη ασια εσπευδεν Î³Î±Ï ÎµÎ¹ δυνατον ειη αυτω την ημεÏαν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιεÏοσολυμα
17 απο δε της μιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τους Ï€ÏεσβυτεÏους της εκκλησιας
18 ως δε παÏεγενοντο Ï€Ïος αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο Ï€Ïωτης ημεÏας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων τον παντα χÏονον εγενομην
19 δουλευων τω κυÏιω μετα πασης ταπεινοφÏοσυνης και δακÏυων και πειÏασμων των συμβαντων μοι εν ταις επιβουλαις των ιουδαιων
20 ως ουδεν υπεστειλαμην των συμφεÏοντων του μη αναγγειλαι υμιν και διδαξαι υμας δημοσια και κατ οικους
21 διαμαÏÏ„Ï…Ïομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την εις θεον μετανοιαν και πιστιν εις τον κυÏιον ημων ιησουν
22 και νυν ιδου δεδεμενος εγω τω πνευματι ποÏευομαι εις ιεÏουσαλημ τα εν αυτη συναντησοντα {VAR1: εμοι } {VAR2: μοι } μη ειδως
23 πλην οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διαμαÏÏ„Ï…Ïεται μοι λεγον οτι δεσμα και θλιψεις με μενουσιν
24 αλλ ουδενος λογου ποιουμαι την ψυχην τιμιαν εμαυτω ως {VAR1: τελειωσω } {VAR2: τελειωσαι } τον δÏομον μου και την διακονιαν ην ελαβον παÏα του κυÏιου ιησου διαμαÏÏ„Ï…Ïασθαι το ευαγγελιον της χαÏιτος του θεου
25 και νυν ιδου εγω οιδα οτι ουκετι οψεσθε το Ï€Ïοσωπον μου υμεις παντες εν οις διηλθον κηÏυσσων την βασιλειαν
26 διοτι μαÏÏ„Ï…Ïομαι υμιν εν τη σημεÏον ημεÏα οτι καθαÏος ειμι απο του αιματος παντων
27 ου Î³Î±Ï Ï…Ï€ÎµÏƒÏ„ÎµÎ¹Î»Î±Î¼Î·Î½ του μη αναγγειλαι πασαν την βουλην του θεου υμιν
28 Ï€Ïοσεχετε εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο επισκοπους ποιμαινειν την εκκλησιαν του θεου ην πεÏιεποιησατο δια του αιματος του ιδιου
29 εγω οιδα οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μου λυκοι βαÏεις εις υμας μη φειδομενοι του ποιμνιου
30 και εξ υμων {VAR1: [αυτων] } {VAR2: αυτων } αναστησονται ανδÏες λαλουντες διεστÏαμμενα του αποσπαν τους μαθητας οπισω {VAR1: εαυτων } {VAR2: αυτων }
31 διο γÏηγοÏειτε μνημονευοντες οτι Ï„Ïιετιαν νυκτα και ημεÏαν ουκ επαυσαμην μετα δακÏυων νουθετων ενα εκαστον
32 και τα νυν παÏατιθεμαι υμας τω {VAR1: κυÏιω } {VAR2: θεω } και τω λογω της χαÏιτος αυτου τω δυναμενω οικοδομησαι και δουναι την κληÏονομιαν εν τοις ηγιασμενοις πασιν
33 αÏγυÏιου η χÏυσιου η ιματισμου ουδενος επεθυμησα
34 αυτοι γινωσκετε οτι ταις χÏειαις μου και τοις ουσιν μετ εμου υπηÏετησαν αι χειÏες αυται
35 παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως κοπιωντας δει αντιλαμβανεσθαι των ασθενουντων μνημονευειν τε των λογων του κυÏιου ιησου οτι αυτος ειπεν μακαÏιον εστιν μαλλον διδοναι η λαμβανειν
36 και ταυτα ειπων θεις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοις Ï€Ïοσηυξατο
37 ικανος δε κλαυθμος εγενετο παντων και επιπεσοντες επι τον Ï„Ïαχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτον
38 οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειÏηκει οτι ουκετι μελλουσιν το Ï€Ïοσωπον αυτου θεωÏειν Ï€Ïοεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον