1 Î±Î½Î·Ï δε τις εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης 2 ÎµÏ…σεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια παντος 3 ÎµÎ¹Î´ÎµÎ½ εν οραματι φανερως ωσει περι ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε 4 Î¿ δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον εμπροσθεν του θεου 5 ÎºÎ±Î¹ νυν πεμψον ανδρας εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τινα ος επικαλειται πετρος 6 Î¿Ï…τος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν 7 Ï‰Ï‚ δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων αυτω φωνησας δυο των οικετων και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω 8 ÎºÎ±Î¹ εξηγησαμενος απαντα αυτοις απεστειλεν αυτους εις την ιοππην 9 Ï„η δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην 10 ÎµÎ³ÎµÎ½ÎµÏ„ο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε αυτων εγενετο επ αυτον εκστασις 11 ÎºÎ±Î¹ θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενον επι της γης 12 ÎµÎ½ ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα και ερπετα της γης και πετεινα του ουρανου 13 ÎºÎ±Î¹ εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε 14 Î¿ δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον και ακαθαρτον 15 ÎºÎ±Î¹ φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου 16 Ï„ουτο δε εγενετο επι τρις και ευθυς ανελημφθη το σκευος εις τον ουρανον 17 Ï‰Ï‚ δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι υπο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν του σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα 18 ÎºÎ±Î¹ φωνησαντες {VAR1: επυθοντο } {VAR2: επυνθανοντο } ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται 19 Ï„ου δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν {VAR2: [αυτω] } το πνευμα ιδου ανδρες {VAR1: δυο } {VAR2: τρεις } ζητουντες σε 20 Î±Î»Î»Î± αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος οτι εγω απεσταλκα αυτους 21 ÎºÎ±Ï„αβας δε πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε 22 Î¿Î¹ δε ειπαν κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου 23 ÎµÎ¹ÏƒÎºÎ±Î»ÎµÏƒÎ±Î¼ÎµÎ½Î¿Ï‚ ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππης συνηλθον αυτω 24 Ï„η δε επαυριον εισηλθεν εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους 25 Ï‰Ï‚ δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν 26 Î¿ δε πετρος ηγειρεν αυτον λεγων αναστηθι και εγω αυτος ανθρωπος ειμι 27 ÎºÎ±Î¹ συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους 28 ÎµÏ†Î· τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω καμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον 29 Î´Î¹Î¿ και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με 30 ÎºÎ±Î¹ ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημην την ενατην προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα 31 ÎºÎ±Î¹ φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου 32 Ï€ÎµÎ¼ÏˆÎ¿Î½ ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν 33 ÎµÎ¾Î±Ï…της ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του κυριου 34 Î±Î½Î¿Î¹Î¾Î±Ï‚ δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωπολημπτης ο θεος 35 Î±Î»Î» εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν 36 Ï„ον λογον {VAR2: [ον] } απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος 37 Ï…μεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης 38 Î¹Î·ÏƒÎ¿Ï…ν τον απο ναζαρεθ ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου 39 ÎºÎ±Î¹ ημεις μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και {VAR2: [εν] } ιερουσαλημ ον και ανειλαν κρεμασαντες επι ξυλου 40 Ï„ουτον ο θεος ηγειρεν {VAR2: [εν] } τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι 41 Î¿Ï… παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων 42 ÎºÎ±Î¹ παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι ουτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων 43 Ï„ουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον 44 ÎµÏ„ι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον 45 ÎºÎ±Î¹ εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι {VAR1: οι } {VAR2: οσοι } συνηλθαν τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του {VAR1: πνευματος του αγιου } {VAR2: αγιου πνευματος } εκκεχυται 46 Î·ÎºÎ¿Ï…ον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη πετρος 47 Î¼Î·Ï„ι το υδωρ δυναται κωλυσαι τις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον ως και ημεις 48 Ï€ÏÎ¿ÏƒÎµÏ„αξεν δε αυτους εν τω ονοματι ιησου χριστου βαπτισθηναι τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας