ΠΡΑΞΕΙΣ
1
1 τον μεν Ï€Ïωτον λογον εποιησαμην πεÏι παντων ω θεοφιλε ων ηÏξατο {VAR2: ο } ιησους ποιειν τε και διδασκειν
2 αχÏι ης ημεÏας εντειλαμενος τοις αποστολοις δια πνευματος αγιου ους εξελεξατο ανελημφθη
3 οις και παÏεστησεν εαυτον ζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοις τεκμηÏιοις δι ημεÏων τεσσεÏακοντα οπτανομενος αυτοις και λεγων τα πεÏι της βασιλειας του θεου
4 και συναλιζομενος παÏηγγειλεν αυτοις απο ιεÏοσολυμων μη χωÏιζεσθαι αλλα πεÏιμενειν την επαγγελιαν του πατÏος ην ηκουσατε μου
5 οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε εν πνευματι βαπτισθησεσθε αγιω ου μετα πολλας ταυτας ημεÏας
6 οι μεν ουν συνελθοντες ηÏωτων αυτον λεγοντες κυÏιε ει εν τω χÏονω τουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τω ισÏαηλ
7 ειπεν {VAR2: δε } Ï€Ïος αυτους ουχ υμων εστιν γνωναι χÏονους η καιÏους ους ο Ï€Î±Ï„Î·Ï ÎµÎ¸ÎµÏ„Î¿ εν τη ιδια εξουσια
8 αλλα λημψεσθε δυναμιν επελθοντος του αγιου πνευματος εφ υμας και εσεσθε μου μαÏτυÏες εν τε ιεÏουσαλημ και [εν] παση τη ιουδαια και σαμαÏεια και εως εσχατου της γης
9 και ταυτα ειπων βλεποντων αυτων επηÏθη και νεφελη υπελαβεν αυτον απο των οφθαλμων αυτων
10 και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουÏανον ποÏευομενου αυτου και ιδου ανδÏες δυο παÏειστηκεισαν αυτοις εν εσθησεσιν λευκαις
11 οι και ειπαν ανδÏες γαλιλαιοι τι εστηκατε {VAR1: βλεποντες } {VAR2: <εμβλεποντες> } εις τον ουÏανον ουτος ο ιησους ο αναλημφθεις αφ υμων εις τον ουÏανον ουτως ελευσεται ον Ï„Ïοπον εθεασασθε αυτον ποÏευομενον εις τον ουÏανον
12 τοτε υπεστÏεψαν εις ιεÏουσαλημ απο οÏους του καλουμενου ελαιωνος ο εστιν εγγυς ιεÏουσαλημ σαββατου εχον οδον
13 και οτε εισηλθον εις το υπεÏωον ανεβησαν ου ησαν καταμενοντες ο τε πετÏος και ιωαννης και ιακωβος και ανδÏεας φιλιππος και θωμας βαÏθολομαιος και μαθθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτης και ιουδας ιακωβου
14 ουτοι παντες ησαν Ï€ÏοσκαÏτεÏουντες ομοθυμαδον τη Ï€Ïοσευχη συν γυναιξιν και μαÏιαμ τη μητÏι {VAR1: [του] {VAR1: του } {VAR2: ιησου και } συν } τοις αδελφοις αυτου
15 και εν ταις ημεÏαις ταυταις αναστας πετÏος εν μεσω των αδελφων ειπεν ην τε οχλος ονοματων επι το αυτο {VAR1: ως } {VAR2: ωσει } εκατον εικοσι
16 ανδÏες αδελφοι εδει πληÏωθηναι την γÏαφην ην Ï€Ïοειπεν το πνευμα το αγιον δια στοματος δαυιδ πεÏι ιουδα του γενομενου οδηγου τοις συλλαβουσιν ιησουν
17 οτι κατηÏιθμημενος ην εν ημιν και ελαχεν τον κληÏον της διακονιας ταυτης
18 ουτος μεν ουν εκτησατο χωÏιον εκ μισθου της αδικιας και Ï€Ïηνης γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαγχνα αυτου
19 και γνωστον εγενετο πασιν τοις κατοικουσιν ιεÏουσαλημ ωστε κληθηναι το χωÏιον εκεινο τη {VAR2: ιδια } διαλεκτω αυτων ακελδαμαχ τουτ εστιν χωÏιον αιματος
20 γεγÏαπται Î³Î±Ï ÎµÎ½ βιβλω ψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτου εÏημος και μη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου λαβετω ετεÏος
21 δει ουν των συνελθοντων ημιν ανδÏων εν παντι χÏονω ω εισηλθεν και εξηλθεν εφ ημας ο κυÏιος ιησους
22 αÏξαμενος απο του βαπτισματος ιωαννου εως της ημεÏας ης ανελημφθη αφ ημων μαÏτυÏα της αναστασεως αυτου συν ημιν γενεσθαι ενα τουτων
23 και εστησαν δυο ιωσηφ τον καλουμενον βαÏσαββαν ος επεκληθη ιουστος και μαθθιαν
24 και Ï€Ïοσευξαμενοι ειπαν συ κυÏιε καÏδιογνωστα παντων αναδειξον ον εξελεξω εκ τουτων των δυο ενα
25 λαβειν τον τοπον της διακονιας ταυτης και αποστολης αφ ης παÏεβη ιουδας ποÏευθηναι εις τον τοπον τον ιδιον
26 και εδωκαν κληÏους αυτοις και επεσεν ο κληÏος επι μαθθιαν και συγκατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολων