1 διότι νήπιος Ισραηλ καὶ ἐγὼ ἠγάπησα αὐτὸν καὶ ἐξ Αἰγύπτου τὰ τέκνα αὐτοῦ 2 καθὼς αὐτούς οὕτως ἐκ προσώπου μου αὐτοὶ τοῖς Βααλιμ ἔθυον καὶ τοῖς γλυπτοῖς ἐθυμίων 3 καὶ ἐγὼ τὸν Εφραιμ αὐτὸν ἐπὶ τὸν βραχίονά μου καὶ οὐκ ἔγνωσαν ὅτι ἴαμαι αὐτούς 4 ἐν διαφθορᾷ ἀνθρώπων αὐτοὺς ἐν δεσμοῖς ἀγαπήσεώς μου καὶ ἔσομαι αὐτοῖς ὡς ῤαπίζων ἄνθρωπος ἐπὶ τὰς σιαγόνας αὐτοῦ καὶ πρὸς αὐτόν δυνήσομαι αὐτῷ 5 Εφραιμ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Ασσουρ αὐτὸς βασιλεὺς αὐτοῦ ὅτι οὐκ ἠθέλησεν 6 καὶ ἠσθένησεν ῤομφαία ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτοῦ καὶ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ καὶ φάγονται ἐκ τῶν διαβουλίων αὐτῶν 7 καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ ἐκ τῆς κατοικίας αὐτοῦ καὶ ὁ θεὸς ἐπὶ τὰ τίμια αὐτοῦ θυμωθήσεται καὶ οὐ μὴ ὑψώσῃ αὐτόν 8 τί σε Εφραιμ σου Ισραηλ τί σε ὡς Αδαμα θήσομαί σε καὶ ὡς Σεβωιμ ἡ καρδία μου ἐν τῷ αὐτῷ ἡ μεταμέλειά μου 9 οὐ μὴ ποιήσω κατὰ τὴν ὀργὴν τοῦ θυμοῦ μου οὐ μὴ τοῦ τὸν Εφραιμ διότι θεὸς ἐγώ εἰμι καὶ οὐκ ἄνθρωπος ἐν σοὶ ἅγιος καὶ οὐκ εἰς πόλιν 10 ὀπίσω κυρίου πορεύσομαι ὡς λέων ἐρεύξεται ὅτι αὐτὸς ὠρύσεται καὶ τέκνα ὑδάτων 11 καὶ ὡς ὄρνεον ἐξ Αἰγύπτου καὶ ὡς περιστερὰ ἐκ γῆς Ἀσσυρίων καὶ αὐτοὺς εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν λέγει κύριος