6
οὐαὶ τοῖς Σιων καὶ τοῖς πεποιθόσιν ἐπὶ τὸ ὄρος Σαμαρείας ἀρχὰς ἐθνῶν καὶ αὐτοί οἶκος τοῦ Ισραηλ πάντες καὶ ἴδετε καὶ ἐκεῖθεν εἰς Εμαθ Ραββα καὶ ἐκεῖθεν εἰς Γεθ ἀλλοφύλων τὰς κρατίστας ἐκ πασῶν τῶν βασιλειῶν τούτων εἰ πλέονα τὰ ὅρια αὐτῶν ἐστιν τῶν ὑμετέρων ὁρίων οἱ ἐρχόμενοι εἰς ἡμέραν κακήν οἱ ἐγγίζοντες καὶ σαββάτων ψευδῶν οἱ ἐπὶ κλινῶν ἐλεφαντίνων καὶ ἐπὶ ταῖς στρωμναῖς αὐτῶν καὶ ἔσθοντες ἐρίφους ἐκ ποιμνίων καὶ μοσχάρια ἐκ μέσου βουκολίων γαλαθηνά οἱ πρὸς τὴν φωνὴν τῶν ὀργάνων ὡς ἑστῶτα ἐλογίσαντο καὶ οὐχ ὡς φεύγοντα οἱ πίνοντες τὸν οἶνον καὶ τὰ πρῶτα μύρα χριόμενοι καὶ οὐκ ἔπασχον οὐδὲν ἐπὶ τῇ συντριβῇ Ιωσηφ διὰ τοῦτο νῦν αἰχμάλωτοι ἔσονται ἀπ' ἀρχῆς δυναστῶν καὶ χρεμετισμὸς ἵππων ἐξ Εφραιμ ὅτι ὤμοσεν κύριος καθ' ἑαυτοῦ διότι βδελύσσομαι ἐγὼ πᾶσαν τὴν ὕβριν Ιακωβ καὶ τὰς χώρας αὐτοῦ μεμίσηκα καὶ πόλιν σὺν πᾶσιν τοῖς αὐτήν καὶ ἔσται ἐὰν δέκα ἄνδρες ἐν οἰκίᾳ μιᾷ καὶ καὶ οἱ κατάλοιποι 10 καὶ λήμψονται οἱ οἰκεῖοι αὐτῶν καὶ τοῦ τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ἐκ τοῦ οἴκου καὶ ἐρεῖ τοῖς τῆς οἰκίας εἰ ἔτι παρὰ σοί καὶ ἐρεῖ οὐκέτι καὶ ἐρεῖ σίγα ἕνεκα τοῦ μὴ ὀνομάσαι τὸ ὄνομα κυρίου 11 διότι ἰδοὺ κύριος καὶ πατάξει τὸν οἶκον τὸν μέγαν θλάσμασιν καὶ τὸν οἶκον τὸν μικρὸν ῤάγμασιν 12 εἰ διώξονται ἐν πέτραις ἵπποι εἰ ἐν θηλείαις ὅτι ὑμεῖς εἰς θυμὸν κρίμα καὶ καρπὸν δικαιοσύνης εἰς πικρίαν 13 οἱ εὐφραινόμενοι ἐπ' οὐδενὶ λόγῳ οἱ λέγοντες οὐκ ἐν τῇ ἰσχύι ἡμῶν ἔσχομεν κέρατα 14 διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ' ὑμᾶς οἶκος τοῦ Ισραηλ ἔθνος καὶ ὑμᾶς τοῦ μὴ εἰς Εμαθ καὶ ἕως τοῦ χειμάρρου τῶν δυσμῶν