2
καὶ ἄγγελος κυρίου ἀπὸ Γαλγαλ ἐπὶ τὸν Κλαυθμῶνα καὶ ἐπὶ Βαιθηλ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον Ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς κύριος κύριος ὑμᾶς ἐξ Αἰγύπτου καὶ ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν ἣν ὤμοσεν τοῖς πατράσιν ὑμῶν τοῦ δοῦναι ὑμῖν καὶ εἶπεν ὑμῖν οὐ τὴν διαθήκην μου τὴν μεθ' ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ὑμεῖς οὐ διαθήκην τοῖς εἰς τὴν γῆν ταύτην οὐδὲ τοῖς θεοῖς αὐτῶν οὐ μὴ ἀλλὰ τὰ γλυπτὰ αὐτῶν καὶ τὰ θυσιαστήρια αὐτῶν καὶ οὐκ τῆς φωνῆς μου ὅτε ταῦτα ἐποιήσατε καὶ ἐγὼ εἶπα οὐ τοῦ τὸν λαόν ὃν εἶπα τοῦ αὐτοὺς ἐκ προσώπου ὑμῶν καὶ ἔσονται ὑμῖν εἰς συνοχάς καὶ οἱ θεοὶ αὐτῶν ἔσονται ὑμῖν εἰς σκάνδαλον καὶ ἐγένετο ὡς ἐλάλησεν ἄγγελος κυρίου τοὺς λόγους τούτους πρὸς πάντα Ισραηλ καὶ λαὸς τὴν φωνὴν αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Κλαυθμών καὶ ἔθυσαν ἐκεῖ τῷ κυρίῳ καὶ Ἰησοῦς τὸν λαόν καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ εἰς τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ τοῦ τὴν γῆν καὶ ἐδούλευσεν λαὸς τῷ κυρίῳ πάσας τὰς ἡμέρας Ἰησοῦ καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τῶν πρεσβυτέρων ὅσοι ἐμακροημέρευσαν μετὰ Ἰησοῦν ὅσοι ἔγνωσαν πᾶν τὸ ἔργον κυρίου τὸ μέγα ἐποίησεν τῷ Ισραηλ καὶ ἐτελεύτησεν Ἰησοῦς υἱὸς Ναυη δοῦλος κυρίου υἱὸς ἑκατὸν δέκα ἐτῶν καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν ὁρίῳ τῆς κληρονομίας αὐτοῦ ἐν Θαμναθαρες ἐν ὄρει Εφραιμ ἀπὸ βορρᾶ τοῦ ὄρους Γαας 10 καὶ πᾶσα γενεὰ ἐκείνη πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν καὶ γενεὰ ἑτέρα μετ' αὐτούς ὅσοι οὐκ ἔγνωσαν τὸν κύριον καὶ τὸ ἔργον ἐποίησεν τῷ Ισραηλ 11 καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὸ πονηρὸν ἐναντίον κυρίου καὶ ἐλάτρευον τοῖς Βααλιμ 12 καὶ τὸν κύριον θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν τὸν αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω θεῶν ἑτέρων ἀπὸ τῶν θεῶν τῶν λαῶν τῶν περικύκλῳ αὐτῶν καὶ αὐτοῖς καὶ τὸν κύριον 13 καὶ τὸν κύριον καὶ ἐλάτρευσαν τῇ Βααλ καὶ ταῖς Ἀστάρταις 14 καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος τῷ Ισραηλ καὶ αὐτοὺς ἐν χειρὶ καὶ αὐτούς καὶ αὐτοὺς ἐν χειρὶ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν κυκλόθεν καὶ οὐκ ἠδυνάσθησαν κατὰ πρόσωπον τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν 15 ἐν πᾶσιν οἷς ἐπόρνευον καὶ χεὶρ κυρίου ἦν αὐτοῖς εἰς κακά καθὼς ἐλάλησεν κύριος καὶ καθὼς ὤμοσεν κύριος καὶ αὐτοὺς σφόδρα 16 καὶ ἤγειρεν αὐτοῖς κύριος κριτὰς καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς ἐκ χειρὸς τῶν αὐτούς 17 καί γε τῶν κριτῶν αὐτῶν οὐκ ὅτι ὀπίσω θεῶν ἑτέρων καὶ αὐτοῖς καὶ τὸν κύριον καὶ ταχὺ ἐκ τῆς ὁδοῦ ἧς ἐπορεύθησαν οἱ πατέρες αὐτῶν τοῦ ἐντολὰς κυρίου οὐκ ἐποίησαν οὕτως 18 καὶ ὅτι ἤγειρεν αὐτοῖς κύριος κριτάς καὶ ἦν κύριος μετὰ τοῦ κριτοῦ καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς ἐκ χειρὸς τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ κριτοῦ ὅτι κύριος ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ αὐτῶν ἀπὸ προσώπου τῶν πολιορκούντων αὐτοὺς καὶ κακούντων αὐτούς 19 καὶ ἐγένετο ὡς κριτής καὶ καὶ πάλιν ὑπὲρ τοὺς πατέρας αὐτῶν πορευθῆναι ὀπίσω θεῶν ἑτέρων λατρεύειν αὐτοῖς καὶ αὐτοῖς οὐκ τὰ ἐπιτηδεύματα αὐτῶν καὶ οὐκ ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτῶν τῆς σκληρᾶς 20 καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος ἐν τῷ Ισραηλ καὶ εἶπεν ἀνθ' ὧν ὅσα τὸ ἔθνος τοῦτο τὴν διαθήκην μου ἣν τοῖς πατράσιν αὐτῶν καὶ οὐχ τῆς φωνῆς μου 21 καὶ ἐγὼ οὐ τοῦ ἄνδρα ἐκ προσώπου αὐτῶν ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ὧν Ἰησοῦς καὶ 22 τοῦ πειράσαι ἐν αὐτοῖς τὸν Ισραηλ εἰ φυλάσσονται τὴν ὁδὸν κυρίου πορεύεσθαι ἐν αὐτῇ ὃν τρόπον ἐφυλάξαντο οἱ πατέρες αὐτῶν οὔ 23 καὶ κύριος τὰ ἔθνη ταῦτα τοῦ μὴ αὐτὰ τὸ τάχος καὶ οὐ αὐτὰ ἐν χειρὶ Ἰησοῦ