4
καὶ γυνὴ μία ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν ἐβόα πρὸς Ελισαιε λέγουσα δοῦλός σου ἀνήρ μου καὶ σὺ ἔγνως ὅτι δοῦλος ἦν φοβούμενος τὸν κύριον καὶ δανιστὴς ἦλθεν λαβεῖν τοὺς δύο υἱούς μου ἑαυτῷ εἰς δούλους καὶ εἶπεν Ελισαιε τί ποιήσω σοι μοι τί ἐστίν σοι ἐν τῷ οἴκῳ δὲ εἶπεν οὐκ ἔστιν τῇ δούλῃ σου οὐθὲν ἐν τῷ οἴκῳ ὅτι ἀλλ' ἀλείψομαι ἔλαιον καὶ εἶπεν πρὸς αὐτήν δεῦρο αἴτησον σαυτῇ σκεύη ἔξωθεν παρὰ πάντων τῶν γειτόνων σου σκεύη κενά μὴ ὀλιγώσῃς καὶ καὶ τὴν θύραν κατὰ σοῦ καὶ κατὰ τῶν υἱῶν σου καὶ εἰς τὰ σκεύη ταῦτα καὶ τὸ πληρωθὲν ἀρεῖς καὶ παρ' αὐτοῦ καὶ ἐποίησεν οὕτως καὶ τὴν θύραν κατ' αὐτῆς καὶ κατὰ τῶν υἱῶν αὐτῆς αὐτοὶ πρὸς αὐτήν καὶ αὐτὴ ἕως ἐπλήσθησαν τὰ σκεύη καὶ εἶπεν πρὸς τοὺς υἱοὺς αὐτῆς ἐγγίσατε ἔτι πρός με σκεῦος καὶ εἶπον αὐτῇ οὐκ ἔστιν ἔτι σκεῦος καὶ ἔστη τὸ ἔλαιον καὶ ἦλθεν καὶ τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ θεοῦ καὶ εἶπεν Ελισαιε δεῦρο καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τοὺς τόκους σου καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου ζήσεσθε ἐν τῷ ἐπιλοίπῳ ἐλαίῳ καὶ ἐγένετο ἡμέρα καὶ Ελισαιε εἰς Σουμαν καὶ ἐκεῖ γυνὴ μεγάλη καὶ ἐκράτησεν αὐτὸν φαγεῖν ἄρτον καὶ ἐγένετο ἀφ' ἱκανοῦ τοῦ αὐτὸν τοῦ ἐκεῖ φαγεῖν καὶ εἶπεν γυνὴ πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς ἰδοὺ δὴ ἔγνων ὅτι ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἅγιος οὗτος ἐφ' ἡμᾶς διὰ παντός 10 ποιήσωμεν δὴ αὐτῷ ὑπερῷον τόπον μικρὸν καὶ θῶμεν αὐτῷ ἐκεῖ κλίνην καὶ τράπεζαν καὶ δίφρον καὶ λυχνίαν καὶ ἔσται ἐν τῷ πρὸς ἡμᾶς καὶ ἐκεῖ 11 καὶ ἐγένετο ἡμέρα καὶ ἐκεῖ καὶ εἰς τὸ ὑπερῷον καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ 12 καὶ εἶπεν πρὸς Γιεζι τὸ παιδάριον αὐτοῦ κάλεσόν μοι τὴν Σωμανῖτιν ταύτην καὶ ἐκάλεσεν αὐτήν καὶ ἔστη ἐνώπιον αὐτοῦ 13 καὶ εἶπεν αὐτῷ εἰπὸν δὴ πρὸς αὐτήν ἰδοὺ ἡμῖν πᾶσαν τὴν ἔκστασιν ταύτην τί δεῖ ποιῆσαί σοι εἰ ἔστιν λόγος σοι πρὸς τὸν βασιλέα πρὸς τὸν ἄρχοντα τῆς δυνάμεως δὲ εἶπεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ μου ἐγώ εἰμι οἰκῶ 14 καὶ εἶπεν τί δεῖ ποιῆσαι αὐτῇ καὶ εἶπεν Γιεζι τὸ παιδάριον αὐτοῦ καὶ μάλα υἱὸς οὐκ ἔστιν αὐτῇ καὶ ἀνὴρ αὐτῆς πρεσβύτης 15 καὶ ἐκάλεσεν αὐτήν καὶ ἔστη παρὰ τὴν θύραν 16 καὶ εἶπεν Ελισαιε πρὸς αὐτήν εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ὡς ὥρα ζῶσα σὺ υἱόν δὲ εἶπεν μή κύριέ μου μὴ τὴν δούλην σου 17 καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν γυνὴ καὶ ἔτεκεν υἱὸν εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ὡς ὥρα ζῶσα ὡς ἐλάλησεν πρὸς αὐτὴν Ελισαιε 18 καὶ ἡδρύνθη τὸ παιδάριον καὶ ἐγένετο ἡνίκα τὸ παιδάριον πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ πρὸς τοὺς θερίζοντας 19 καὶ εἶπεν πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ τὴν κεφαλήν μου τὴν κεφαλήν μου καὶ εἶπεν τῷ παιδαρίῳ ἆρον αὐτὸν πρὸς τὴν μητέρα αὐτοῦ 20 καὶ ἦρεν αὐτὸν πρὸς τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ τῶν γονάτων αὐτῆς ἕως μεσημβρίας καὶ 21 καὶ αὐτὸν καὶ ἐκοίμισεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν κλίνην τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ καὶ κατ' αὐτοῦ καὶ 22 καὶ ἐκάλεσεν τὸν ἄνδρα αὐτῆς καὶ εἶπεν δή μοι ἓν τῶν παιδαρίων καὶ μίαν τῶν ὄνων καὶ δραμοῦμαι ἕως τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ καὶ 23 καὶ εἶπεν τί ὅτι σὺ πορεύῃ πρὸς αὐτὸν σήμερον οὐ νεομηνία οὐδὲ σάββατον δὲ εἶπεν εἰρήνη 24 καὶ τὴν ὄνον καὶ εἶπεν πρὸς τὸ παιδάριον αὐτῆς ἄγε πορεύου μὴ μοι τοῦ ὅτι ἐὰν εἴπω σοι 25 δεῦρο καὶ πορεύσῃ καὶ ἐλεύσῃ πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ εἰς τὸ ὄρος τὸ Καρμήλιον καὶ ἐγένετο ὡς εἶδεν Ελισαιε ἐρχομένην αὐτήν καὶ εἶπεν πρὸς Γιεζι τὸ παιδάριον αὐτοῦ ἰδοὺ δὴ Σωμανῖτις ἐκείνη 26 νῦν δράμε εἰς ἀπαντὴν αὐτῆς καὶ ἐρεῖς εἰ εἰρήνη σοι εἰ εἰρήνη τῷ ἀνδρί σου εἰ εἰρήνη τῷ παιδαρίῳ δὲ εἶπεν Εἰρήνη 27 καὶ ἦλθεν πρὸς Ελισαιε εἰς τὸ ὄρος καὶ τῶν ποδῶν αὐτοῦ καὶ ἤγγισεν Γιεζι αὐτήν καὶ εἶπεν Ελισαιε αὐτήν ὅτι ψυχὴ αὐτῆς κατώδυνος αὐτῇ καὶ κύριος ἀπ' ἐμοῦ καὶ οὐκ μοι 28  δὲ εἶπεν μὴ ᾐτησάμην υἱὸν παρὰ τοῦ κυρίου μου οὐκ εἶπα οὐ πλανήσεις μετ' ἐμοῦ 29 καὶ εἶπεν Ελισαιε τῷ Γιεζι ζῶσαι τὴν ὀσφύν σου καὶ λαβὲ τὴν βακτηρίαν μου ἐν τῇ χειρί σου καὶ δεῦρο ὅτι ἐὰν εὕρῃς ἄνδρα οὐκ εὐλογήσεις αὐτόν καὶ ἐὰν εὐλογήσῃ σε ἀνήρ οὐκ αὐτῷ καὶ τὴν βακτηρίαν μου ἐπὶ πρόσωπον τοῦ παιδαρίου 30 καὶ εἶπεν μήτηρ τοῦ παιδαρίου ζῇ κύριος καὶ ζῇ ψυχή σου εἰ σε καὶ Ελισαιε καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω αὐτῆς 31 καὶ Γιεζι ἔμπροσθεν αὐτῆς καὶ τὴν βακτηρίαν ἐπὶ πρόσωπον τοῦ παιδαρίου καὶ οὐκ ἦν φωνὴ καὶ οὐκ ἦν ἀκρόασις καὶ εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ καὶ αὐτῷ λέγων οὐκ ἠγέρθη τὸ παιδάριον 32 καὶ Ελισαιε εἰς τὸν οἶκον καὶ ἰδοὺ τὸ παιδάριον τεθνηκὸς κεκοιμισμένον ἐπὶ τὴν κλίνην αὐτοῦ 33 καὶ Ελισαιε εἰς τὸν οἶκον καὶ τὴν θύραν κατὰ τῶν δύο ἑαυτῶν καὶ πρὸς κύριον 34 καὶ καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ τὸ παιδάριον καὶ ἔθηκεν τὸ στόμα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ τὰς χεῖρας αὐτοῦ καὶ ἐπ' αὐτόν καὶ σὰρξ τοῦ παιδαρίου 35 καὶ καὶ ἐπορεύθη ἐν τῇ οἰκίᾳ ἔνθεν καὶ ἔνθεν καὶ καὶ ἐπὶ τὸ παιδάριον ἕως ἑπτάκις καὶ τὸ παιδάριον τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ 36 καὶ Ελισαιε πρὸς Γιεζι καὶ εἶπεν κάλεσον τὴν Σωμανῖτιν ταύτην καὶ ἐκάλεσεν καὶ πρὸς αὐτόν καὶ εἶπεν Ελισαιε λαβὲ τὸν υἱόν σου 37 καὶ γυνὴ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἔλαβεν τὸν υἱὸν αὐτῆς καὶ 38 καὶ Ελισαιε εἰς Γαλγαλα καὶ λιμὸς ἐν τῇ γῇ καὶ οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ εἶπεν Ελισαιε τῷ παιδαρίῳ αὐτοῦ τὸν λέβητα τὸν μέγαν καὶ ἕψε ἕψεμα τοῖς υἱοῖς τῶν προφητῶν 39 καὶ εἷς εἰς τὸν ἀγρὸν αριωθ καὶ εὗρεν ἄμπελον ἐν τῷ ἀγρῷ καὶ ἀπ' αὐτῆς τολύπην ἀγρίαν πλῆρες τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ καὶ εἰς τὸν λέβητα τοῦ ἑψέματος ὅτι οὐκ ἔγνωσαν 40 καὶ τοῖς ἀνδράσιν φαγεῖν καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐσθίειν αὐτοὺς ἐκ τοῦ ἑψήματος καὶ ἰδοὺ καὶ εἶπον θάνατος ἐν τῷ λέβητι ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ καὶ οὐκ ἠδύναντο φαγεῖν 41 καὶ εἶπεν λάβετε ἄλευρον καὶ εἰς τὸν λέβητα καὶ εἶπεν Ελισαιε πρὸς Γιεζι τὸ παιδάριον τῷ λαῷ καὶ ἐσθιέτωσαν καὶ οὐκ ἐγενήθη ἔτι ἐκεῖ ῤῆμα πονηρὸν ἐν τῷ λέβητι 42 καὶ ἀνὴρ ἐκ Βαιθσαρισα καὶ ἤνεγκεν πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ πρωτογενημάτων εἴκοσι ἄρτους κριθίνους καὶ παλάθας καὶ εἶπεν δότε τῷ λαῷ καὶ ἐσθιέτωσαν 43 καὶ εἶπεν λειτουργὸς αὐτοῦ τί δῶ τοῦτο ἐνώπιον ἑκατὸν ἀνδρῶν καὶ εἶπεν δὸς τῷ λαῷ καὶ ἐσθιέτωσαν ὅτι τάδε λέγει κύριος φάγονται καὶ 44 καὶ ἔφαγον καὶ κατὰ τὸ ῤῆμα κυρίου