6
καὶ ὡς θόρυβος τῶν ἀνδρῶν τῶν κύκλῳ τῆς συνεδρίας καὶ εἶπεν Ολοφέρνης ἀρχιστράτηγος δυνάμεως Ασσουρ πρὸς Αχιωρ ἐναντίον παντὸς τοῦ δήμου ἀλλοφύλων καὶ πρὸς πάντας υἱοὺς Μωαβ καὶ τίς εἶ σύ Αχιωρ καὶ οἱ μισθωτοὶ τοῦ Εφραιμ ὅτι ἐπροφήτευσας ἐν ἡμῖν καθὼς σήμερον καὶ εἶπας τὸ γένος Ισραηλ μὴ πολεμῆσαι ὅτι θεὸς αὐτῶν αὐτῶν καὶ τίς θεὸς εἰ μὴ Ναβουχοδονοσορ οὗτος τὸ κράτος αὐτοῦ καὶ αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς καὶ οὐ ῤύσεται αὐτοὺς θεὸς αὐτῶν ἀλλ' ἡμεῖς οἱ δοῦλοι αὐτοῦ πατάξομεν αὐτοὺς ὡς ἄνθρωπον ἕνα καὶ οὐχ τὸ κράτος τῶν ἵππων ἡμῶν γὰρ αὐτοὺς ἐν αὐτοῖς καὶ τὰ ὄρη αὐτῶν μεθυσθήσεται ἐν τῷ αἵματι αὐτῶν καὶ τὰ πεδία αὐτῶν πληρωθήσεται τῶν νεκρῶν αὐτῶν καὶ οὐκ τὸ ἴχνος τῶν ποδῶν αὐτῶν κατὰ πρόσωπον ἡμῶν ἀλλὰ ἀπωλείᾳ λέγει βασιλεὺς Ναβουχοδονοσορ κύριος πάσης τῆς γῆς εἶπεν γάρ οὐ ματαιωθήσεται τὰ ῤήματα τῶν λόγων αὐτοῦ σὺ δέ Αχιωρ μισθωτὲ τοῦ Αμμων ὃς ἐλάλησας τοὺς λόγους τούτους ἐν ἡμέρᾳ ἀδικίας σου οὐκ ὄψει ἔτι τὸ πρόσωπόν μου ἀπὸ τῆς ἡμέρας ταύτης ἕως οὗ τὸ γένος τῶν ἐξ Αἰγύπτου καὶ τότε σίδηρος τῆς στρατιᾶς μου καὶ λαὸς τῶν θεραπόντων μου τὰς πλευράς σου καὶ πεσῇ ἐν τοῖς τραυματίαις αὐτῶν ὅταν καὶ σε οἱ δοῦλοί μου εἰς τὴν ὀρεινὴν καὶ θήσουσίν σε ἐν μιᾷ τῶν πόλεων τῶν ἀναβάσεων καὶ οὐκ ἕως οὗ μετ' αὐτῶν καὶ εἴπερ ἐλπίζεις τῇ καρδίᾳ σου ὅτι οὐ μὴ σου τὸ πρόσωπον ἐλάλησα καὶ οὐδὲν τῶν ῤημάτων μου 10 καὶ Ολοφέρνης τοῖς δούλοις αὐτοῦ οἳ ἦσαν ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ τὸν Αχιωρ καὶ αὐτὸν εἰς Βαιτυλουα καὶ εἰς χεῖρας υἱῶν Ισραηλ 11 καὶ αὐτὸν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς εἰς τὸ πεδίον καὶ ἐκ μέσου τῆς πεδινῆς εἰς τὴν ὀρεινὴν καὶ ἐπὶ τὰς πηγάς αἳ ἦσαν ὑποκάτω Βαιτυλουα 12 καὶ ὡς εἶδαν αὐτοὺς οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους τὰ ὅπλα αὐτῶν καὶ ἔξω τῆς πόλεως ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους καὶ πᾶς ἀνὴρ σφενδονήτης τὴν ἀνάβασιν αὐτῶν καὶ ἔβαλλον ἐν λίθοις ἐπ' αὐτούς 13 καὶ ὑποκάτω τοῦ ὄρους ἔδησαν τὸν Αχιωρ καὶ ἐρριμμένον ὑπὸ τὴν ῤίζαν τοῦ ὄρους καὶ πρὸς τὸν κύριον αὐτῶν 14 δὲ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐκ τῆς πόλεως αὐτῶν αὐτῷ καὶ λύσαντες αὐτὸν εἰς τὴν Βαιτυλουα καὶ αὐτὸν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας τῆς πόλεως αὐτῶν 15 οἳ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις Οζιας τοῦ Μιχα ἐκ τῆς φυλῆς Συμεων καὶ Χαβρις τοῦ Γοθονιηλ καὶ Χαρμις υἱὸς Μελχιηλ 16 καὶ πάντας τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως καὶ πᾶς νεανίσκος αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκες εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἔστησαν τὸν Αχιωρ ἐν μέσῳ παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτῶν καὶ αὐτὸν Οζιας τὸ 17 καὶ αὐτοῖς τὰ ῤήματα τῆς συνεδρίας Ολοφέρνου καὶ πάντα τὰ ῤήματα ὅσα ἐλάλησεν ἐν μέσῳ τῶν ἀρχόντων υἱῶν Ασσουρ καὶ ὅσα ἐμεγαλορρημόνησεν Ολοφέρνης εἰς τὸν οἶκον Ισραηλ 18 καὶ πεσόντες λαὸς τῷ θεῷ καὶ ἐβόησαν λέγοντες 19 κύριε θεὸς τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τὰς ὑπερηφανίας αὐτῶν καὶ ἐλέησον τὴν ταπείνωσιν τοῦ γένους ἡμῶν καὶ ἐπὶ τὸ πρόσωπον τῶν ἡγιασμένων σοι ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ 20 καὶ τὸν Αχιωρ καὶ αὐτὸν σφόδρα 21 καὶ αὐτὸν Οζιας ἐκ τῆς ἐκκλησίας εἰς οἶκον αὐτοῦ καὶ ἐποίησεν πότον τοῖς πρεσβυτέροις καὶ τὸν θεὸν Ισραηλ εἰς βοήθειαν ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην