1 ποῦ ὁ ἀδελφιδός σου ἡ καλὴ ἐν γυναιξίν ποῦ ὁ ἀδελφιδός σου καὶ ζητήσομεν αὐτὸν μετὰ σοῦ 2 ἀδελφιδός μου εἰς κῆπον αὐτοῦ εἰς φιάλας τοῦ ἀρώματος ποιμαίνειν ἐν κήποις καὶ κρίνα 3 ἐγὼ τῷ ἀδελφιδῷ μου καὶ ἀδελφιδός μου ἐμοὶ ὁ ποιμαίνων ἐν τοῖς κρίνοις 4 καλὴ εἶ ἡ πλησίον μου ὡς εὐδοκία ὡραία ὡς Ιερουσαλημ θάμβος ὡς τεταγμέναι 5 ὀφθαλμούς σου ἀπεναντίον μου ὅτι αὐτοὶ με τρίχωμά σου ὡς ἀγέλαι τῶν αἰγῶν αἳ ἀπὸ τοῦ Γαλααδ 6 ὀδόντες σου ὡς ἀγέλαι τῶν κεκαρμένων αἳ ἀπὸ τοῦ λουτροῦ αἱ πᾶσαι διδυμεύουσαι καὶ ἀτεκνοῦσα οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς 7 ὡς σπαρτίον τὸ κόκκινον χείλη σου καὶ ἡ λαλιά σου ὡραία ὡς λέπυρον τῆς ῤόας μῆλόν σου ἐκτὸς τῆς σιωπήσεώς σου 8 ἑξήκοντά εἰσιν βασίλισσαι καὶ ὀγδοήκοντα παλλακαί καὶ νεάνιδες ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός 9 μία ἐστὶν περιστερά μου τελεία μου μία ἐστὶν τῇ μητρὶ αὐτῆς ἐκλεκτή ἐστιν τῇ τεκούσῃ αὐτῆς εἴδοσαν αὐτὴν θυγατέρες καὶ μακαριοῦσιν αὐτήν βασίλισσαι καὶ παλλακαὶ καὶ αἰνέσουσιν αὐτήν 10 τίς αὕτη ἡ ὡσεὶ ὄρθρος καλὴ ὡς σελήνη ἐκλεκτὴ ὡς ὁ ἥλιος θάμβος ὡς τεταγμέναι 11 εἰς κῆπον καρύας ἰδεῖν ἐν γενήμασιν τοῦ χειμάρρου ἰδεῖν εἰ ἤνθησεν ἡ ἄμπελος αἱ ῤόαι ἐκεῖ δώσω τοὺς μαστούς μου σοί 12 οὐκ ἔγνω ἡ ψυχή μου ἔθετό με ἅρματα Αμιναδαβ