1 καὶ εἶπεν Βαλααμ τῷ Βαλακ οἰκοδόμησόν μοι ἐνταῦθα ἑπτὰ βωμοὺς καὶ ἑτοίμασόν μοι ἐνταῦθα ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριούς 2 καὶ ἐποίησεν Βαλακ ὃν τρόπον εἶπεν αὐτῷ Βαλααμ καὶ μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν 3 καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ ἐπὶ τῆς θυσίας σου καὶ πορεύσομαι εἴ μοι φανεῖται ὁ θεὸς ἐν συναντήσει καὶ ῤῆμα ὃ ἐάν μοι δείξῃ σοι καὶ Βαλακ ἐπὶ τῆς θυσίας αὐτοῦ καὶ Βαλααμ ἐπορεύθη τὸν θεὸν καὶ ἐπορεύθη εὐθεῖαν 4 καὶ ἐφάνη ὁ θεὸς τῷ Βαλααμ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Βαλααμ τοὺς ἑπτὰ βωμοὺς ἡτοίμασα καὶ μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν 5 καὶ ὁ θεὸς ῤῆμα εἰς τὸ στόμα Βαλααμ καὶ εἶπεν πρὸς Βαλακ οὕτως λαλήσεις 6 καὶ πρὸς αὐτόν καὶ ὅδε ἐπὶ τῶν ὁλοκαυτωμάτων αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες Μωαβ μετ' αὐτοῦ 7 καὶ ἐγενήθη πνεῦμα θεοῦ ἐπ' αὐτῷ καὶ τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν ἐκ Μεσοποταμίας με Βαλακ βασιλεὺς Μωαβ ἐξ ὀρέων ἀπ' ἀνατολῶν λέγων δεῦρο ἄρασαί μοι τὸν Ιακωβ καὶ δεῦρο μοι τὸν Ισραηλ 8 τί ἀράσωμαι ὃν μὴ κύριος ἢ τί ὃν μὴ ὁ θεός 9 ὅτι ἀπὸ κορυφῆς ὀρέων ὄψομαι αὐτὸν καὶ ἀπὸ βουνῶν αὐτόν ἰδοὺ λαὸς μόνος καὶ ἐν ἔθνεσιν οὐ 10 τίς τὸ σπέρμα Ιακωβ καὶ τίς δήμους Ισραηλ ἡ ψυχή μου ἐν ψυχαῖς δικαίων καὶ γένοιτο τὸ σπέρμα μου ὡς τὸ σπέρμα τούτων 11 καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ τί πεποίηκάς μοι εἰς κατάρασιν ἐχθρῶν μου κέκληκά σε καὶ ἰδοὺ εὐλόγηκας εὐλογίαν 12 καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ οὐχὶ ὅσα ἐὰν ὁ θεὸς εἰς τὸ στόμα μου τοῦτο φυλάξω λαλῆσαι 13 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Βαλακ δεῦρο ἔτι μετ' ἐμοῦ εἰς τόπον ἄλλον ἐξ ὧν οὐκ ὄψῃ αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀλλ' ἢ μέρος τι αὐτοῦ ὄψῃ πάντας δὲ οὐ μὴ ἴδῃς καὶ μοι αὐτὸν ἐκεῖθεν 14 καὶ αὐτὸν εἰς ἀγροῦ σκοπιὰν ἐπὶ κορυφὴν λελαξευμένου καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ ἑπτὰ βωμοὺς καὶ μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν 15 καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ ἐπὶ τῆς θυσίας σου ἐγὼ δὲ πορεύσομαι τὸν θεόν 16 καὶ ὁ θεὸς τῷ Βαλααμ καὶ ῤῆμα εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ εἶπεν πρὸς Βαλακ καὶ τάδε λαλήσεις 17 καὶ πρὸς αὐτόν καὶ ὅδε ἐπὶ τῆς ὁλοκαυτώσεως αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες Μωαβ μετ' αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ Βαλακ τί ἐλάλησεν κύριος 18 καὶ τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν Βαλακ καὶ ἄκουε μάρτυς υἱὸς Σεπφωρ 19 οὐχ ὡς ἄνθρωπος ὁ θεὸς οὐδὲ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου αὐτὸς εἴπας οὐχὶ ποιήσει λαλήσει καὶ οὐχὶ 20 ἰδοὺ εὐλογεῖν εὐλογήσω καὶ οὐ μὴ 21 οὐκ ἔσται μόχθος ἐν Ιακωβ οὐδὲ ὀφθήσεται πόνος ἐν Ισραηλ κύριος ὁ θεὸς αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ τὰ ἔνδοξα ἀρχόντων ἐν αὐτῷ 22 θεὸς ὁ αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου ὡς δόξα μονοκέρωτος αὐτῷ 23 οὐ γάρ ἐστιν οἰωνισμὸς ἐν Ιακωβ οὐδὲ μαντεία ἐν Ισραηλ κατὰ καιρὸν ῤηθήσεται Ιακωβ καὶ τῷ Ισραηλ τί ὁ θεός 24 ἰδοὺ λαὸς ὡς σκύμνος καὶ ὡς λέων γαυριωθήσεται οὐ κοιμηθήσεται ἕως φάγῃ θήραν καὶ αἷμα τραυματιῶν πίεται 25 καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ οὔτε κατάραις μοι αὐτὸν οὔτε εὐλογῶν μὴ εὐλογήσῃς αὐτόν 26 καὶ Βαλααμ εἶπεν τῷ Βαλακ οὐκ ἐλάλησά σοι λέγων τὸ ῤῆμα ὃ ἐὰν λαλήσῃ ὁ θεός τοῦτο ποιήσω 27 καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ δεῦρο σε εἰς τόπον ἄλλον εἰ ἀρέσει τῷ θεῷ καὶ μοι αὐτὸν ἐκεῖθεν 28 καὶ Βαλακ τὸν Βαλααμ ἐπὶ κορυφὴν τοῦ Φογωρ τὸ εἰς τὴν ἔρημον 29 καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ οἰκοδόμησόν μοι ὧδε ἑπτὰ βωμοὺς καὶ ἑτοίμασόν μοι ὧδε ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριούς 30 καὶ ἐποίησεν Βαλακ καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Βαλααμ καὶ μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν