1 περὶ δὲ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἐτύγχανεν Ἀντίοχος ἀκόσμως ἐκ τῶν περὶ τὴν Περσίδα τόπων 2 γὰρ εἰς τὴν λεγομένην Περσέπολιν καὶ ἱεροσυλεῖν καὶ τὴν πόλιν διὸ δὴ τῶν πληθῶν ὁρμησάντων ἐπὶ τὴν τῶν ὅπλων βοήθειαν ἐτράπησαν καὶ τροπωθέντα τὸν Ἀντίοχον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων ἀσχήμονα τὴν ἀναζυγὴν ποιήσασθαι 3 ὄντι δὲ αὐτῷ κατ' Ἐκβάτανα τὰ κατὰ Νικάνορα καὶ τοὺς περὶ Τιμόθεον γεγονότα 4 δὲ τῷ θυμῷ ᾤετο καὶ τὴν τῶν πεφυγαδευκότων αὐτὸν κακίαν εἰς τοὺς Ιουδαίους διὸ τὸν ἁρματηλάτην ἀδιαλείπτως ἐλαύνοντα τὴν πορείαν τῆς ἐξ οὐρανοῦ δὴ κρίσεως αὐτῷ οὕτως γὰρ ὑπερηφάνως εἶπεν πολυάνδριον Ιουδαίων Ιεροσόλυμα ποιήσω ἐκεῖ 5 ὁ δὲ παντεπόπτης κύριος ὁ θεὸς τοῦ Ισραηλ ἐπάταξεν αὐτὸν ἀνιάτῳ καὶ ἀοράτῳ πληγῇ ἄρτι δὲ αὐτοῦ τὸν λόγον ἔλαβεν αὐτὸν ἀνήκεστος τῶν σπλάγχνων ἀλγηδὼν καὶ πικραὶ τῶν ἔνδον βάσανοι 6 πάνυ δικαίως τὸν πολλαῖς καὶ ξενιζούσαις συμφοραῖς ἑτέρων σπλάγχνα βασανίσαντα 7 ὁ δ' οὐδαμῶς τῆς ἀγερωχίας ἔληγεν ἔτι δὲ καὶ τῆς ὑπερηφανίας ἐπεπλήρωτο πῦρ πνέων τοῖς θυμοῖς ἐπὶ τοὺς Ιουδαίους καὶ κελεύων τὴν πορείαν δὲ καὶ πεσεῖν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἅρματος φερομένου ῤοίζῳ καὶ δυσχερεῖ πτώματι πάντα τὰ μέλη τοῦ σώματος 8 ὁ δ' ἄρτι δοκῶν τοῖς τῆς θαλάσσης κύμασιν διὰ τὴν ὑπὲρ ἄνθρωπον ἀλαζονείαν καὶ πλάστιγγι τὰ τῶν ὀρέων οἰόμενος ὕψη στήσειν κατὰ γῆν γενόμενος ἐν φορείῳ φανερὰν τοῦ θεοῦ πᾶσιν τὴν δύναμιν 9 ὥστε καὶ ἐκ τοῦ σώματος τοῦ δυσσεβοῦς σκώληκας καὶ ζῶντος ἐν ὀδύναις καὶ ἀλγηδόσιν τὰς σάρκας αὐτοῦ ὑπὸ δὲ τῆς ὀσμῆς αὐτοῦ πᾶν τὸ στρατόπεδον βαρύνεσθαι τὴν σαπρίαν 10 καὶ τὸν μικρῷ πρότερον τῶν οὐρανίων ἄστρων ἅπτεσθαι δοκοῦντα οὐδεὶς ἐδύνατο διὰ τὸ τῆς ὀσμῆς ἀφόρητον βάρος 11 ἐνταῦθα οὖν ἤρξατο τὸ πολὺ τῆς ὑπερηφανίας λήγειν τεθραυσμένος καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἔρχεσθαι θείᾳ μάστιγι κατὰ στιγμὴν ταῖς ἀλγηδόσιν 12 καὶ μηδὲ τῆς ὀσμῆς αὐτοῦ δυνάμενος ταῦτ' ἔφη δίκαιον τῷ θεῷ καὶ μὴ θνητὸν ὄντα ἰσόθεα φρονεῖν 13 ηὔχετο δὲ ὁ μιαρὸς πρὸς τὸν οὐκέτι αὐτὸν ἐλεήσοντα δεσπότην οὕτως λέγων 14 τὴν μὲν ἁγίαν πόλιν ἣν σπεύδων ἰσόπεδον ποιῆσαι καὶ πολυάνδριον οἰκοδομῆσαι ἐλευθέραν 15 τοὺς δὲ Ιουδαίους οὓς μηδὲ ταφῆς ἀξιῶσαι οἰωνοβρώτους δὲ σὺν τοῖς νηπίοις ἐκρίψειν θηρίοις πάντας αὐτοὺς ἴσους Ἀθηναίοις ποιήσειν 16 ὃν δὲ πρότερον ἐσκύλευσεν ἅγιον νεὼ καλλίστοις ἀναθήμασιν κοσμήσειν καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη πολυπλάσια πάντα τὰς δὲ πρὸς τὰς θυσίας συντάξεις ἐκ τῶν ἰδίων προσόδων χορηγήσειν 17 πρὸς δὲ τούτοις καὶ Ιουδαῖον ἔσεσθαι καὶ πάντα τόπον οἰκητὸν τὸ τοῦ θεοῦ κράτος 18 οὐδαμῶς δὲ ληγόντων τῶν πόνων γὰρ ἐπ' αὐτὸν δικαία ἡ τοῦ θεοῦ κρίσις τὰ κατ' αὐτὸν ἔγραψεν πρὸς τοὺς Ιουδαίους τὴν ἐπιστολὴν ἱκετηρίας τάξιν ἔχουσαν δὲ οὕτως 19 τοῖς χρηστοῖς Ιουδαίοις τοῖς πολίταις πολλὰ χαίρειν καὶ ὑγιαίνειν καὶ εὖ πράττειν βασιλεὺς καὶ στρατηγὸς Ἀντίοχος 20 εἰ ἔρρωσθε καὶ τὰ τέκνα καὶ τὰ ἴδια κατὰ γνώμην ἐστὶν ὑμῖν εἰς οὐρανὸν τὴν ἐλπίδα ἔχων 21 ὑμῶν τὴν τιμὴν καὶ τὴν εὔνοιαν ἐμνημόνευον φιλοστόργως ἐκ τῶν κατὰ τὴν Περσίδα τόπων καὶ ἀσθενείᾳ δυσχέρειαν ἐχούσῃ ἀναγκαῖον ἡγησάμην φροντίσαι τῆς κοινῆς πάντων ἀσφαλείας 22 οὐκ τὰ κατ' ἐμαυτόν ἀλλὰ ἔχων πολλὴν ἐλπίδα τὴν ἀσθένειαν 23 θεωρῶν δὲ ὅτι καὶ ὁ πατήρ καθ' οὓς καιροὺς εἰς τοὺς ἄνω τόπους ἐστρατοπέδευσεν τὸν 24 ὅπως ἐάν τι ἢ καὶ τι δυσχερές εἰδότες οἱ κατὰ τὴν χώραν ᾧ τὰ πράγματα μὴ 25 πρὸς δὲ τούτοις τοὺς δυνάστας καὶ γειτνιῶντας τῇ βασιλείᾳ τοῖς καιροῖς καὶ τὸ τὸν υἱὸν Ἀντίοχον βασιλέα ὃν πολλάκις εἰς τὰς ἐπάνω σατραπείας τοῖς πλείστοις ὑμῶν καὶ γέγραφα δὲ πρὸς αὐτὸν τὰ 26 οὖν ὑμᾶς καὶ ἀξιῶ μεμνημένους τῶν εὐεργεσιῶν κοινῇ καὶ κατ' ἰδίαν ἕκαστον τὴν οὖσαν εὔνοιαν εἰς ἐμὲ καὶ τὸν υἱόν 27 πέπεισμαι γὰρ αὐτὸν ἐπιεικῶς καὶ φιλανθρώπως τῇ ἐμῇ προαιρέσει ὑμῖν 28 ὁ μὲν οὖν ἀνδροφόνος καὶ βλάσφημος τὰ χείριστα παθών ὡς ἑτέρους ἐπὶ ξένης ἐν τοῖς ὄρεσιν οἰκτίστῳ μόρῳ τὸν βίον 29 δὲ τὸ σῶμα Φίλιππος ὁ σύντροφος αὐτοῦ ὃς καὶ τὸν υἱὸν Ἀντιόχου πρὸς Πτολεμαῖον τὸν Φιλομήτορα εἰς Αἴγυπτον