1 υἱέ ἐὰν ἐγγυήσῃ σὸν φίλον σὴν χεῖρα ἐχθρῷ 2 παγὶς γὰρ ἰσχυρὰ ἀνδρὶ τὰ ἴδια χείλη καὶ ἁλίσκεται χείλεσιν ἰδίου στόματος 3 ποίει υἱέ ἃ ἐγώ σοι καὶ σῴζου ἥκεις γὰρ εἰς χεῖρας κακῶν διὰ σὸν φίλον ἴθι μὴ δὲ καὶ τὸν φίλον σου ὃν 4 μὴ δῷς ὕπνον σοῖς ὄμμασιν μηδὲ σοῖς βλεφάροις 5 ἵνα σῴζῃ ὥσπερ δορκὰς ἐκ βρόχων καὶ ὥσπερ ὄρνεον ἐκ παγίδος 6 ἴθι πρὸς τὸν μύρμηκα ὦ ὀκνηρέ καὶ ζήλωσον ἰδὼν τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ καὶ γενοῦ ἐκείνου σοφώτερος 7 ἐκείνῳ γὰρ γεωργίου μὴ μηδὲ τὸν ἔχων μηδὲ ὑπὸ δεσπότην ὢν 8 ἑτοιμάζεται θέρους τὴν τροφὴν πολλήν τε ἐν τῷ ἀμήτῳ ποιεῖται τὴν παράθεσιν 8a ἢ πορεύθητι πρὸς τὴν μέλισσαν καὶ μάθε ὡς ἐργάτις ἐστὶν τήν τε ἐργασίαν ὡς σεμνὴν ποιεῖται 8b ἧς τοὺς πόνους βασιλεῖς καὶ ἰδιῶται πρὸς ὑγίειαν ποθεινὴ δέ ἐστιν πᾶσιν καὶ ἐπίδοξος 8c καίπερ οὖσα τῇ ῤώμῃ ἀσθενής τὴν σοφίαν τιμήσασα 9 ἕως τίνος ὀκνηρέ πότε δὲ ἐξ ὕπνου ἐγερθήσῃ 10 ὀλίγον μὲν ὑπνοῖς ὀλίγον δὲ μικρὸν δὲ νυστάζεις ὀλίγον δὲ χερσὶν στήθη 11 εἶτ' σοι ὥσπερ κακὸς ὁδοιπόρος ἡ πενία καὶ ἡ ἔνδεια ὥσπερ ἀγαθὸς δρομεύς 11a ἐὰν δὲ ἄοκνος ᾖς ἥξει ὥσπερ πηγὴ ὁ ἀμητός σου ἡ δὲ ἔνδεια ὥσπερ κακὸς δρομεὺς 12 ἀνὴρ ἄφρων καὶ παράνομος πορεύεται ὁδοὺς οὐκ ἀγαθάς 13 ὁ δ' αὐτὸς ὀφθαλμῷ σημαίνει δὲ ποδί διδάσκει δὲ ἐννεύμασιν δακτύλων 14 δὲ καρδίᾳ τεκταίνεται κακὰ ἐν παντὶ καιρῷ ὁ τοιοῦτος ταραχὰς πόλει 15 διὰ τοῦτο ἐξαπίνης ἔρχεται ἡ ἀπώλεια αὐτοῦ διακοπὴ καὶ συντριβὴ ἀνίατος 16 ὅτι χαίρει πᾶσιν οἷς μισεῖ ὁ κύριος δὲ δι' ἀκαθαρσίαν ψυχῆς 17 ὀφθαλμὸς ὑβριστοῦ γλῶσσα ἄδικος χεῖρες αἷμα δικαίου 18 καὶ καρδία τεκταινομένη λογισμοὺς κακοὺς καὶ πόδες κακοποιεῖν 19 ψεύδη μάρτυς ἄδικος καὶ κρίσεις ἀνὰ μέσον ἀδελφῶν 20 υἱέ φύλασσε νόμους πατρός σου καὶ μὴ θεσμοὺς μητρός σου 21 δὲ αὐτοὺς ἐπὶ σῇ ψυχῇ διὰ παντὸς καὶ ἐγκλοίωσαι ἐπὶ σῷ τραχήλῳ 22 ἡνίκα ἂν ἐπάγου αὐτήν καὶ μετὰ σοῦ ἔστω ὡς δ' ἂν φυλασσέτω σε ἵνα ἐγειρομένῳ συλλαλῇ σοι 23 ὅτι λύχνος ἐντολὴ νόμου καὶ φῶς καὶ ὁδὸς ζωῆς ἔλεγχος καὶ παιδεία 24 τοῦ σε ἀπὸ γυναικὸς ὑπάνδρου καὶ ἀπὸ διαβολῆς γλώσσης ἀλλοτρίας 25 μή σε νικήσῃ κάλλους ἐπιθυμία μηδὲ ἀγρευθῇς σοῖς ὀφθαλμοῖς μηδὲ ἀπὸ τῶν αὐτῆς βλεφάρων 26 τιμὴ γὰρ πόρνης ὅση καὶ ἑνὸς ἄρτου γυνὴ δὲ ἀνδρῶν τιμίας ψυχὰς ἀγρεύει 27 τις πῦρ ἐν κόλπῳ τὰ δὲ ἱμάτια οὐ 28 ἢ τις ἐπ' ἀνθράκων πυρός τοὺς δὲ πόδας οὐ 29 οὕτως ὁ πρὸς γυναῖκα ὕπανδρον οὐκ ἀθῳωθήσεται οὐδὲ πᾶς ὁ ἁπτόμενος αὐτῆς 30 οὐ θαυμαστὸν ἐὰν ἁλῷ τις κλέπτων κλέπτει γὰρ ἵνα τὴν ψυχὴν πεινῶν 31 ἐὰν δὲ ἁλῷ ἑπταπλάσια καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ δοὺς ῤύσεται ἑαυτόν 32 ὁ δὲ μοιχὸς δι' ἔνδειαν φρενῶν ἀπώλειαν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ 33 ὀδύνας τε καὶ ἀτιμίας τὸ δὲ ὄνειδος αὐτοῦ οὐκ εἰς τὸν αἰῶνα 34 μεστὸς γὰρ ζήλου θυμὸς ἀνδρὸς αὐτῆς οὐ φείσεται ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως 35 οὐκ οὐδενὸς λύτρου τὴν ἔχθραν οὐδὲ μὴ πολλῶν δώρων