10 γυναῖκα ἀνδρείαν τίς εὑρήσει τιμιωτέρα δέ ἐστιν λίθων πολυτελῶν ἡ τοιαύτη 11 θαρσεῖ ἐπ' αὐτῇ ἡ καρδία τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἡ τοιαύτη καλῶν σκύλων οὐκ ἀπορήσει 12 γὰρ τῷ ἀνδρὶ ἀγαθὰ πάντα τὸν βίον 13 μηρυομένη ἔρια καὶ λίνον ἐποίησεν εὔχρηστον ταῖς χερσὶν αὐτῆς 14 ἐγένετο ὡσεὶ ναῦς μακρόθεν δὲ αὕτη τὸν βίον 15 καὶ ἐκ νυκτῶν καὶ ἔδωκεν βρώματα τῷ οἴκῳ καὶ ἔργα ταῖς θεραπαίναις 16 θεωρήσασα γεώργιον ἐπρίατο ἀπὸ δὲ καρπῶν χειρῶν αὐτῆς κτῆμα 17 ἰσχυρῶς τὴν ὀσφὺν αὐτῆς ἤρεισεν τοὺς βραχίονας αὐτῆς εἰς ἔργον 18 ἐγεύσατο ὅτι καλόν ἐστιν τὸ ἐργάζεσθαι καὶ οὐκ ὅλην τὴν νύκτα ὁ λύχνος αὐτῆς 19 τοὺς πήχεις αὐτῆς ἐπὶ τὰ τὰς δὲ χεῖρας αὐτῆς ἐρείδει εἰς ἄτρακτον 20 χεῖρας δὲ αὐτῆς πένητι καρπὸν δὲ πτωχῷ 21 οὐ φροντίζει τῶν ἐν οἴκῳ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ὅταν που χρονίζῃ πάντες γὰρ οἱ παρ' αὐτῆς ἐνδιδύσκονται 22 δισσὰς χλαίνας ἐποίησεν τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς ἐκ δὲ βύσσου καὶ πορφύρας ἑαυτῇ ἐνδύματα 23 περίβλεπτος δὲ γίνεται ἐν πύλαις ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ἡνίκα ἂν ἐν συνεδρίῳ μετὰ τῶν γερόντων κατοίκων τῆς γῆς 24 σινδόνας ἐποίησεν καὶ περιζώματα δὲ τοῖς Χαναναίοις 25 στόμα αὐτῆς προσεχόντως καὶ ἐννόμως καὶ τάξιν ἐστείλατο τῇ γλώσσῃ αὐτῆς 26 ἰσχὺν καὶ εὐπρέπειαν καὶ εὐφράνθη ἐν ἡμέραις ἐσχάταις 27 στεγναὶ διατριβαὶ οἴκων αὐτῆς σῖτα δὲ ὀκνηρὰ οὐκ ἔφαγεν 28 τὸ στόμα δὲ σοφῶς καὶ νομοθέσμως ἡ δὲ ἐλεημοσύνη αὐτῆς τὰ τέκνα αὐτῆς καὶ ἐπλούτησαν καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ᾔνεσεν αὐτήν 29 πολλαὶ θυγατέρες ἐκτήσαντο πλοῦτον πολλαὶ ἐποίησαν δυνατά σὺ δὲ καὶ πάσας 30 ψευδεῖς ἀρέσκειαι καὶ μάταιον κάλλος γυναικός γυνὴ γὰρ συνετὴ εὐλογεῖται φόβον δὲ κυρίου αὕτη αἰνείτω 31 δότε αὐτῇ ἀπὸ καρπῶν χειρῶν αὐτῆς καὶ αἰνείσθω ἐν πύλαις ὁ ἀνὴρ αὐτῆς