2
1 υἱέ ἐὰν δεξάμενος ῤῆσιν ἐμῆς ἐντολῆς κρύψῃς παρὰ σεαυτῷ
2 σοφίας τὸ οὖς σου καὶ καρδίαν σου εἰς σύνεσιν δὲ αὐτὴν ἐπὶ νουθέτησιν τῷ υἱῷ σου
3 ἐὰν γὰρ τὴν σοφίαν καὶ τῇ συνέσει δῷς φωνήν σου τὴν δὲ αἴσθησιν ζητήσῃς μεγάλῃ τῇ φωνῇ
4 καὶ ἐὰν ζητήσῃς αὐτὴν ὡς ἀργύριον καὶ ὡς θησαυροὺς αὐτήν
5 τότε φόβον κυρίου καὶ ἐπίγνωσιν θεοῦ εὑρήσεις
6 ὅτι κύριος δίδωσιν σοφίαν καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ γνῶσις καὶ σύνεσις
7 καὶ θησαυρίζει τοῖς σωτηρίαν τὴν πορείαν αὐτῶν
8 τοῦ φυλάξαι ὁδοὺς δικαιωμάτων καὶ ὁδὸν εὐλαβουμένων αὐτὸν
9 τότε δικαιοσύνην καὶ κρίμα καὶ πάντας ἄξονας ἀγαθούς
10 ἐὰν γὰρ ἔλθῃ ἡ σοφία εἰς σὴν διάνοιαν ἡ δὲ αἴσθησις τῇ σῇ ψυχῇ καλὴ εἶναι δόξῃ
11 βουλὴ καλὴ φυλάξει σε ἔννοια δὲ ὁσία τηρήσει σε
12 ἵνα ῤύσηταί σε ἀπὸ ὁδοῦ κακῆς καὶ ἀπὸ ἀνδρὸς λαλοῦντος μηδὲν πιστόν
13 ὦ οἱ ὁδοὺς εὐθείας τοῦ πορεύεσθαι ἐν ὁδοῖς σκότους
14 οἱ εὐφραινόμενοι ἐπὶ κακοῖς καὶ χαίροντες ἐπὶ διαστροφῇ κακῇ
15 ὧν αἱ τρίβοι σκολιαὶ καὶ καμπύλαι αἱ τροχιαὶ αὐτῶν
16 τοῦ μακράν σε ποιῆσαι ἀπὸ ὁδοῦ εὐθείας καὶ ἀλλότριον τῆς δικαίας γνώμης
17 υἱέ μή σε κακὴ βουλὴ ἡ διδασκαλίαν νεότητος καὶ διαθήκην θείαν
18 ἔθετο γὰρ παρὰ τῷ θανάτῳ τὸν οἶκον αὐτῆς καὶ παρὰ τῷ ᾅδῃ μετὰ τῶν γηγενῶν τοὺς ἄξονας αὐτῆς
19 πάντες οἱ πορευόμενοι ἐν αὐτῇ οὐκ οὐδὲ μὴ τρίβους εὐθείας οὐ γὰρ ὑπὸ ἐνιαυτῶν ζωῆς
20 εἰ γὰρ ἐπορεύοντο τρίβους ἀγαθάς εὕροσαν ἂν τρίβους δικαιοσύνης λείους
21 χρηστοὶ ἔσονται οἰκήτορες γῆς ἄκακοι δὲ ἐν αὐτῇ ὅτι εὐθεῖς γῆν καὶ ὅσιοι ἐν αὐτῇ
22 ὁδοὶ ἀσεβῶν ἐκ γῆς ὀλοῦνται οἱ δὲ παράνομοι ἀπ' αὐτῆς