1 ἔτι δὲ Ιωβ εἶπεν τῷ προοιμίῳ 2 τίς ἄν με θείη κατὰ μῆνα ἔμπροσθεν ἡμερῶν ὧν με ὁ θεὸς ἐφύλαξεν 3 ὡς ὅτε ηὔγει ὁ λύχνος αὐτοῦ ὑπὲρ κεφαλῆς μου ὅτε τῷ φωτὶ αὐτοῦ ἐπορευόμην ἐν σκότει 4 ὅτε ἤμην ὁδοῖς ὅτε ὁ θεὸς ἐπισκοπὴν ἐποιεῖτο τοῦ οἴκου μου 5 ὅτε ἤμην ὑλώδης λίαν κύκλῳ δέ μου οἱ παῖδες 6 ὅτε ἐχέοντό μου αἱ ὁδοὶ βουτύρῳ τὰ δὲ ὄρη μου ἐχέοντο γάλακτι 7 ὅτε ὄρθριος ἐν πόλει ἐν δὲ πλατείαις ἐτίθετό μου ὁ δίφρος 8 ἰδόντες με νεανίσκοι ἐκρύβησαν πρεσβῦται δὲ πάντες ἔστησαν 9 ἁδροὶ δὲ ἐπαύσαντο λαλοῦντες δάκτυλον ἐπὶ στόματι 10 οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐμακάρισάν με καὶ γλῶσσα αὐτῶν τῷ λάρυγγι αὐτῶν ἐκολλήθη 11 ὅτι οὖς ἤκουσεν καὶ ἐμακάρισέν με ὀφθαλμὸς δὲ ἰδών με 12 γὰρ πτωχὸν ἐκ χειρὸς δυνάστου καὶ ὀρφανῷ ᾧ οὐκ ἦν βοηθός ἐβοήθησα 13 εὐλογία ἐπ' ἐμὲ ἔλθοι στόμα δὲ χήρας με εὐλόγησεν 14 δικαιοσύνην δὲ ἠμφιασάμην δὲ κρίμα ἴσα διπλοΐδι 15 ὀφθαλμὸς ἤμην τυφλῶν ποὺς δὲ χωλῶν 16 ἐγὼ ἤμην πατὴρ ἀδυνάτων δίκην δέ ἣν οὐκ ᾔδειν ἐξιχνίασα 17 δὲ μύλας ἀδίκων ἐκ δὲ μέσου τῶν ὀδόντων αὐτῶν ἅρπαγμα 18 εἶπα δέ ἡ ἡλικία μου γηράσει ὥσπερ στέλεχος φοίνικος πολὺν χρόνον βιώσω 19 ἡ ῤίζα μου ἐπὶ ὕδατος καὶ δρόσος αὐλισθήσεται ἐν τῷ θερισμῷ μου 20 ἡ δόξα μου καινὴ μετ' ἐμοῦ καὶ τὸ τόξον μου ἐν χειρὶ αὐτοῦ πορεύσεται 21 ἐμοῦ ἀκούσαντες ἐσιώπησαν δὲ ἐπὶ τῇ ἐμῇ βουλῇ 22 ἐπὶ δὲ τῷ ἐμῷ ῤήματι οὐ περιχαρεῖς δὲ ἐγίνοντο ὁπόταν αὐτοῖς ἐλάλουν 23 ὥσπερ γῆ διψῶσα τὸν ὑετόν οὕτως οὗτοι τὴν ἐμὴν λαλιάν 24 ἐὰν γελάσω πρὸς αὐτούς οὐ μὴ πιστεύσωσιν καὶ φῶς τοῦ προσώπου μου οὐκ 25 ὁδὸν αὐτῶν καὶ ἄρχων καὶ ὡσεὶ βασιλεὺς ἐν μονοζώνοις ὃν τρόπον παθεινοὺς